منافع ملی و رقابت انتخاباتی

نامه آقای كروبی در میان بهت و ناباوری محافل سیاسی در شرایطی منتشر شد كه بسیاری از شخصیت های تاثیرگذار مجمع روحانیون مبارز با انتشار آن مخالف بودند

در مورد انتشار این نامه دو دیدگاه قابل بررسی است. اول انگیزه ها و اهداف آقای كروبی تحت عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری. دوم دیدگاه ها و نظرات اعضای مركزی روحانیون مبارز در مخالفت با انتشار این نامه. از سوی دیگر دیدگاه دیگری در مورد دستاورد انتشار این نامه وجود دارد به این معنا كه آنچه به عنوان مصالح كشور و اصلاح طلبان در شرایط ویژه كنونی می توان به آن استناد كرد و این كه اصولا این نامه در شرایط رقابت های انتخابات ریاست جمهوری تا چه حد می تواند در راستای منافع ملی باشد.

آقای كروبی به خوبی می داند كه كشور، شرایط ویژه ای دارد و از سوی دیگر بر این باور است كه می تواند كشتیبان خوبی برای به ساحل رساندن كشور در توفانی باشد كه در منطقه و حتی جهان شاهد آن هستیم. نگارنده بر این باور است كه آقای كروبی به خوبی می داند كه آقای هاشمی رفسنجانی نیز در این دوران از جمله معدود كشتیبانانی است كه می تواند سكانداری ایران را برای گذر از این توفان بر عهده گیرد. آقای كروبی نیز نگران حاكمیت نظامیان و اصولگرایان افراطی است و قطعاً اگر از ایشان پرسیده شود كه اگر خود شما نامزد نباشید، آقای معین هم رد صلاحیت شود، ترجیح می دهید چه كسی رئیس جمهور شود، قطعا گزینه ایشان هم كسی جز هاشمی رفسنجانی نخواهد بود. چرا كه آقای كروبی به خوبی می داند در شرایط حاضر امكان تنفس برای اصلاح طلبان فقط با ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی امكانپذیر است. اما در عین حال آن چه آقای كروبی را وادار كرده تا چنین نامه ای بنویسد، نگرانی ایشان از این نیست كه آقای هاشمی گزینه بدتری از گزینه های جناح راست است و یا این كه روی كار آمدن ایشان به نفع شرایط كنونی كشور نیست بلكه نامه به این دلیل نوشته شده كه مهم ترین رقیب انتخاباتی آقای كروبی، هاشمی رفسنجانی است نه نامزدهای جریان تمامیت خواه و قطعا این تعریف در میان جریان راست نیز موضوعیت دارد زیرا آن ها نیز هاشمی رفسنجانی را جدی ترین رقیب خود می دانند. در واقع و به احتمال زیاد مخالفت بسیاری از شخصیت های مجمع روحانیون مبارز نیز با انتشار این نامه به همین دلیل صورت می گیرد كه اگر خطری در حال حاضر وجود دارد، خطر یكدست شدن حاكمیت است و اگر صف بندی وجود دارد، این صف بندی باید در مقابل یكدست شدن قدرت صورت گیرد و تخریب هاشمی به منزله فراهم شدن زمینه برای این یكدستی قدرت است. به زبان دیگر تلقی

شخصیت های مهم مجمع روحانیون مبارز از بیانیه هاشمی رفسنجانی درباره ضرورت آمدن ایشان به عرصه انتخابات ریاست جمهوری این نیست كه آقای كروبی لیاقت و توانایی اداره كشور را ندارد. بلكه به احتمال زیاد تاكید آن ها نیز بر نظرسنجی هایی است كه تا كنون صورت گرفته، در واقع اگر مقبولیت آقای كروبی در نظرسنجی ها به گونه ای بود كه جای امیدواری وجود داشت كه ایشان حتی در یك انتخابات دو مرحله ای پیروز میدان باشد قطعا هاشمی رفسنجانی نامزد نمی شد. به هر حال این نامه با امضاء شخص آقای كروبی منتشر شده و به منزله نظر مجمع روحانیون مبارز نیست زیرا مجمع روحانیون مبارز حاضر نشد این بیانیه را امضا كند. در واقع نوشتن این نامه از سوی آقای كروبی تنها از منظر یك نامزد ریاست جمهوری است كه فقط می خواهد برنده انتخابات باشد، معنا پیدا می كند، نه از سوی یك جریان سیاسی مثل مجمع روحانیون مبارز كه ریسك یكدست شدن قدرت را نمی پذیرد.

در پایان شاید بتوان این پرسش را از رئیس محبوب مجلس ششم پرسید كه اگر به فرض، این نامه اثر بگذارد و هاشمی رای نیاورد و شما هم رای نیاورید و قدرت یكدست شود، حضرتعالی در آن زمان چه جوابی برای افكار عمومی خواهید داشت؟ چرا كه با یكدست شدن قدرت، هم فضای تنفس اهالی دوم خرداد مسدود خواهد شد و هم این كه هزینه آن بر دوش شما سنگینی خواهد كرد و همچنین كسانی را كه طالب بازگشت كشور به دوران انقلابی گری و افراطی گری نیستند، از داشتن هاشمی و كروبی محروم كرده اید.