یک نام و ۲ برخورد کاملا متفاوت

پینوکیو، این آدمک چوبی شیطان و بازیگوش که حیات انسانی به دست می‌آورد و با هر دروغی دماغ چوبی‌اش دراز می‌شود، بیش از هر فیلمی با انیمیشن کلاسیک سال ۱۹۴۰ کمپانی والت‌ دیزنی شناخته …

پینوکیو، این آدمک چوبی شیطان و بازیگوش که حیات انسانی به دست می‌آورد و با هر دروغی دماغ چوبی‌اش دراز می‌شود، بیش از هر فیلمی با انیمیشن کلاسیک سال ۱۹۴۰ کمپانی والت‌ دیزنی شناخته می‌شود.

این انیمیشن در دوران طلایی انیمیشن‌سازی این کمپانی قدیمی ساخته شد.

مسوولان کمپانی والت‌ دیزنی برای تولید آن حدود ۲.۵ میلیون دلار هزینه صرف کردند که در آن زمان، رقم کلانی به حساب می‌آمد. این رقم بالای تولید، بحث زیادی را در محافل سینمایی و هنری برانگیخت و بسیاری، کمپانی والت دیزنی را به اسراف و ولخرجی متهم کردند و گفتند این کمپانی با اختصاص چنین رقم کلانی برای تولید پینوکیو، پول خود را دور ریخته است.

اما این فیلم در زمان اکران عمومی خود، فروشی بالای ۲۰ میلیون دلار کرد و آب سردی روی تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های منفی ریخت.

موفقیت بالای مالی فیلم، کمپانی را در تولید انیمیشن‌های بعدی خود راسخ‌تر کرد و بزودی این کمپانی لقب تنها شرکت بزرگ فیلمسازی را گرفت که متخصص تولید محصولات کارتونی است و می‌تواند انیمیشن‌هایی تولید کند که انبوه تماشاگران کوچک و بزرگ را به داخل سالن سینماها بکشاند.

شاید زمانی که روبرتو بنینی، کمدین ایتالیایی در سال ۲۰۰۲ نسخه زنده قصه پینوکیو را با بازی و کارگردانی خودش روی پرده سینماها فرستاد، فکر می‌کرد تماشاگران ایتالیایی برخوردی مشابه برخورد تماشاگران پینوکیوی والت‌ دیزنی با فیلم او بکنند.

اما در مورد فیلم بنینی ، دقیقا اتفاق معکوس افتاد! این فیلم با هزینه‌ای ۴۵ میلیون دلاری تهیه شد که برای صنعت سینمای ایتالیا، حکم یک ولخرجی دیوانه‌وار را داشت و لقب گران‌ترین فیلم سینمایی تاریخ سینمای ایتالیا تا آن زمان را گرفت. اما برخورد تماشاگران و منتقدان ایتالیایی و خارجی با پینوکیوی بنینی بسیار سرد بود.

فروش کلی فیلم در ایتالیا و بقیه کشورهای جهان، حتی به مرز ۳۰ میلیون دلار هم نرسید و با این رقم فروش، این نسخه سینمایی پینوکیو لقب یک شکست فجیع و تلخ سینمایی را از آن خود کرد.

روبرتو بنینی در مصاحبه‌ای گفت در ابتدا قرار بود این فیلم را با همکاری فدریکو فلینی، فیلمساز کلاسیک سینمای ایتالیا تولید کند.

در آن زمان قرار بر این بود که فلینی، پینوکیو را کارگردانی کند و بنینی بازیگر آن باشد، اما مرگ فلینی، فرصت کارگردانی فیلم را از او گرفت.

پینوکیوی روبرتو بنینی در عین حال اولین فیلم غیرانگلیسی‌زبان تاریخ سینماست که سال ۲۰۰۲ در مراسم جوایز تمشک طلایی، نامزد دریافت جایزه بدترین فیلم سال شد!