به این ویژگی ها رأی بدهیم

برخی از ما به لحاظ سیاسی خود را مستقل می دانیم یعنی در جناح بندی های مرسوم سیاسی کشور, نقش و سهمی برای خود قائل نیستیم, اما به حکم آنکه در کشورمان زندگی می کنیم و رفتارهای مسئولان بر زندگی عادی ما, خانواده و همشهریان مان آثار مثبت یا منفی بر جای می گذارد, نمی توانیم به پدیده ای مانند انتخابات, بی تفاوت باشیم به ویژه اگر تفاوتی اصولی در دیدگاه ها, منش, رفتار و اثرگذاری سیاستی یک یا برخی از نامزدهای ریاست جمهوری در عرصه داخلی و بین المللی وجود داشته باشد

این حق و بلکه وظیفه عاقلانه را برای خود قائلیم که با رأی خود در پدیدآوردن شرایطی که زندگی در کشور را برایمان سهل تر و دلخواه تر کند، مشارکت کنیم. نگارنده اگر دریابم که با کناره گیری و سکوت خود و دیگران در واقع راه را برای دستیابی التهاب انگیزان تشنج آفرین به این مقام مهم و مؤثر هموار می کنم، بیشتر تشویق می شوم که از این فرصت مشارکت در نشان دادن جلوه ای از تمایلات و اراده ملی بهره بگیرم و دیگران را نیز به مشارکت ترغیب کنم. موضوع فقط گماردن یک فرد در بالاترین مقام اجرائی کشور نیست. زمانی که شخصیتی به نمادی از تفکر، رفتار و منشی مبتنی بر عقلانیت و اعتدال متعهد می شود و این تعهد را عملا نیز به اثبات رسانده باشد و شخصیت یا شخصیت های مقابل او یا چنان پیشینه ای از خود بروز نداده باشند یا فراتر از آن، شدت تعصباتشان برای زندگی و آینده شهروندی عادی مانند من نگران کننده باشد، بدیهی است که به شخصیتی رأی می دهم که برایم امیدبخش و تسکین دهنده باشد. می دانیم اختیارات رئیس جمهور چه محدودیت هایی دارد و می دانیم که به دلیل همین محدودیت ها در اجرای برخی برنامه هایی که اعلام می کند، با ناکامی ها و محدودیت هایی مواجه شده و خواهد شد. می دانیم به موازات دولت اجرائی، بخش های دیگری هم وجود دارند که تأثیرگذارند اما آگاهی بخشی هرچه بیشتر جناح های مؤثر و سهم آنان در سبد رأی مردم، در ایجاد تفاهم و رفع نگرانی های آن بخش ها نیز مؤثر خواهد بود زیرا خود را از نیاز به پذیرش عمومی مبرا نمی دانند. ایران از ثروت و منابع انسانی و طبیعی خوبی برخوردار است. ترکیب منابع انسانی و مالی و طبیعی می تواند راهگشای توسعه اقتصادی و اجتماعی باشد. نسلی که در سنین ٣٠سالگی و در ابتدای انقلاب، مقدرات را به دست گرفت، اکنون یا در قید حیات نیست یا در حال بازنشستگی است. نباید و نمی شود که مانع حضور و ابراز وجود نسل جدید و کارآزموده شد و نوبت طبیعی را از کسانی دریغ کرد که بهتر می اندیشند و با جهان و پیش نیازهای علمی و صنعتی آن برای توسعه آشنایی بیشتر و مفیدتری هم دارند. اگر هم آنان نخواهند، قانون بی گذشت طبیعت، شکاف نسل ها را پر و جبران خواهد کرد. پیشبرد تولید و اقتصاد هنگامی تحقق می یابد که کشور به ایفای نقش درخور خود به عنوان بازیگری معتبر به عرصه بین المللی بازگردد. تولید بیشتر نیاز به بازار جهانی و حضور جهانی دارد. کسانی که با دنیا قهر بوده اند یا قهربودن را مزیت می دانند، باید توجه داشته باشند که استقلال در توانایی ارتباط اقتصادی و سیاسی جهانی است نه در محروم ماندن از آن. اقتصاد مستحکم نیاز به ارتباطات مسالمت آمیز بین المللی دارد. امنیت شرط خوبی برای توسعه اقتصادی است، اما باید همراه با آرامش و اطمینان از آینده باشد. اینها نکاتی است که نامزدها را از یکدیگر متمایز می کند. شخصا با حداقل توقعات به کسی رأی می دهم که در درجه نخست قابلیت و تجربه مثبت و مؤثر ایفای نقش بین المللی را داشته باشد. کلید دیپلماسی را که در شرایط تعامل و تبادل امتیاز و چانه زنی در راه حد اکثر منافع ملی باشد، بشناسد و به کار ببرد و به برجام و سرانجامی مثبت رسانده باشد. با اهمیت صلح، خردورزی و مسالمت آشنا و به زیان انسانی و اقتصادی ستیز و جنگ واقف باشد. از ملاقات و دیدار با مقامات خارجی نهراسد و با اعتمادبه نفس بتواند از منافع ملی و بین المللی ایران دفاع کند. بداند که اوضاع سیاسی جهان نیز مانند همه چیز دیگر تغییر کرده است و تغییر می کند و شرایط جدید نیاز به تغییر در سیاست های پیشین دارد. از رفتارهای خیابانی و دون شأن و حیثیت ملی مانند نقض مصونیت های دیپلماتیک دیپلمات های میهمان در کشور، اجتناب کند. منافع ملی ایران را به هرگونه منافع دیگری ترجیح دهد و خصومت همسایگان و جهانیان را برنینگیزد. دیگر چه بگویم؛ «رنگ چشم هایش هم قهوه ای باشد!».

فریدون مجلسی . تحلیلگر روابط بین الملل