فرمول کائنات ,خدمت به خلق است

فاطمه دانشور, کارآفرین موفق و عضو شورای اسلامی شهر تهران از رازهای پیشرفت خود به زندگی مثبت می گوید

فاطمه دانشور، کارآفرین و تاجر ایرانی و از اعضای شورای اسلامی شهر تهران است. به گفته خودش با وجود مشغله زیاد کاری می‌تواند چند کار را همزمان انجام دهد و از همه مهم‌تر مادر ۴ فرزند است. «به خانه که می‌رسم، با بچه‌هایم بازی هم می‌کنم» این را می‌گوید و بی پرده بدون اینکه بخواهد چیزی را مخفی کند، تکنیک‌های موفقیتش را برایمان شرح می‌دهد.

قصه‌های مادربزرگ مرا ساخت

مهم‌ترین اصل برای موفقیت، خواستن است اما عامل مهم دیگری که به اندازه خواستن می‌تواند در موفقیت نقش داشته باشد، نوع تربیت انسان‌ها به‌وسیله والدین و کسانی است که نقش تربیتشان را به عهده دارند. البته این داشته‌های ارزشمند از سمت دیگران، لزوما از جنس پول نیست و گاهی یک نصیحت هم می‌تواند تاثیر بزرگی در زندگی افراد بگذارد. در زندگی من مادربزرگم با قصه‌هایی که برایم تعریف می‌کرد، توانست این تاثیر را به وجود بیاورد. قهرمان قصه‌های مادربزگ من، افرادی بودند که همیشه کارهای بزرگ انجام می‌دادند آن هم فقط با اتکا و توکل به خداوند. آنها به کسی وابسته نبودند، مثل قهرمان‌های شاهنامه فردوسی و این داستان‌ها در ذهن من نقش بست.

به‌تدریج وقتی بزرگ‌تر شدم و توانستم هدف‌گذاری را یاد بگیرم، از همان ابتدا هدف‌های بزرگی را انتخاب می‌کردم. آموزش‌هایی که در این زمینه دیده بودم نیز مرا به کتاب خواندن ترغیب می‌کرد. مطالعات من محدود به کتاب‌های درسی نبود و کتاب‌های غیردرسی در زمینه‌های دینی، جامعه‌شناسی و روان‌شناسی را نیز شامل می‌شد. یکی از موثرترین کتاب‌هایی که خواندن آن زندگی مرا تغییر داد، «به سوی کامیابی» اثر «آنتونی رابینز» بود که بخش هدف‌گذاری آن به نظرم بسیار جذاب آمد. هدف‌گذاری‌ها موضوعات مختلفی را شامل می‌شد مانند هدف‌گذاری در شغل، دیگران، خود شخص که جزئیات کاملی از روان، شکل و ظاهر و... را در بر می‌گرفت. در واقع هدف‌گذاری در این کتاب با دقت و جزئیات دقیقی توضیح داده شده بود و من هم بر اساس همان الگو زندگی‌ام را هدف‌گذاری کردم.

ممکن است شما آرزوهای ماجراجویانه‌ای داشته باشید که شاید هرگز تحقق پیدا نکند اما نوشتن آن الزامی است. مانند سفر به کره ماه. در واقع چیزهایی را هم که به نظرتان بعید هم می‌آید، باید بنویسید. بعد از نوشتن این آرزوها باید مدت زمان معقول و واقع‌بینانه‌ای را برای رسیدن به این اهداف تعیین کرد. نکته مهم این است که وقتی شما اهداف را جایی می‌نویسید، احساس می‌کنید به آن تسلط پیدا کرده‌اید و آن افکار درهم در ذهن شما نظم پیدا کرده است. با این کار کاملا مشخص می‌شود که چه انتظاری از خودتان دارید. متاسفانه عده‌ای در سن ۵۰ سالگی هم هنوز نمی‌دانند چه چیزی از زندگی می‌خواهند اما نوشتن اهداف مشخص می‌کند در زندگی دقیقا به دنبال چه چیزی هستید. تمام جزئیات خواسته‌ها اعم از داشتن خانواده، رابطه خوب، شغل خوب، کمک به دیگران یا حتی مشخص کردن جزییات ظاهر بدنتان را نیز باید در فهرست اهدافتان بنویسید چون با این کار ذهن شما چارچوب منظمی پیدا می‌کند و این نظم باعث می‌شود احساس اقتدار کنید. وقتی همه هدف‌هایتان را روی یک برگه کاغذ می‌نویسید، به نوعی بر خواسته‌هایتان مسلط می شوید. در واقع وقتی خواسته‌هایتان را می‌نویسید، ابزارهای تحقق رویاهایتان به‌وسیله خداوند فراهم می‌شود. به همین دلیل است که قرآن بارها به «قلم» قسم یاد کرده است چون در نوشتن معجزه نهفته است. وقتی بعد از چند سال سراغ آرزوهای نوشته شده می‌روید، متوجه می‌شوید توانسته‌اید به بیشتر آنها برسید. وقتی ذهن شما با نوشتن اهداف منظم شد، می‌تواند شرایطی را که برای تحقق خواسته‌تان لازم است، بشناسید اما وقتی ذهنتان منظم نیست، آن شرایط برایتان به وجود می‌آید ولی نمی‌توانید آن را شناسایی کنید بنابراین شرایط برای همه است اما تفاوت در شناسایی موقعیت‌هاست.

دارایی شما دوستانتان هستند

بعد از مشخص کردن اهداف، قدم بعدی حرکت است. در راه رسیدن به اهداف باید مسیری را طی کرد چون اگر ایستا باشید و اقدامی در راه رسیدن به خواسته‌هایتان نکنید، هیچ دری مقابلتان باز نمی‌شود مانند کارمندی که مدت‌ها در یک شرکت کوچک می‌ماند و اهداف بزرگش فقط در حد فکر باقی می‌ماند چون برای رسیدن به آنها هیچ تلاشی نکرده است اما اگر برای رسیدن به هدفش تلاش کند، آدم‌هایی در مسیرش قرار خواهند گرفت که مسیر موفقیت را برایش هموار می‌کنند. من اغلب در کتابخانه درس می‌خواندم و در همان محیط کتابخانه در فواصل استراحت سعی می‌کردم با آدم‌های اطراف ارتباط برقرار کنم چراکه عقیده داشتم انسان‌ها به کمک دوستان و آدم‌های اطرافشان می‌توانند فرصت‌های موفقیت‌ بیشتری به سمت خودشان جذب کنند و اسم این کار را پارتی‌بازی نمی‌گذارم چون یکی از مهم‌ترین دارایی‌های انسان، دوستان و آدم‌های که اطرافش هستند و با کمک همین دوستان می‌توان برخی از موقعیت‌های دشوار را راحت پشت سر گذاشت. یادم می‌آید برای اولین باری که قصد رفتن به کشور چین داشتم، هیچ پولی نداشتم. آن زمان یادم آمد یکی از کسانی که در کتابخانه با او آشنا شده بودم، در یک آژانس مسافرتی کار می‌کرد. با او تماس گرفتم و با یک چک یک ماهه توانستم به این سفر بروم. در واقع این آدم‌ها هستند که فرصت‌ها را برای شما به وجود می‌آورند. خیلی‌ها شاگرد اول کنکور بودند و الان پشت میزنشین شدند و پیشرفت نکردند اما من شاگرد اول نبودم اما توانستم با کمک ارتباط‌های خوبم موفق شوم.

تبرتان را تیز کنید

هیچ کاری بدون مشکل نیست و طبیعتا هر کاری مشکلات مربوط به خودش را دارد اما نکته خیلی مهم این است که بی وقفه کار کردن باعث می‌شود نتوانید درست فکر کنید. گاهی شما پشتکار لازم را دارید اما هیچ استراحتی به خودتان نمی‌دهید و با وجود کار زیاد، به هدفتان نمی‌رسید چون فرصت اندیشه را از خودتان گرفته‌اید. برای اینکه بتوانید کارایی لازم را در کارهایتان داشته باشید، لازم است هرازگاهی استراحت و در اصطلاح تبرتان را تیز کنید. با خود بگویید کجا و در حال چه کاری هستید؟ آیا مسیر را درست می‌روید؟ جواب این سوال‌ها مسیر را برایتان باز می‌کند..

ملیحه مهدوی