یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
سورههای جفت
برگی از راه حق (دمّا پادا) بودا
آنچه هست پدیدآمده از پندار است،
زادهی پندار،
آفریدهی پندار.
آن را که گفتار و کردار از پندار پلید برخاست،
رنج از پی آمد،
چنانکه چرخ ارابه از پی گام اسب.
آنچه هست پدیدآمده از پندار است،
زادهی پندار،
آفریدهی پندار.
آن را که گفتار و کردار از پندار پسندیده برخاست،
نیکبختی از پی آمد،
چنانکه سایهها
از پی موجودات.
«دشنام شنیدم، ضربت دیدم، شکست خوردم، باختم.»
چنین است اندیشهی آن کس که نفرتش فرو ننشیند.
«دشنام شنیدم، ضربت دیدم، شکست خوردم، باختم.»
آن را که چنین اندیشه نباشد نفرتش فرو نشیند.
در این جهان
هیچگاه نفرت به نفرت فروننشیند
(بل) با دوری از نفرت آرام یابد.
چنین است حکم ازلی.
گروهی نمیدانند که ما هر آن در پیشگاه مرگیم.
فرزانگان دانستند و به آرامش رسیدند.
مارا چیره گشت بر آنکس که زیست
چشمدوخته به زیب و زیور جهان،
عنانِ احساس از کف داده،
خوراک زیاده خورده،
تن به کاهلی سپرده،
و نیرو به هرزه صرف کرده
–آنچنان که بادها بر درختی سستبنیان.
مارا چیره نگشت بر آنکس که زیست
و چشم به زیب و زیور جهان ندوخت،
و احساس را مهار کرد،
خوراک به اندازه خورد،
ایمان داشت،
و نیرومند ماند
–آنچنان که بادها چیره نشدند بر کوههای سنگی.
آن کس که جامهی زرد به بر کرد
و ناپاک بود
و بر خود چیره نشد
و عاری از حقیقت ماند
–نه، آن کس جامهی زرد را سزاوار نیست.
آن کس که از آلودگیها پاک شد
و به راه راست، به فضیلت رسید
و سرشار شد از حقیقت
و پارسایی
–چنان کس جامهی زرد را سزاوار است.
آنان که در بیگوهر، گوهر دیدند
و در گوهر بیگوهری، به حقیقت نرسیدند
و در مزرع دروغ سرگردان ماندند.
آنان که در گوهر، گوهر دیدند،
و بیگوهری را در بیگوهر شناختند،
به گوهر رسیدند،
و در مزرع حقیقت ماندند.
باران خانهی بیبنیان را درهم شکند
و شهوت اندیشهی خام را.
باران خانهی استوار را زیان نرساند،
همچنان که شهوت اندیشهی پرداخته را.
خطاکار اندوه خورد در این جهان،
اندوه خورد پس از مرگ،
اندوه خورد در هر دو جا،
اندوه خورد
زیان برد
و رنج کردار خویش کشد.
آن کس که خیر کرد،
شاد شد در این جهان
شاد شد پس از مرگ
شاد شد در هر دو جا
شاد شد
و شادی کرد
چون اخلاص اعمال خویش دید.
خطاکار بسوخت در این جهان
بسوخت پس از مرگ
بسوخت در هر دو جا،
که آگاه بود بر کردار پلید خویش،
و بیافزود رنج او
هرگاه که گمراه شد.
آن کس که خیر کرد،
شادمان شد در این جهان
شادمان شد پس از مرگ
شادمان شد در هر دو جا
شادمان شد
و شادی کرد،
که آگاه بود بر کردار نیک خویش،
و بیافزود شادمانیش
چون به راه نیک رفت.
آن کس که بسیار خواند
و به آن عمل نکرد،
کاهل است
چوپانی است که گاوهای گلهی دیگران را میشمرد.
او در شمار طالبان راه نیست.
آن کس که کم خواند،
ولی به راه راستآیین (نیک) قدم نهاد،
و از شهوت و نفرت و وهم دست شست،
به معرفت راستین رسید.
فکرش آزاد شد و لذت جهان بنهاد،
و در شمار طالبان درآمد.
تنظیم: امیرهوشنگ ناظریان
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
امیرعبداللهیان حسین امیرعبداللهیان ترکیه دولت سیستان و بلوچستان جنگ انتخابات مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم افغانستان مجلس
سیل هواشناسی تهران شهرداری تهران بارندگی سازمان هواشناسی باران فضای مجازی یسنا آتش سوزی هلال احمر آموزش و پرورش
هوش مصنوعی خودرو دلار قیمت خودرو قیمت دلار مسکن قیمت طلا تورم بانک مرکزی بازار خودرو حقوق بازنشستگان ارز
مسعود اسکویی تلویزیون صدا و سیما جهان حج مهران غفوریان موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل جنگ غزه حماس روسیه آمریکا انگلیس اوکراین نوار غزه ایالات متحده آمریکا یمن
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان رئال مادرید لیگ برتر باشگاه استقلال بازی باشگاه پرسپولیس علی خطیر جواد نکونام بایرن مونیخ
آیفون اینستاگرام دیابت اپل ناسا عکاسی تبلیغات موبایل گوگل
کبد چرب فشار خون گرما