زنان دنیا در قدرت, زنان ایران در حسرت

دوازدهمین زن بر مسند قدرت در جهان

یک زن در کره جنوبی بر صندلی نخست وزیر نشست و تعداد زنانی که درحال حاضر درجهان بعنوان رئیس جمهور و یا نخست وزیر کشورشان را اداره می کنند به ۱۲ نفر رسید. برخی از این کشورها و یا بخش مهمی از جمعیت آنها مسلمان هستند. درهمین حال در جمهوری اسلامی که زنان سمتی بالاتر از مشاور رئیس جمهور در آن نداشته اند، موج جدید بر خورد با زنان به بهانه پوشش آنها آغاز شده است.

● زنان قدرتمند جهان

با پیروزی خانم "هان میونگ سوک" در انتخابات اخیر کره جنوبی، او به عنوان اولین زن دراین کشور صاحب مقام نخست وزیری شد و شمار زنانی را که درجهان در راس حکومت قرار دارند به ۱۲ زن رساند.

زنانی که در کشورهای جهان یا به عنوان رئیس جمهور و یا نخست وزیر صاحب قدرتند عبارتند از: میشل باچلت در شیلی،‌هالـونن در فنلانـد، گلوریا آرویو در فیلیپین، ماری مک‌‏آلیس در ایرلند، واریا ویکه فریبرگا در لتونی، آنگلا مرکل در آلمان، هلن کلارک در نیوزلند، بگوم خالده‌‏ضیاء در بنگلادش، ماریوکارموسیلویرا در سانتوتومه ، هان میونگ سوگ در کره جنوبی، پورتیا سیمپسون در جامائیکا، سانتیا پرات د رباهاماس.

این در حالی است که رهبری هندوستان نیز تا چندی پیش که وی از ریاست حزب کنگره کناره گرفت عملا در دست خانم "سونیاگاندی" بود. خانم گاندی مطابق انتخابات هندوستان و به دلیل دست یافتنش حزبش به اکثریت پارلمانی می توانست نخست وزیر این کشور می‌شد، اما از آنجا که ایتالیائی تبار است صرف نظر کرد.

با محاسبه وی رهبری ۱۳کشور جهان در دست زنان است، که برخی از آنها کشورهایی اسلامی اند و یا بخش مهمی از جمعیت آنها مسلمان اند.

اخبار حکایت از این دارد که در انتخابات آینده دوکشور مهم و بزرگ جهان هم زنان بیشترین شانس رابرای کسب رای و اداره کشورشان دارند. سال ۲۰۰۸ میلادی آمریکا شاهد رقابتی کاملا زنانه در انتخابات ریاست جمهوری خواهدبود. احتمال دارد کاندو لیزا رایس، وزیر خارجه کنونی آمریکا به رقابت با هیلاری کلینتون سناتور دموکرات نیویورک و همسر بیل کلینتون رئیس جمهور سابق بپردازد و بدین ترتیب ناظران احتمال زیاد می دهند که یک زن برای اولین بار در تاریخ آمریکا به کاخ سفید راه یابد.

در فرانسه شانس اول ریاست جمهوری خانم سگولن رویال از حزب سوسیالیست این کشور است که اوهم در صورت پیروزی اولین زن رئیس جمهور فرانسه خواهد بود.

زنانی که امروز کشورهای بزرگ جهان را اداره می کنند ، یاد آور صد ها زنی هستند که در کشورهای جهان و با ادیان گونا گون ـ از جمله اسلام ـ با قدرت تمام زمام امور را بعهده گرفته اندو برخی از آنها هنوز در خاطره ها هستند: ایندیراگاندی درهندوستان، بی نظر بوتو در پاکستان و مارگارت تاچر در انگلستان در این شمارند.

● زنان ایران و قدرت سیاسی

در ایران زنان که در تحولات اجتماعی نقش بنیادی داشته اند، در صحنه سیاسی مجال حضور اندکی پیدا کرده اند.

در رژیم گذشته ایران زنان بعنوان نماینده مجلس و سپس وزیر حضور یافتند و برخی از آنها مانندخانم فرخ روپارسا که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اعدام شد، سال ها وزارتخانه حساسی مانند آموزش و پرورش را با قدرت اداره کرد.

بعد از انقلاب، زنان بسیار معدودی که اغلب وابستگان مردان صاحب مقام بودند توانستند به مجلس راه بیابند.

بعد از پیروزی محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری، برای اولین بار صحبت از انتخاب زنان بعنوان وزیر شد، اما بالاترین نتیجه، انتخاب معصومه ابتکار بعنوان مشاور رئیس جمهور بود.

با این حال، در هر دوره انتخاب ریاست جمهوری، بحث امکان یاعدم امکان حضور زنان بعنوان نامزد ریاست جمهوری تازه می شود. برخی از جریانات سیاسی فعال در چهار چوب نظام و زنانی مانند جمیله کدیور، اعظم طالقانی و فائزه هاشمی که پیشتر بعنوان نماینده به مجلس راه یافته اند می کوشند راه را برای حضور زنان در انتخابات ریاست جمهوری هموار کنند. در آخرین انتخابات ریاست جمهوری که منجر به برکشیدن محموداحمدی نژاد شد، زمزمه نامزدی شیرین عبادی به گوش رسید و مهرانگیز کار هم درخارج از کشور نامزد این سمت شد. اما همواره تفسیر شورای نگهبان از واژه "رجل" در اصل ۱۱۵ قانون اساسی امکان حضور زنان در انتخابات ریاست جمهوری را سلب کرده است.

باین ترتیب در حالیکه زنان در ۱۲ کشورجهان زمام امور را بدست دارند و زنان ایران در داخل و خارج کشور نشان داده اند که از همتایان خود درجهان چیزی کم ندارند، نتیجه جز این نیست: زنان جهان در قدرت، زنان ایران در ممنوعیت و حسرت.

ممنوعیتی که زنان ایران را حتی در رتبه ای پائین تر از همسایه هائی مانند عراق و افغانستان قرار می دهد که در پی تحولات اخیر به سطوح بالای عرصه قدرت سیاسی راه یافته اند.

در افغانستان پس از سقوط حکومت طالبان، میلیونها زن اجازه تحصیل و اشتغال یافته و در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۵، زنان افغان در اولین پارلمان افغانستان پس از ۳۰ سال جنگ، ۶۸ کرسی از ۲۴۹ کرسی پارلمان را از آن خود کردند. در سال گذشته خانم حبیبه سرابی که در دولت انتقالی افغانستان، وزیر امور زنان بود نیز به عنوان نخستین والی زن در تاریخ افغانستان، به ولایت بامیان رفت.

اسما حسینی