لباس شما نشان دهنده شخصیت شماست

برخلاف باور عده زیادی از مردم, لباس امروز دیگر تنها جنبه پوششی برای افراد ندارد

برخلاف باور عده‌ زیادی از مردم، لباس امروز دیگر تنها جنبه پوششی برای افراد ندارد....

چون لباس افراد اولین نقطه برخورد بصری مخاطبان است، می‌تواند اطلاعات فراوانی را از صاحب خود به فرد مقابل منتقل کند. در واقع لباس به نوعی نماینده شخصیت افراد و نشان‌دهنده تمایلات شخصی و ویژگی‌های روانی‌ آنهاست؛ به نحوی که حتی می‌تواند طرز تفکر و دسته‌‌بندی‌های گروهی در ذهن افراد را نیز مشخص می‌کند. به همین دلیل است که در دنیا، سال‌های سال است که روی این موضوع تمرکز شده است و شرکت‌های تولیدکننده پوشاک سعی می‌کنند محصولات خود را منطبق بر نیازهای عموم جامعه و انتظار آنان طراحی کنند تا از نظر اقتصادی دچار زیان نشوند.

● شیوه‌های موفق در دنیا

یکی از سوالاتی که شاید در ذهن بیشتر مردم وجود داشته باشد، این است که چرا مُد در کشورهای غربی به راحتی در میان مردم اپیدمی (همه‌گیر) می‌شود و حتی به دیگر نقاط دنیا صادر می‌شود؟ این کشورها و تولیدکنندگان آنها سال‌هاست که روی نظام روانی افراد جامعه کار کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که افراد لباس‌هایی را انتخاب می‌کنند که به نحوی با نظام روانی و شخصیت آنها در ارتباط باشند. این شرکت‌ها توانسته‌اند با استفاده از علم روان‌شناسی و شناخت ناخودآگاه افراد، آنها را جذب طرح‌های خود کرده و بدون اعمال زور و اجبار، آنان را خریدار محصولات خود کنند. حتی این موضوع به حدی پیش رفته که برندهای معتبر اغلب سبک زندگی‎هایی را برای محصولات خود تعریف کرده و این نکته را القا می‌کنند که کسانی که از این محصولات استفاده می‌کنند دارای همان ویژگی‌های مثبت هستند.

● مُد در ایران

متاسفانه پرداختن به پدیده مُد نه فقط در مورد افراد سایز بزرگ که به‌طور کلی در این سال‌ها در کشور ما بسیار مغفول واقع شده و به هیچ‌وجه موردتوجه قرار نگرفته است. اینکه ما بدون توجه به ساختارهای روان‌شناسی و جامعه‌شناسی، پوشاکی را تولید کنیم و از مردم انتظار داشته باشیم حتما از آن تبعیت کنند، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. شاید به همین دلیل هم هست که بازار چندمیلیارد تومانی داخلی پوشاک به تدریج از دست ما خارج شده است. در واقع، بیشتر تولیدکنندگان ما آشنایی‌ خاصی با این پدیده ندارند و تولیدهای انبوه پوشاک در کشور ما بر اساس یک سری الگوهای کلیشه‌ای است که تطابق خاصی هم با شرایط و ویژگی‌های مردم جامعه ندارد. تولیدکنندگان باید با مُد آشنا باشند و در این زمینه آموزش ببینند. وقتی که تولید‌کننده لباس از عناصر روز برای تولید با کیفیت پوشاک مطلع باشد، برای رسیدن به سود اقتصادی مناسب از این فاکتورها استفاده خواهد کرد.

● مُد، پوشاک و اقتصاد

صنعت پوشاک در جهان سهم عمده‌ای از اقتصاد کشورها را بر عهده دارد. در کشور ما نیز حدود ۳۰۰ هزار کارگر در کارگاه‌های تولیدی پوشاک مشغول به فعالیت هستند. در نتیجه اگر این صنعت در کشور به هر دلیلی از عرصه رقابت خارج شود، زیان مالی فراوانی را برای کشور به دنبال خواهد داشت. ما در این زمینه ضعف‌های بزرگی داریم که برطرف‌کردن این ضعف‌ها نیاز به زمان و سرمایه‌گذاری ویژه‌ای دارد. در حال حاضر این صنعت در جهان نزدیک به ۳۰۰ میلیارد دلار بهره اقتصادی به همراه دارد و توقع این است که کشور ما که حدود یک درصد خشکی زمین را در اختیار دارد، بتواند یک درصد این سودآوری را در اختیار داشته باشد که متاسفانه هرگز این طور نبوده است.

● مُد و افراد درشت‌اندام

به هر حال افراد درشت اندام یا سایز بزرگ و چاق نیز درصدی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و توجه به سلیقه‌های آنان می‌تواند علاوه بر بهره اقتصادی، سلامت روانی‌شان را تامین کند. این افراد با استفاده از مُد روز می‌توانند خود را عضو گروه‌های مختلف جامعه بدانند و به این ترتیب خود را عضوی فعال در جامعه تلقی کنند. جالب است که در کشورهای پیشرفته در زمینه مُد در دنیا نه تنها طراحی لباس بر اساس ویژگی‌ها و خواسته‌های این افراد انجام می‌شود، بلکه حتی مانکن‌های درشت‌اندام هم برای نمایش این لباس‌ها وجود دارند.

اگر این توجه در نگاه کلی به این افراد صورت نگیرد، افراد درشت‌اندام یا چاق به دلیل عدم پیروی ظاهری با جریان طبیعی اجتماع دچار ناراحتی‌های روحی وروانی ‌شده و از بافت جامعه جدا می‌شوند. افرادی با این ویژگی‌ها در جامعه ما دو حالت عمده دارند؛ اول گروهی هستند که توانایی مالی برای تامین هزینه‌های طراحی لباس را دارند و این کار را با صرف هزینه‌های بالا انجام می‌دهند. گروه دوم کسانی هستند که با توجه به مخارج بالای طراحی و دوخت لباس به صورت شخصی‌ دوزی، ترجیح می‌دهند، لباس‌های خود را از فروشگاه‌ها تهیه کنند و چون در سری‌دوزی‌ها، سایزهای معمول بیشتر مدنظر قرار دارند، به تنوع مدل و رنگ لباس‌ها با سایز نامتعارف توجه چندانی نمی‌شود.

● هزینه‌های بالای طراحی

بیشتر مردم نسبت به هزینه‌های بالای طراحی لباس در کشور ما اعتراض و اعتقاد دارند که این هزینه‌ها بیش از حد معمول است. البته از یک نظر باید به این افراد حق داد. هزینه‌های طراحی لباس در کشور بسیار بالاست ولی غیرمعقول نیست. زیرا طراحی یک کار زمان‌بر و ویژه است و از طرف دیگر کار چندان جاافتاده‌ای در کشور نیست. بنابراین مخاطبان محدودی دارد که طراح مجبور است هزینه‌های مربوط به این کار را از تعداد محدود مشتری‌های خود دریافت کند. طبیعتا اگر این روند به سمتی باشد که طراحی لباس بیشتر مورد توجه تولیدکنندگان و مردم قرار گیرد، هزینه‌ها بین تعداد افراد بیشتری تقسیم می‌شود و از سهم پرداخت هر نفر کاسته خواهد شد.