نشانه‌های عاقبت به خیری

عاقبت به خیری در دست ماست و اینکه می‌توان از حال نسبت به عاقبت به خیری خود سخن بگوییم؛ چرا که نشانه های آن در اعمال ما مشاهده می‌شود؛ زیرا ما شخصیت خودمان را در طول عمر می‌سازیم و کارهای ما براساس نیت و شخصیت ماست و اگر چیز خوب یابد انجام می‌دهیم به سبب شخصیتی است که داریم و آن شخصیت باطنی،خودش را درعمل نشان می‌دهد.

عاقبت به خیری در دست ماست و اینکه می‌توان از حال نسبت به عاقبت به خیری خود سخن بگوییم؛ چرا که نشانه های آن در اعمال ما مشاهده می‌شود؛ زیرا ما شخصیت خودمان را در طول عمر می‌سازیم و کارهای ما براساس نیت و شخصیت ماست و اگر چیز خوب یابد انجام می‌دهیم به سبب شخصیتی است که داریم و آن شخصیت باطنی،خودش را درعمل نشان می‌دهد. پس اگرکاری را انجام دادیم که موجب آرامش ماست و هیچ اضطراب و دلهره در ما نیست باید به خودمان امیدوار باشیم، چرا که کار بد و زشت برای انسانی که فطرت سالم داشته باشد و در مسیر سلامت گام برمی دارد و قلب سلیم دارد، نفرت انگیز است و وجدان و فطرت او از آن ناراحت و گریزان بوده و اگر به هر دلیل درونی و بیرونی آن را انجام داد، آرامش خود را از دست می‌دهد و دچار اضطراب می‌گردد.

البته چنانکه گفته شد این برای کسانی است که از قلب سلیم برخوردار بوده و فطرت سالم خود را با گناه از بین نبرده باشند. چنین افرادی همچنان که در آخرت به آرامش مطلق و ابدی می‌رسند در همین دنیا به سبب پرهیزگاری و اجتناب از هر زشت و بد و گناه، در آرامش هستند. (یونس، آیات ۲۶ و ۴۶؛ زمر، آیه ۱۶) این افراد در دنیا وآخرت احساس امنیت می‌کنند و خود را در پناه خدا دانسته و از دوزخ و مشکلات آن ایمن هستند و گرفتاری و رنجی ندارند که امنیت و آرامش روحی و جسمی ایشان را سلب کند. (دخان، آیات ۱۵ و ۷۵) آرامش و امنیتی که آنان احساس می‌کنند از آن روست که خود را در پناه خدا می‌یابند و خداوند نیز ایشان را به کمک های خاص تایید می‌کند و امداد غیبی نصیب آنها می‌شود و فرشتگانی در خدمت آنان خواهند بود. (مجادله، آیه ۲۲)

مهم ترین عامل در عاقبت به خیری همان تقوای کامل داشتن است. از این رو خداوند در آیه ۲۰۱ سوره آل‌عمران از حق تقاته یعنی تقوای کامل سخن می‌گوید و آن را زمینه‌ساز عاقبت به خیری و مرگ در سلامت دین می‌داند. بنابراین، یکی از نشانه های عاقبت به خیری در هر انسانی این است که اهل تقوا باشد و از هرگونه بدی زشتی و گناه پرهیز کند و از آن منزجر باشد. (زمر، آیه ۱۶؛ غافر، آیه ۹) از دیگر نشانه های عاقبت به خیری دستیابی شخص به مقام رضاست. به اینکه به هرچه خداوند داد راضی و خشنود باشد او را درهرحال شاکر و سپاسگزار باشد؛ چرا که مقام رضا، به این معناست که از نظر ایمانی، شخص در چنان حالتی است که همه چیز را برپایه ربوبیت و پروردگاری خداوندی می‌بیند که حکیم است و هرچه نصیب و بهره او می‌کند، از روی حکمتی است.(مائده، آیه ۹۱۱؛ توبه، آیه ۰۰۱؛ مجادله، آیه ۲۲) خوف و خشیت در کنار امید به فضل الهی از دیگر نشانه های انسانی است که عاقبت به خیر خواهد شد؛ چرا که چنین شخصی هرگز به کار خود خشنود نیست و از مقام عظمت و جلال الهی هراسان و ترسان است و از جلال خداوند به جمال او پناه می‌برد و از غضب خداوند به سمت رحمت او می‌رود و همیشه خوف و رجا در دل او زنده است.

پس به کارهای خویش خشنود نیست و از دوزخ و جلال الهی می‌هراسد و خشیت می‌ورزد. (انسان،آیات ۸تا ۴۱ و آیات دیگر) به هرحال، انسانی که عاقبت به خیر می‌شود خود سبک زندگی اش را چنان سامان می‌دهد که برمدار اسلام باشد تا در نهایت براسلام از دنیا برود و تسلیم حق باشد. با این همه انسان باید همواره بداند که او درحال آزمون و فتنه و بلاست (عنکبوت، آیه ۲) و هر که مقرب تر است بیشتر در معرض آزمون های سخت تر و بیش تر الهی است (بقره، آیه ۴۲۱).