این آرامگاه را از نزدیک ببینید

چطور باید برایتان تعریف کنم که باور کنید اغراق نیست و حقیقت دارد؟ چطور باید برایتان بگویم که چه دیده‌ام تا بدبین نشوید و نگویید در توصیفش زیاده‌روی کرده است؟ نه! راهی ندارد. …

چطور باید برایتان تعریف کنم که باور کنید اغراق نیست و حقیقت دارد؟ چطور باید برایتان بگویم که چه دیده‌ام تا بدبین نشوید و نگویید در توصیفش زیاده‌روی کرده است؟ نه! راهی ندارد. مگر این که اعتماد کنید آنچه برایتان می‌گویم حتی جزو کوچکی از زیبایی آمیخته با شکوه پیشنهاد این هفته ما را هم در بر نمی‌گیرد.

جایی که از آن حرف می‌زنم، آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی کرمان در شهر ماهان است. شاه نعمت‌الله ولی، بر​اساس اسناد منتشر شده از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان، عارفی عاشق در نیمه اول قرن هشتم بوده است که ۱۰۳ سال عمر کرده و بنا بر وصیت خودش در ماهان به خاک سپرده شده و جسم او حتی بدون جان هم، منشأ خیر و رحمت برای اهالی ماهان شده است، تا آنجا که ​ سال ۸۴۰ هـ . ق پیروانش برایش آرامگاهی بنا کرده‌اند و بعد در دوره‌های مختلف بخصوص قاجاریه، بزرگانی بخش‌هایی به آن اضافه کرده‌اند و به این ترتیب​ بنایی بسیار بزرگ با ۲ حوض آیینه‌ای وسط حیاطش که دورشان را درخت‌هایی کهنسال احاطه کرده‌اند، به اضافه صحن اتابکی، صحن حسینیه، صحن میرداماد، صحن وکیل‌الملکی و رواق شاه‌عباسی و هر بار با اضافه شدن بخشی به آرامگاه، نقش و نگارهایی از گل‌ها و پیچک‌های پیچ و تاب‌خورده روی کاشی‌هایش جان گرفته‌اند و سقفش، به مقرنس‌هایی چشم‌نواز و شگفت‌انگیز مزین شده‌اند و گچ‌بری‌ها آنقدر سقف بلندش را جان داده‌اند که هر بازدیدکننده‌ای در نخستین بازدید، مبهوت سقفش می‌شود و یادش می‌رود به صدای درویش‌هایی که دعا می‌خوانند گوش کند یا مجسمه شاه نعمت‌الله ولی را پشت دیوار شیشه‌ای ببیند که انگار با چشم‌هایش تازه‌واردها را دنبال می‌کند.