شناسایی هورمونی که باعث پرخوری می‌شود

چرا افراد بعد از سیری باز هم تمایل به خوردن غذا و مواد غذایی دارند. دانشمندان در مطالعات قبلی چند عامل را به عنوان عوامل پرخوری بیان کرده‌اند. برخی از این عوامل مرتبط با محیط …

چرا افراد بعد از سیری باز هم تمایل به خوردن غذا و مواد غذایی دارند. دانشمندان در مطالعات قبلی چند عامل را به عنوان عوامل پرخوری بیان کرده‌اند. برخی از این عوامل مرتبط با محیط (عوامل محیطی) هستند و برخی دیگر با عوامل زیست‌شیمیایی بدن در ارتباط است.

روانشناسان معتقدند همه افراد پس از این که ۶۰ درصد از معده‌شان خالی شد احساس گرسنگی می‌کنند، حال اگر فرد در این مدت زمان غذایی مصرف نکند احساس گرسنگی در او شدت پیدا کرده و ممکن است به خاطر سریع‌خوردن غذا، دچار پرخوری شود.

یکی دیگر از مراکز کنترل‌کننده و تنظیم کننده احساس گرسنگی و سیری هیپوتالاموس است. هیپوتالاموس یک غده اساسی و مهم مغز است که کنترل‌کننده غدد اصلی بدن نیز به شمار می‌رود.

از این رو هیپوتالاموس با کنترل برخی مواد شیمیایی بدن اکثر نیازها را کنترل می‌کند. یکی از این نیاز و احساس ها، احساس گرسنگی است.

وقتی میزان گلوکز در خون کاهش پیدا می‌کند، کبد این مسئله را شناسایی کرده و پیامی را به غده هیپوتالاموس مغز ارسال می‌کند، هیپوتالاموس نیز با بخش هایی که در خود دارد پیام گرسنگی را صادر می‌کند.

یعنی با فعال شدن هیپوتالاموس جانبی فرمان خوردن غذا صادر شده و فرد انگیزه برای خوردن پیدا کرده و اقدام به خوردن می‌کند تا جایی که میزان قابل توجهی از حجم معده‌اش پرشده و قند خون نیز بالا می‌رود.

با این پیام به کبد و ارسال پیام افزایش گلوکز به بخش هیپوتالاموس قدامی – میانی، مغز پیام سیری را صادر کرده و فرد دست از خوردن می‌کشد.

نرولوژیست ها معتقدند آسیب به هریک از این نواحی هیپوتالاموس باعث می‌شود فرد دست به خوردن زیاد زده و شدیداً احساس گرسنگی کند و یا این که حس سیری شدیدی داشته باشد بطوری که نیاز به خوردن غذا را حس نکند.

اما همیشه بخش‌های زیستی – عصبی مغز و بدن ما نیست که گرسنگی یا سیری را هدایت می‌کنند بلکه عوامل محیطی مثل دیدن غذا، بو، شکل و مزه غذا، ساعات مشخصی از روز، استرس، تعداد غذا یا یک غذا با مزه‌های متفاوت باعث افزایش پرخوری در افراد می‌شود.

اما تازه‌ترین تحقیقات دانشمندان نشان داده است نه تنها انگیزه‌های روانی، محیطی و عصبی – زیستی در ادامه خوردن غذا حتی پس از سیری اهمیت دارد، بلکه تحقیقات نشان داده یک عامل هورمونی در پرخوری هنگام صرف غذا اهمیت دارد.

تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد چرا افراد گرسنه غذا را لذیذتر دیده و بیشتر غذا می‌خورند. تحقیقات مؤید آن است هنگام گرسنگی هورمونی به نام گرلین ترشح می‌شود. این هورمون از غده هیپوتالامیک مغز ترشح شده و هنگام گرسنگی در خون انتشار پیدا می‌کند.

ترشح این هورمون تا هنگامی که فرد تلاش خود را برای تهیه غذای لذیذ از سر بگیرد ادامه دارد، به نظر می‌رسد ترشح این هورمون هنگام گرسنگی افزایش پیدا کرده و به وقت سیری کاهش پیدا کند.

اما تحقیقات دانشمندان روشن می‌کند این هورمون نقش پاداش‌دهنده داشته و بطور کلی به عنوان چیزهایی که احساس رضایت‌بخش در ما به وجود می‌آورد، تعریف شوند.

یعنی نه تنها بدن ما به شکلی خودکار هنگام گرسنگی این هورمون را ترشح می‌کند بلکه افراد با دیدن محیطی جذاب و خوراکی‌های متنوع و بامزه به تولید این هورمون در بدن کمک می‌کنند و ما ناآگاهانه با استفاده از پدیده‌های روانی سعی در تولید این هورمون کرده تا احساس لذت از خوردن غذا در ما ادامه پیدا کند.

هورمون گرلین تنها با گرسنگی در ارتباط نیست بلکه دانشمندان این هورمون را در یادگیری و حافظه نیز مؤثر دانسته‌اند. از این رو وقتی این هورمون ترشح می‌شود افراد یاد می‌گیرند چگونه غذاهای لذیذ را از ذهن و حافظه خود بازیابی کنند و با خوردن غذاهای لذیذ این هورمون را در خود تقویت کنند.

در حال حاضر دانشمندان نروسایکولوژیست تمایل دارند بدانند چگونه می‌توان ترشح این هورمون را محدود کرد تا مانع از پرخوری زیاد در افراد شود.