HIV و بارداری

در سال ۱۹۸۱ در آمریکا برای اولین بار با نوعی بیماری عفونی مرموز مواجه شدند که در فاصله بسیار کمی در تمام نقاط دنیا گسترش یافت و جان هزار انسان را گرفت پس از مدتی به دلیل تمایل این ویروس به سیستم ایمنی بدن و تخریب این سیستم به وسیله ویروس ایدز, آثار جبران ناپذیر این بیماری ظاهر می شود

در سال ۱۹۸۱ در آمریکا برای اولین بار با نوعی بیماری عفونی مرموز مواجه شدند که در فاصله بسیار کمی در تمام نقاط دنیا گسترش یافت و جان هزار انسان را گرفت. پس از مدتی به‌دلیل تمایل این ویروس به سیستم ایمنی بدن و تخریب این سیستم به‌وسیله ویروس ایدز، آثار جبران‌ناپذیر این بیماری ظاهر می‌شود.

امروز شما را با بعد دیگری از HIV آشنا می‌کنیم. این‌که HIV برای یک خانم باردار چه خطرهائی را می‌توان به همراه داشته باشد و اصلاً ‌یک خانم مبتلا به HIV می‌تواند باردار شود یا نه؟ برای پاسخ به این سكال مهم لازم است از پاره‌ای اطلاعات در خصوص این بیماری مطلع شوید.

از راه‌های انتقال ویروس HIV به بدن چه می‌دانید؟

۱) استفاده از وسایل تزریق مشترک (سرنگ، سوزن، آب، پنبه)

۲) آمیزش جنسی محافظ نشده (بدون کاندوم) یا شخص HIV مثبت (آمیزش واژینال یا مقعدی)

۳) سایر بیماری‌های آمیزشی احتمال انتقال HIV را افزایش می‌دهد.

۴) هرگونه خراش و خونریزی اندام تناسلی احتمال انتقال HIV را افزایش می‌دهد.

۵) کاندوم مؤثر در پیشگیری، کاندوم لاتکس است.

۶) انتقال از مادر به کودک در دوره بارداری و حین زایمان و شیردهی

۷) خون ‌آلوده باقی مانده روی وسایل مورد استفاده در ختنه، خالکوبی (تاتو)، طب سوزنی حجامت، سوراخ کردن گوش، سلمانی مردانه و زنانه و استفاده مشترک از مسواک، تیغ اصلاح

۸) وسایل پزشکی و دندانپزشکی که کاملاً ضدعفونی نشده باشند.

۹) انتقال خون ‌آلوده و پیوند اعضاء آلوده به HIV باشند، احتمال دارد که در دوران بارداری یا هنگام زایمان ویروس به فرزندان آنان سرایت کند. همچنین شیر دادن مادران HIV مثبت به فرزندانشان ممنوع است چون ویروس درون شیر ترشح شده و منتقل می‌شود.

۱۰) انتقال در مراحل مختلف بارداری بدون درمان‌های داروئی پیشگیرانه، در ۲۵ تا ۴۰ درصد رخ می‌دهند. در صورتی‌که خانم‌های HIV مثبت باردار شوند، لازم است داروهائی مصرف کنند که احتمال سرایت به فرزندانشان را کم می‌کند.

همچنین نوزاد متولد شده از این مادران باید مدتی داروی ضد HIV بگیرد و شش هفته و ۱۸ ماه پس از تولد آزمایش HIV شده تا وضعیت ابتلایش مشخص شود. به این انتقال از والدین به فرزند PTCT و یا انتقال عمومی می‌گویند.

حدود ۷۰ درصد موارد انتقال هنگام زایمان وقتی‌که نوزاد در تماس با خون مادر قرار می‌گیرد اتفاق می‌افتد.

داروهای ضدویروسی می‌توانند میزان این انتقال را به نصف کاهش دهند. زایمان با روش سزارین و نیز پرهیز از روش‌های آسیب‌رسان (مانند وسائل مورد استفاده در زایمان) می‌تواند باعث کاهش انتقال شوند. این انتقال می‌تواند در طول بارداری و شیردهی نیز اتفاق بیفتد.

من باردار هستم. آیا پزشک برای من آزمایش HIV درخواست می‌کند؟

در کشور ما انجام آزمایش HIV برای تمام خانم‌های باردار اجباری نیست و در بیشتر مواقع پزشکان بدون اجازه شما آزمایش HIV را درخواست نمی‌کنند.

بنابراین در مواردی که شما سوابق از رفتارهای پرخطر خود با همسرتان را به پزشک گفته باشید، یا خود او در معاینه ابتلاء شما که HIV را محتمل بداند، با شما درباره انجام آزمایش HIV صحبت خواهد کرد.

ـ آیا راهی برای جلوگیری از ابتلاء جنین مادران مبتلا هست؟

با استفاده از داروهای ضدویروسی می‌توان سلامت مادر را بهبود داد و به میزان زیادی از احتمال ابتلاء جنین کم می‌کند. توصیه می‌شود این مادران زایمان را به طریق سرازین انجام دهند تا احتمال سرایت به نوزاد کمتر شود. همچنین لازم است این مادران از شیر دادن به نوزاد پرهیز کنند.

ـ اگر زنی مبتلا به HIV باردار شود، چه باید بکند؟

هرگز نباید خودسرانه داروهای ضد HIV را قطع کرد. اگر پزشک در سه ماهه اول بارداری متوجه آن شود. ممکن است از شما بخواهد داروهای خود را قطع کنید یا داروهای دیگری مصرف کنید تا احتمال ناهنجاری‌های جنینی کم شود اما پس از سه ماهگی ممکن است داروهای دیگری را به داروهای قلبی شما اضافه کنند تا سرایت HIV به چنین کم شود.

ـ آیا مادر مبتلا به HIV مثبت باید به بارداری خود خاتمه دهد؟

گرفتن حق حیات چنین از نظر اخلاق پزشکی ممنوع است، مگر موجب به خطر افتادن سلامت مادر یا چنین باشد.

در مورد HIV با توجه به اینکه با داروهای موجود و پرهیز از شیردهی مادر مبتلا می‌توان در بیش از ۹۵ درصد از ابتلاء فرزند پیشگیری کرد. لومی به سقط جنین نیست.

WWW. Medscape.com

WWW. Medline plus. Com

WWW. Healthatoz.com