ژوئیه ماه آزار و سرکوب , از تمرین کننده های فالون گونگ تا مسلمانان سین کیانگ

ماه ژوئیه برای مردم چین یادآور خاطرات تلخی است از سویی شروع آزار و شکنجه روش معنوی فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین در ژوئیه ۱۹۹۹, و از سویی دیگر, آزار و سرکوب مسلمانان سین کیانگ در ژوئیه ۲۰۰۹

ماه ژوئیه برای مردم چین یادآور خاطرات تلخی است. از سویی شروع آزار و شکنجه روش معنوی فالون‌گونگ توسط حزب کمونیست چین در ژوئیه ۱۹۹۹، و از سویی دیگر، آزار و سرکوب مسلمانان سین‌کیانگ در ژوئیه ۲۰۰۹. برای بسیاری از مردم دنیا ماهیت و دلایل این گونه خشونت‌ها‌ در چین جای سوال است. چرا حکومت چین باید بیش از یک دهه به آزار و شکنجه روشی بپردازد که در خارج از چین به گرمی با استقبال روبرو شده‌ و از سوی دولت‌های دیگر مورد تقدیر قرار گرفته است. چگونه است که اقلیت مسلمان چین که مردمی بی‌آزار و محروم هستند باید در ترسی دائم زندگی کنند و با آنان مانند جنایتکاران رفتار شود. این گفتار در تلاش است ضمن پاسخ به این سوالات، به مرور مقطع خاصی از تاریخ چین امروزی یعنی از آغاز دهه ۱۹۹۰ تا به امروز بپردازد. در طی تاریخ، حکومت‌های ضدبشری بسیاری را دیده‌ایم که دستان خود را به خون مردم بی‌گناه آلوده کرده‌اند. اما آنچه در خصوص فالون‌گونگ روی داده است، هم از نظر شدت و هم از نظر تعداد قربانیان به سختی می‌توان نمونه‌ای مشابهی را یافت. چه بسیار بودند فجایعی که زمانی ابعاد آن برای مردم دنیا فاش شد، که سال‌ها از رخ‌دادن آن سپری شده است. شاید آزار و شکنجه فالون‌گونگ نیز از این دست باشد.

● فالون گونگ از محبوبیت تا آزار و شکنجه

نخستین‌بار در سال ۱۹۹۲ فالون‌گونگ ( فالون دافا ) به عنوان یک روش چی‌گونگ به مردم چین معرفی شد. چی‌گونگ نام روش‌هایی است که طی آن از طریق مراقبه و تمریناتی آرام می‌توان به هدف ارتقای سلامتی جسمی و آرامش روحی دست یافت. در سال ۱۹۹۲ در نمایشگاه تندرستی آسیایی، فالون‌گونگ عنوان ستاره چی‌گونگ را گرفت و از مؤسس این روش (آقای لی ‌هُنگجی) به عنوان استاد نمونه چی‌گونگ قدردانی گردید. تأثیرات مثبت فالون‌گونگ در بهبود سلامتی و ارتقای معنوی باعث شد جمعیت زیادی از مردم چین به آن گرایش پیدا کنند. طبق آمار رسمی تعداد افرادی که فالون‌گونگ را تمرین می‌کردند تا سال ۱۹۹۹ به مرز ۱۰۰ میلیون نفر رسید.

در خصوص ثمربخشی فالون‌گونگ در سلامتی، چندین سری تحقیق علمی از سوی نهادهای پزشکی و دانشگاهی معتبر دنیا مستند شده است(۱) . اما بهبود سلامتی تنها دلیل استقبال مردم از فالون‌گونگ نبود. پس از سال‌ها تسلط اندیشه الحادی کمونیسم بر جامعه چین، مردم تشنه‌ی آن بودند که از راهی صحیح به فرهنگ سنتی و معنوی خود بازگردند. در چنین شرایطی بود که فالون‌گونگ پدیدار شد. این‌گونه شد که هر روز به هنگام سپیده‌دم در سراسر چین در پارک‌ها تمرینات گروهی فالون‌گونگ دیده می‌شد و موسیقی آرام آنها شنیده می‌شد. در سال ۱۹۹۶ کتاب "جوآن فالون" که مهم‌ترین کتاب این روش است، پرفروش‌ترین کتاب پکن شد و طی سال‌های بعد دست‌کم به ۳۰ زبان زنده دنیا ترجمه و چاپ شد. فالون‌گونگ از مرزهای چین فراتر رفت و در ده‌ها کشور مورد استقبال قرار گرفت و جوایز و تقدیرنامه‌های بسیاری را دریافت کرد. هم‌اکنون طبق آمار مردم در بیش از صد کشور دنیا به تمرین‌فالون‌گونگ می‌پردازند. در آن زمان مقامات چین از تأثیرات مثبت فالون‌گونگ بر جامعه آگاه بودند. به طوری که پیش از شروع آزار و شکنجه آن، مقامات چین اذعان داشتند که ۱۰۰ میلیون تمرین‌کننده فالون‌گونگ می‌توانند باعث یکصد میلیارد یوآن صرفه‌جویی در هزینه‌های پزشکی کشور شوند (۲) . یک سوم از جمعیت ۶۰ میلیون نفری حزب کمونیست (در آن تاریخ) و بسیاری از مقامات به فالون‌گونگ پیوسته بودند. پس چگونه بود که حکومت فالون‌گونگ را ممنوع اعلام کرد و آزار و شکنجه‌ای شدید علیه آن به راه انداخت؟

حکومت کمونیستی چین نتوانست تحمل کند که مردم، الگوی فکری خود را خارج از تئوری‌های الحادی کمونیسم جستجو می‌کنند. اگر تفکری بر پایه الهیات باشد برای حزب کمونیست یک تهدید محسوب می‌شود. زمانی که تعداد تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ، از تعداد اعضای حزب کمونیست فراتر رفت حزب کمونیست به فالون‌گونگ حسادت ‌ورزید و آن را رقیب خود دید. روش انتشار فالون‌گونگ از شخصی به شخص دیگر بود. نحوه مدیریت آن ساده بود و هر کسی می‌توانست به دلخواه وارد یا منفک شود. از این لحاظ اختلاف فاحشی بود بین این مدیریت، و شیوه اداره حزب که ساختاری پیچیده داشت. اکثر اعضای حزب با ایدئولوژی آن موافق نبودند. این در حالی بود که مردم به طور روزافزون به فالون‌گونگ گرایش پیدا می‌کردند و داوطلبانه در کلاس‌های آن حضور می‌یافتند.

حزب کمونیست مدعی است که رهبران گذشته‌اش نظیر مائو و دنگ‌شیائوپینگ کتاب‌هایی را نوشته‌اند. جیانگ‌زِمین که مسبب اصلی شروع آزار و شکنجه فالون‌گونگ است، مدت‌ها به مغز خود فشار آورد و تنها توانست سه جمله بنویسد و آنها را "نمودهای سه‌گانه" نامید. این سه جمله به صورت کتابی منتشر و در تمام کشور پخش شد. مردم آن را می‌خریدند چرا که مجبور بودند. این درحالی بود که زمانی که آقای لی‌‌هُنگجی، بنیان‌گذار فالون‌گونگ سخنرانی می‌کرد، تالار سخنرانی مملو از اساتید دانشگاه، متخصصان و دانشجویان بود. بسیاری از تحصیل‌کرده‌های دارای مدارک دانشگاهی دکترا یا فوق‌لیسانس با پیمودن هزاران مایل خود را به محل سخنرانی می‌رساندند. آقای لی‌‌هُنگجی ساعت‌ها به شیوایی سخنرانی می‌کرد بدون آنکه از متنی استفاده کند. سپس سخنرانی‌ها به صورت کتاب بارها چاپ می‌شد. تحمل چنین چیزی برای سردمداران وقت حزب کمونیست و در رأس آنان جیانگ‌زمین بسیار سخت بود.

عصر نوزدهم ژوئیه ۱۹۹۹ در کنفرانسی با حضور مقامات ارشد حزب کمونیست، جیانگ‌زٍمین در مقام رهبری با سوءاستفاده از قدرت‌ خود، فالون‌گونگ را ممنوع اعلام کرد و تصمیم بر آغاز مبارزه‌‌ای تمام عیار علیه آن گرفت. این‌گونه تمام حزب‌کمونیست‌، دولت، سیستم قضایی و نظامی همگی در سرکوب میلیون‌ها تمرین‌کننده بی‌گناه فالون‌گونگ به کار گرفته شدند. هزاران تمرین‌کننده دستگیر شدند. رسانه‌های دولتی شبانه‌روز به پخش تبلیغات دروغ علیه فالون‌گونگ پرداختند. حزب جهت اجرای این آزار و خشونت، "اداره‌ی ۶۱۰" را تأسیس کرد. ۶۱۰ نهادی فراقانونی بود که دارای اختیاراتی بی‌حد و مرز بود. چیزی شبیه گشتاپو در زمان آلمان نازی. این اداره مجاز بود هر آنچه از منابع کشور را که لازم بداند برای آزار و شکنجه فالون‌گونگ استفاده کند. تعداد قربانیان مشخص نیست. منابع رسمی مرگ بیش ۳۵۰۰ تمرین‌کننده را زیر شکنجه‌ به ثبت ‌رسانده‌اند، حال آنکه منابع غیررسمی این آمار را تا ده‌‌ها هزار نفر برآورد می‌کنند. ضرب و شتم شدید، شوک‌ الکتریکی، تجاوز و آزار جنسی، سوزاندن، قطع اعضای بدن، شکنجه‌ روانی و تزریق داروهای فلج‌کننده اعصاب تنها گوشه‌ای از گزارشات مستندی است که به بیرون درز پیدا کرده است. جوان‌ترین قربانی نوزادی ۸ ماهه بوده که به همراه مادر و مادربزرگ ۷۵ ساله‌اش به قتل رسیده‌ است.

یک عضو بر‌قراری صلح سازمان ملل در گزارش سالیانه‌ی در سال ۲۰۰۴ خود درباره خشونت‌ها چنین نوشت: "این‌ها گزارشاتی است از صحنه‌های دلخراشی که در آن زندانیان سیاسی و عمدتاً اعضای فالون‌گونگ در نتیجه‌ی آزار و شکنجه‌ی شدید و قصور در مراقبت‌های پزشکی در حال مرگ هستند. قساوت و درنده‌خویی این شکنجه‌ها در وصف نمی‌گنجد."(۳) تلویزیون NTD(۴) اظهار می‌دارد که مانفرِد نوواک، گزارشگر مخصوص آزار و شکنجه در سازمان ملل متحد می‌گوید "حدود ۶۶ درصد از پرونده‌های آزار و شکنجه در چین، مربوط به تمرین کنندگان فالون‌گونگ است که شکنجه می‌شوند. به همین دلیل این مورد خیلی جدی است." ارپینگ جانگ،‌ سخنگوی مرکز اطلاعات و اخبار فالون‌دافا نیز در گفتگویی با تلویزیون NTD بیان داشت: "آزار و شکنجه فالون‌گونگ، خودش علیه قانون اساسی چین است که در آن بندی درباره‌ی آزادی مذهب و عقیده دارد." آزار و شکنجه فالون‌گونگ از سال ۱۹۹۹ آغاز و تا به امروز کماکان ادامه داشته و خاتمه نیافته است.

● مسلمانان چین، اقلیتی محروم و ستمدیده

ماه ژوئیه فقط یادآور شروع آزار و شکنجه فالون‌گونگ نیست. ژوئیه ۲۰۰۹ مصادف است با سرکوب خشن مسلمان اویغور ایالت سین‌کیانگ در شمال شرق چین. "سین‏کیانگ" منطقه‏ای کوهستانی- بیابانی است در شمال غرب چین است. سین‏کیانگ در زبان چینی به معنای "سرزمین نو" است. اما خود اویغورها ترجیح می‌دهند از این ایالت به عنوان اویغورستان یا ترکستان شرقی یاد کنند. مسلمانان اویغور در گستره‌ی هزار رنگ چین، اقلیتی مهجور و مظلوم واقع شده‌‌اند. در سال ۲۰۰۹ مسلمانان این منطقه در شهر "اورومچی" اعتراضاتی مسالمت‌آمیزی برگزار کردند. این اعتراضات با مقابله پلیس به خاک و خون کشیده شد. خبرگزاری دولتی شینهوا تعداد کشته‏شدگان را ۱۸۰ نفر ‏اعلام کرد. اما مردم این استان، کشته‏ها را نزدیک هزار ‏نفر و مجروحان این حادثه را بیش از دو هزار نفر اعلام کردند.

عفو بین‌الملل، دولت چین را متهم کرده که هزاران اویغوری معترض به نقض حقوق بشر را پس از خشونت‌های سال ۲۰۰۹ بازداشت کرده است. بی‌بی‌سی می‌گوید که در آستانه سومین سالگرد سرکوب مسلمانان سین‌کیانگ، حزب کمونیست چین گفته است با مشت آهنین با نیروهای جدایی‌طلب در این کشور برخورد خواهد کرد. حکومت چین از اصطلاح جدایی‌طلب برای مسلمانان استفاده می‌کند تا بهانه‌ای برای سرکوب داشته باشد. دویچه‌وله نیز گزارش می‌دهد که دولت با هدف بر هم زدن موازنه جمعیتی مسلمانان، افراد نژاد هان را که اکثریت مردم چین را تشکیل می‌دهند به منطقه مسلمان نشین منتقل می‌کند. مقامات چین از موج جهانی مقابله با تروریسم به هدف تحت فشار قرار دادن و خاموش کردن تمام مخالفین سیاسی خود بهره برداری نموده‌اند.

در همین رابطه تلویزیون NTD در گزارشی اظهار می‌دارد بیش از یک دهه از حملات تروریستی یازده سپتامبر می‌گذرد، اما مبارزه با تروریسم برای رژیم چین تبدیل به بهانه‌ای شده است تا اقلیت مسلمانان اویغور را سرکوب کند. ربیا کادیر، رئیس کنگره جهانی اویغور (WUC) ، در گفتگو با تلویزیون NTD بیان می‌دارد "مقامات چین واقعه یازدهم سپتامبر را بهانه قرار دادند تا تمام شکل‌های صلح‌آمیز اختلافات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اویغور را سرکوب کرده و هرگونه جرقه‌ی خشونت در منطقه را به سه گروه تروریست‌ها، جدایی‌طلبان و مذهبیون افراطی نسبت دهند." دکتر انور توکتی از مسلمانان چینی مقیم بریتانیا و مدیر انجمن اویغور در لندن می‌گوید: "ما امکان عبادت نداریم. نمی‌توان نماز خواند یا روزه گرفت. رفتن به مسجد برای بسیاری از مسلمانان چین تنها در روز عید فطر و عید قربان امکان‌پذیر است و حتی در این دو روز هم صدها مأمور امنیتی در مساجد حضور دارند.

"وی ادامه می‌دهد: "برای رفتن به حج باید از دولت تقاضا کرد و در این صورت مأموران امنیتی پرونده شما را بررسی می‌کنند تا ببینند شما و پدرتان و پدربزرگ‌تان و دیگر اجدادتان کاری علیه حزب کمونیست کرده‌اید یا نه. اگر هیچ چیزی در این پرونده پیدا نشد، می‌توانید به حج بروید." از ۹۳۸ مدرسه زبان عربی که در سال ۱۹۸۹ مشغول به کار بودند، آخرین مدرسه در سال ۱۹۹۶ توسط دولت چین تعطیل شد. گفته می‌شود که در موارد زیادی دانشجویان مسلمان به جرم انجام فرایض دینی از دانشگاه‏ اخراج ‌شده و افراد شاغلی که نماز می‌خوانند کارشان را از دست می‌دهند. در اثر سیاست‏های ضداسلامی حکومت چین، مردم سین‏کیانگ از نظر اقتصادی ‏زندگی سختی دارند. سیاست‏های حکومت در منطقه مسلمان‌نشین، باعث برتری اقتصادی چینی‏های نژاد هان -که اکثریت جمعیت این کشور هستند- بر مسلمانان و در نتیجه فقر و محرومیت مسلمانان شده است. مسلمانان سین‏کیانگ در سرزمین‏ مادری خود مانند بیگانگان زندگی می‏کنند و اظهار می‌دارند که دولت در تلاش است تا آیین و فرهنگ آنان را نابود کند.

در طول تاریخ پنج هزار ساله چین، چند دهه حاکمیت حزب کمونیست مانند لحظه‌ای گذرا است. چین سرزمینی است که در طول تاریخ فرهنگی غنی و مبتنی بر الهیات را پرورش داده است و امپراطوری‌های باشکوه چین باستان یکی پس از دیگری همواره اخلاق، کرامت انسانی و معنویت را سرلوحه امور خود قرار می‌دادند. نظام الهی، آزار و شکنجه ظالمانه انسان‌های خوب را تاب نخواهد آورد. خواه تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ باشند، اقلیت مسلمان سین‌کیانگ باشد یا دیگر گروه‌های بسیاری که در چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. این برگ از تاریخ نیز دیر یا زود ورق خواهد خورد و اعمال حزب ‌کمونیست ‌چین، درسی آموزنده و ابدی برای بشریت خواهد شد.

هادی فیروزی

پی‌نوشت :

۱) می‌توان اشاره کرد به چندین سری تحقیق علمی که توسط محققان دانشگاهی و پزشکان در مناطقی نظیر پکن، ووهان، تایوان، روسیه و آمریکای شمالی بر روی تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ انجام دادند و نتایج آنها در وب‌سایت‌های نظیرen.minghui.org و fa.minghui.org در دسترس می‌باشد.

۲) به نقل از نشریه (US News and World Report) www.usnews.com/usnews/news/articles/۹۹۰۲۲۲/archive_۰۰۰۳۲۲_۲.htm

۳) گزارش کامل مخبر سازمان ملل در این سایت قابل دسترس است : falunhr.org

۴)ntdtv.com

http://sharghnewspaper.ir/Pdf/۹۱-۰۵-۰۳/۷.pdf

http://sharghnewspaper.ir/Page/Paper/۹۱/۰۵/۰۳/۷