سخنانی از ویل دورانت

دولتمرد وسعش نمی­رسد که بتواند بااخلاق باشد.
□□□
از ۳۴۲۱ سال گذشته فقط ۲۶۸ سال آن بدون جنگ بوده است.
□□□
حرف زدن و هیچ نگفتن، نیمی از هنر دیپلماسی است.
□□□
تمدن با نظم شروع می­شود، …

دولتمرد وسعش نمی­رسد که بتواند بااخلاق باشد.

□□□

از ۳۴۲۱ سال گذشته فقط ۲۶۸ سال آن بدون جنگ بوده است.

□□□

حرف زدن و هیچ نگفتن، نیمی از هنر دیپلماسی است.

□□□

تمدن با نظم شروع می­شود، با آزادی رشد می­کند و با هرج­ومرج پایان می­گیرد.

□□□

آموزش وسیله­ای برای سپری کردن دوران گذار تمدن است.

□□□

هر شکلی از حکومت محکوم به نابودی با افراط در همان اصولی است که بر آن بنا نهاده شده است.

□□□

هر دانشی با فلسفه شروع و به هنر ختم می­شود.

□□□

هر پلیدی روزگاری فضیلت بوده است و ممکن است روزگاری دوباره محترم شود؛ همان طور که نفرت در جنگ محترم شمارده می­شود.

□□□

بخش عمده تاریخ حدسیات است و باقی پیشداوری.

□□□

یکی از درس­های تاریخ این است که اغلب، هیچ بهترین کار است و همیشه هوشمندانه­ترین حرف.

□□□

در جوانی بر آزادی تأکید می­ورزیدم اما در کهنسالی بر نظم پافشاری می­کنم. من به این کشف بزرگ رسیدم که آزادی محصول نظم است.

□□□

درست است که نمی­توانید همه مردم را در همه زمان­ها فریب دهید اما می­توانید تعداد کافی از آنان را فریب دهید و بر کشوری بزرگ حکم برانید.

□□□

دانش چشم اشتیاق است و می­تواند خلبان روح باشد.

□□□

اصول اخلاقی خود را با شرایط محیطی وفق می­دهند.

□□□

بیشتر ما برای بیست­وچهار ساعت پیش بیش از اندازه زمان صرف می­کند و برای شش هزار سال گذشته بی­اندازه ناچیز.

□□□

طبیعت هرگز بیانیه استقلال [ایالات متحده] را نخوانده، برای همین است که هنوز به کار خود ادامه می­دهد و بین ما فرق می­گذارد و به مساوات نمی­اندیشد.

□□□

دانش ما سرابی است در حال دور شدن در بیابان وسیع جهالت.

□□□

علم به ما دانش می­دهد اما فلسفه می­تواند به ما خرد[ورزی] ارزانی کند.

□□□

شصت سال پیش همه چیز را می­دانستم، اکنون هیچ نمی­دانم؛ تحصیل دانش کشف پویای جهالت ماست.

□□□

ماشین سیاسی پیروز می­شود چون اقلیتی متحد در برابر اکثریتی متفرق فعالیت می­کنند.

□□□

مشکل اینجاست که اغلب مردم با بیم و امید یا آرزوهایشان فکر می­کنند نه با ذهن­هایشان.

□□□

در سوسیالیسم هیچ چیز وجود ندارد که با قدری سن یا کمی پول درمان نشود.

□□□

مادران خسته دریافته­اند که تنبیه بدنی زمان کمتری می­برد تا آوردن دلیل و منطق؛ خوبتر هم به خاطر می­ماند.

□□□

وای بر او که به مردم سریع­تر از توان یادگیری­شان بیاموزد

□□□