آموزش شیطان پرستی این بار برای نوجوانان

به بهانه نمایش فیلم «اسکلیگ» از سینما چهار

چندی است که بعد استراتژیک سینما برای بسیاری از کارشناسان اهمیت پیدا کرده است و منتقدان و کارشناسان فرهنگی سعی می کنند ازدریچه جنگ نرم ، الگوها و متدهای تازه این هجوم بی وقفه رسانه ای را در قالب فیلم ، سریال ، موسیقی و ... تحلیل و ارزیابی کنند. خصوصا در حیطه سینما این کدگشایی های تحلیلی می تواند کاربر را به یک تفسیر منطقی از آثار هالیوودی برساند و برای وی تماشای اثر ، سرگرمی صرف تلقی نشود .

با توجه به آنچه گفته شد ، پلورالیسم یا تکثیر خرده فرهنگ های دینی از شگردهای هالیوود در مخدوش کردن چهره واقعی مذهب است . امروزه محصولات غربی در قالب فیلم و سریال از منظری استراتژیک اعتقادات مذهبی اقشار سنی مختلف را نشانه می گیرند . ممکن است که کاربر این آثار -در هر کجای جهان- پذیرنده آنچه سازندگان اثر سعی در القای آن دارند نباشد، اما اقشار سنی پایین تر برای پذیرش مفاهیم از طریق این مدیوم آمادگی بیشتری دارند . تقریبا از ابتدای هزاره سوم میلادی هالیوود دست به ساخت آثاری می زند که نوجوانان و بعضا کودکان را تحت تاثیر اندیشه های ضد دینی خود قرار دهد . شاید فیلم هایی چون بچه رزماری و دروازه نهم رومن پولانسکی کارکردی برای اقشار سنی میان ۱۰ تا ۱۸ سال نداشته باشد .اما هری پاتر ،هزار توی پن (گیلرمورو دل توره) قطب نمای طلایی ، مجموعه ارباب حلقه ها و ... که تحت عنوان سینمای معناگرا بارها از سیما پخش شده اند تاثیرات مخربی به روی کاربران کمتراز ۱۸ سال می گذارند .

امروز تقریبا همان گروه که سابق بر این تحت لوای کلماتی نظیر معناگرا این دست آثار را در برنامه سینما یک به نمایش در می آوردند ، همین رویه خطا را در برنامه سینما چهار نیز تکرار می کنند.

به عنوان نمونه این برنامه در تاریخ پنجم آذر دست به پخش فیلمی زد که از قضا از مجموعه آثار استراتژیک محسوب می شود و اتفاقا در ترویج پلورالیسم دینی اثری کوشا به حساب می آید .

فیلم اسکلیگ(آنابل جانکل) در زمره آثار استراتژیک کودک قرار می گیرد .پخش آثاری از این دست با فیلتر نقد و بررسی شاید خوراک خوبی برای مخاطب آگاه بزرگسال باشد اما برای اقشار سنی پایین تر کاملا مخرب و خطرناک است . هر چند که نگارنده پیش از این نیز به پخش آثاری نظیر هری پاتر ،نارنیا و حتی قطب نمای طلایی اعتراض داشته ام، اما درنهایت تعجب فیلمی از برنامه سینما چهار پخش شد که در زمره این آثارکفر آمیز قرار می گیرد .معادل بزرگسالانه این فیلم ها ،آثاری نظیر لژیون، کنستانین ،آنجلا(لوک بسون) است که در پروژه های هالیوود برای تببین و تثبیت اسطوره های ضد دینی می کوشند .

فلسفه وجودی این فیلم ها این است که توحید را به صورتی بنیادین به چالش می کشند. فلسفه ای که نوع دیگری از آن را پیش از این نیچه با عنوان مرگ خداوند اعلام کرده بود.

« اسکلیگ» که از برنامه سینما چهار پخش شد فیلمی است که داستانش پس از شکست لوسیفر آغاز می شود. جایی که شیطان در گوشه ای از این دنیا در کلبه ای کثیف و دور افتاده سکنی گزیده تا منفذی دوباره برای احیای شدن بیابد .ارتباط مایکل ( نوجوان و قهرمان فیلم ) با لوسیفر به شکلی ماورایی در دنباله همان کدگشایی نوعی تکرار کلیشه هاست و پسر بچه انگلوساکسونی را در ذهن متبادر می کند که در احیای دوباره شیطان سهم بسزایی دارد ، در بسیاری از صحنه های مهم فیلم مایکل ( شما بخوانید میکائیل ) که از پرواز و اوج گرفتن می ترسد با فرشته ای که نمادی از شیطان است اوج می گیرد . او نیزدر مقابل شیطان را مورد لطف خویش قرار می دهد و تا مرحله احیای دوباره لوسیفر شیطان را همراهی می کند .در مقابل این الطافی که مایکل نسبت به لوسیفر دارد شیطان نیز بعد الهی به خود می گیرد. لوسیفر نیز خواهر تازه به دنیا آمده مایکل را که بیمار است شفا می دهد و این بده بستان شیطانی در واقع ارتباط میان لوسیفر( با نام تازه اسکلیگ)- از منظری استراتژیک - نوعی تقدیس گرایی شیطان پرستی به حساب می آید .

برای اثبات این موضوع اگر فیلم را به صورت درستی مرور کنید متوجه خواهید شد که نیاز به پرودگار و کمک جستن از او به صورت عرف هزاران ساله بشری و دعا کردن در امر بهبود دختر تازه متولد شده در هیچ جای قصه فیلم دیده نمی شود . پدر مایکل نیز به جای پناه بردن به معبود در دوره ای که امور دنیوی زندگی سخت گرفتارش کرده است پناه به الکل می برد. در واقع این شیطان است که در نقش ایزدستان در این فیلم ظاهر می شود و تنها از طریق او امور دنیوی اصلاح می شود، اسطوره کیهان زایی که هیچ ارتباطی با عالم بالا ندارد و رتق و فتق امور دنیوی فقط از مجاری آنها صورت می پذیرد و این تقدسی که به اسکلیگ داده می شود نوعی ستایش لوسیفر است . در این فیلم تلقین باورهای شیطانی و احیای لوسیفر از طریق مدیومی همچون سینما با نگاهی سکولاریزه به امر ماورا صورت می پذیرد . یقینا پخش آثاری این چنینی ،که کاملا استراتژیک هستند، لطمات مهمی به پیکره مذهبی جامعه خواهد زد . نکته تأمل برانگیز این است که این فیلم بدون هیچ نقد و تحلیل درستی از برنامه سینما چهار پخش شد و منتقد برنامه هیچ اشاره ای به لایه های مخرب این فیلم نکرد.

علیرضا پورصباغ