شکست جزیی از زندگی است

از جمله اشتباهات ما این است که از خود انتظار کامل بودن داریم. این طرز تلقی بسیار خودمدارانه است.
چرا بعضی از ما نمی‌توانیم شکست در هیچ زمینه‌ای را بپذیریم؟ پیروزی برایمان در …

از جمله اشتباهات ما این است که از خود انتظار کامل بودن داریم. این طرز تلقی بسیار خودمدارانه است.

چرا بعضی از ما نمی‌توانیم شکست در هیچ زمینه‌ای را بپذیریم؟ پیروزی برایمان در حکم همه چیز و شکست در نظرمان زشت و ناپسند است. نیاز به موفقیت و پیروز شدن رابطه مستقیم با این دارد که درباره رکود و شکست‌های خود چه احساسی داریم.

اگر احساس ما درباره خودمان به کامل بودن و همیشه برنده بودن یا هرگز اشتباه نکردن وابسته باشد، هیچ گاه به شادی نمی‌رسیم.

فرد همیشه برنده وجود خارجی ندارد. هیچ انسانی کامل و صد درصد بی‌عیب و نقص نیست.

باید بیاموزیم که به عنوان بخش طبیعی از زندگی خود اشتباه کردن را پذیرا شویم. باید به اشتباهات خود به عنوان درس‌هایی بنگریم که به آموختنشان نیاز داریم تا به رشد معنوی برسیم.

باختن به همان اندازه بردن اهمیت دارد. فکرش را بکنید که اگر هرگز نمی‌باختیم چه انسان خودمدار و خودمحوری می‌شدیم. هیچ کس ما را تحمل نمی‌کرد. اگر همیشه برنده باشیم درس تواضع و فروتنی را هرگز نمی‌آموزیم.

باختن به ما بصیرتی به ما می‌دهد تا طبیعت خود را بشناسیم. اگر این را بدانیم می‌توانیم با انتخاب آگاهانه باخت‌های خود را بپذیریم و نواقص و اشتباهات خود را به عنوان تجربه‌های ارزشمندی که زندگی ما را می‌سازند، قبول کنیم.

در واقع زندگی فرآیند تجربه کردن، آموختن، افزایش بیداری و فهمیدن این است که و چه هستیم. شکست نیز جزیی از زندگی است.