بهلول

نقل کرده اند بهلول چوبی را بلند کرده بود و بر قبرها می زد، گفتند: چرا چنین می می گفت : صاحب این قبر دروغگوست ، چون تا وقتی در دنیا بود دایم می گفت : باغ من ، خانه من ، ماشین من و... ولی حالا …

نقل کرده اند بهلول چوبی را بلند کرده بود و بر قبرها می زد، گفتند: چرا چنین می می گفت : صاحب این قبر دروغگوست ، چون تا وقتی در دنیا بود دایم می گفت : باغ من ، خانه من ، ماشین من و... ولی حالا همه را گذاشته و رفته است و هیچ یک از آن ها، مال او نیست. شنیدم که ابو جعفر علیه السلام فرمود: ای ابا نعمان ! مردم تو را فریب ندهند و از نفست غافل نکنند؛

هر چه به تو رسد همراه تو خواهد بود نه همراه آنان . روزت را به بیهودگی سپری مکن ؛ چه همراه تو کسانی هستند که عمل تو را ثبت می نمایند. پس نیکوکاری کن که هیچ چیز را به جستجو و طلب نمی بینم که از عمل نیک ، که گناه پیش را از میان می برد، بهتر باشد. سرمایه همه سعادت ها واهم واجبات معرفت نفس ؛ یعنی خود شناسی است ، و آنکه خود را نشناخت عاطل و باطل زیست و گوهر ذاتش را تباه کرد و برای همیشه بی بهره ماند. هیچ معرفت نفس به کار انسان نمی آید. انسان کاری مهم تر از خود سازی ندارد و آن مبتنی بر خود شناسی است . سقراط خود شناسی و اخلاق را از همه مهم تر می شمرد. گویند وقتی از کنار معبد دلف ، عبور می کرد دید بالای آن نوشته است : خود را بشناس ! همین کلام را اساس فلسفه خود قرار داد. سقراط در مقابل دانشمندان طبیعی گفت : بیهوده در شناختن موجودات خشک و بی روح رنج میر! بلکه خود را بشناس که شناختن نفس انسان بالاتر از شناختن اسرار طبیعت است .

شخصی بود که در قدیم ، ظروفی پر از نفت را با اسب و قاطر به دهات و روستاها می برد، روزی شخصی از او پرسید که : تو خدایت را چگونه شناخته ای ؟ نفتی جواب داد: خوب گوش کن ، من هر گاه که از مبداء راه می افتم ، پس از پر کردن این ظرف ها از نفت ، درب آن ها را با پارچه یا نایلونی محکم می بندم و بعد هم با نخ ، محکم به دور آن می پیچم ، با همه این ها، همیشه از در این ظروف ، نفت ها چکه چکه می ریزد، ولی خداوند ما را طوری آفریده که اگر در شدیدترین حالات فشار قوی دافعه بدن قرار گیریم ، تا خودمان نخواهیم عمل دفع صورت نمی گیرد و غایط و بول بدون اراده نفس ، خارج نمی شود و در عین حال هیچ گاه به نخ و نایلون هم نیازی نیست من از این راه به وجود و عظمت خدا پی برده ام !