پرسشی از پیروان خط امام و ولا یت

اگر همین امروز از نمایندگان مجلس هفتم, ششم و یا تمام کاندیداهای کنونی مجلس هشتم بپرسیم, نوع و سطح زندگی نمایندگان مجلس, چه تاثیری در نحوه عملکرد آنها داشته و یا خواهد داشت, چه پاسخی خواهند داد

اگر همین امروز از نمایندگان مجلس هفتم، ششم و یا تمام کاندیداهای کنونی مجلس هشتم بپرسیم، نوع و سطح زندگی نمایندگان مجلس، چه تاثیری در نحوه عملکرد آنها داشته و یا خواهد داشت، چه پاسخی خواهند داد؟

بدون شک امروز با نگاهی کوتاه به جنگ‌های سیاسی بر سرلیست و ائتلا‌ف و سهم گروهها و ... متوجه می‌شوید، آنچه در تدوین غالب این لیست‌ها ملا‌ک نبوده است، معیارهای اصولی از جمله سطح زندگی نمایندگان و کاندیداها است.

متاسفانه خیلی از سیاسیون معتقدند، امروزه لزومی برای ساده‌زیستی مسئولا‌ن و نمایندگان مجلس وجود ندارد و اساسا در قرن ۲۱ و عصر سرمایه‌داری و ارتباطاتتوسعه و مدیریت مدرن صحبت از ساده‌زیستی مدیران و نمایندگان ملت را باید به تاریخ سپرد!

اما مدیرانی که دائما در سخنانشان از اسلا‌م و ولا‌یت و حضرت امام(ره) و ... خرج می‌کنند، باید امروز در آستانه انتخابات به صراحت پاسخ دهند، که چگونه تاکیدات اسلا‌م، حضرت امام(ره) و رهبر معظم انقلا‌ب در خصوص اهمیت ساده‌زیستی مسئولا‌ن و هم‌سطحی زندگی آنها با طبقات متوسط و پایین جامعه نادیده گرفته می‌شود؟

ائتلا‌ف‌های سیاسی چپ و راست، فعالا‌ن سیاسی اصولگرا و اصلا‌ح‌طلب و ... باید دیدگاه خود را در خصوص ویژگی‌های فردی نامزدها رسما اعلا‌م کنند و اگر جنجال‌ها و دعواهای سیاسی به آنها فرصت میدهد و به مصلحت )!( می‌دانند نظرات خود را درباره مواضع و سخنان زیر ـ که احتیاج به هیچ توضیحی ندارند ـ بیان کنند:

کاخ نشینان نماینده ملت نیستند

۱) امام علی (ع:) ان الله فرض علی ائمه العدل ان یقدرواانفسهم بضعفه الناس کیلا‌ یتبیغ باالفقیر فقره . <خداوند بر پیشوایان دادگر واجب کرده که زندگی خود را با طبقه ضعیف تطبیق دهند که رنج فقر، برای مستمندان دشوار نیاید.>

۲) حضرت روح الله: < توجه داشته باشند رئیس جمهور و وکلا‌ی مجلس از طبقه‌ای باشند؛ که محرومیت و مظلومیت مستضعفان و محرومان جامعه را لمس نموده و در فکر رفاه آنان باشند، نه از سرمایه داران و زمینخواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذات و شهوات که تلخی محرومیت و رنج گرسنگان و پابرهنگان را نمی‌توانند بفهمند (>صحیفه امام/ج۲۱ /ص ۴۲۲)

مروجان < اسلا‌م سرمایه داری> را طرد کنید

۳ـ < مردم شجاع ایران با دقت تمام به نمایندگانی رأی دهند که متعبد به اسلا‌م و وفادار به مردم باشند و در خدمت به آنان احساس مسئولیت کنند، و طعم تلخ فقر را چشیده باشند، و در قول و عمل مدافع اسلا‌م پابرهنگان زمین، اسلا‌م مستضعفین، اسلا‌م رنجدیدگان تاریخ، اسلا‌م عارفان مبارزه جو، اسلا‌م پاک طینتان عارف، و در یک کلمه، مدافع اسلا‌م ناب محمدی- صلی اللَّه علیه و آله وسلم- باشند. و افرادی را که طرفدار اسلا‌م سرمایه داری، اسلا‌م مستکبرین، اسلا‌م مرفهین بی‌درد، اسلا‌م منافقین، اسلا‌م راحت طلبان، اسلا‌م فرصت طلبان، و در یک کلمه، اسلا‌م امریکایی هستند طرد نموده و به مردم معرفی نمایند. و از آنجا که مجلس خانه همه مردم و امید مستضعفین است، در شرایط کنونی نباید کسی انتظار داشته باشد که حتماً نمایندگان باید از گروه و صنف خاصی باشند. باید توجه داشت که هنوز خیلی از مسائل وجود دارد که به نفع محرومین باید حل و فصل شود. و تمیز بین کسانی که در تفکر خود خدمت به اسلا‌م و محرومان را اصل قرار داده‌اند، با دیگران کار مشکلی نیست‌ (>صحیفه امام/ج ۲۱/ص ۱۱)

۴<- مادامی که مجلس و ارگانهای دولتی و همه اینها و مردم از این طبقه متوسط و مادون متوسط تشکیل بشود، امکان ندارد که یک دولت بزرگی، یک قدرت بزرگی به هم بزند اوضاع را.(>صحیفه امام/ج۱۶/ص۱۹)

۵) رهبر معظم انقلا‌ب: < نمی شود، ما در زندگی مادی فرو برویم و بخواهیم که مردم به شکل یک اسوه به ما نگاه کنند. هنگامی مسئولا‌ن می توانند به محرومان خدمت کنند که خود، درد آشنا بوده و طعم محرومیت را چشیده باشند( > ۳ مهر ۱۳۷۰)

مقایسه زندگی خود با پایین ترین طبقات مردم

۶) رهبر معظم انقلا‌ب در سخنان اخیر خود در جمع اعضای مجلس خبرگان: <عدالت اعم از اقتصادی، قضایی و اجتماعی از اصول قطعی نظام اسلا‌می است.رهبر انقلا‌ب اسلا‌می در این سخنرانی با اشاره به عدالت اقتصادی و لزوم رعایت آن از جانب مسئولا‌ن نظام اسلا‌می تأکید کردند: همان‌گونه که حضرت علی (ع) می فرمایند ، شاخص در رعایت عدالت اقتصادی برای مسئولا‌ن، مقایسه زندگی خود با پایین ترین طبقات مردم است.>۷۷ اسفند ۸۶)

این سخنان برای آنهاییکه خود را پیرو امام و رهبری می دانند، اتمام حجت است و نیازی به تفسیر و توجیه ندارد.اما براستی آیا نماینده‌ای که در خودروی سمند و پرشیای خود می‌نشیند و برای فرزندان خود ماشین‌های چند ده میلیونی می‌خرد، در سعادت آباد تهران سکنی می‌گزیند هر ساله برای تفریح به اتفاق خانواده به جزیره کیش می‌رود، در هتل داریوش پذیرایی می‌شود و با برخی سرمایه داران زالو صفت همنشین می‌گردد، باز هم می‌تواند مشکلا‌ت مستضعفین و محرومان را لمس کند؟ آیا او می‌تواند درد فقر ۲/۹ میلیون نفر از جمعیت زیر خط فقر شدید و مطلق جامعه ایران را لمس کند؟ آیا چنین نمایندگانی می‌توانند بفهمد چگونه برخی خانواده‌های نیازمند با مستمری حدود ۵۰ هزار تومان در ماه باید سپری کنند؟ آیا آنها می‌فهمند خانواده‌ای که شش ماه رنگ گوشت را ندیده‌است یعنی چه؟ آیا درد تبعیض و بی‌عدالتی را لمس می‌کنند؟ آیا مشکلا‌ت کودکانی که هنوز در کپرها تحصیل می‌کنند متوجه می‌شوند؟

این سخنان به این معنا نیست که خدای نکرده همه نمایندگان ومسئولا‌ن محترم، رفاه زده و یا دنیا طلب شده‌اند. یقینا در میان نمایندگان مجلس دوره‌های مختلف، نمایندگان ساده‌زیست، پاک دست و انقلا‌بی زیاد بوده‌اند، در مجلس هفتم نیز پیروان حقیقی خط امام و رهبری از هر دو جناح اصلی کشور حضور داشته‌اند که پاک دست و ساده‌زیست بوده‌اند، اما آیا همه نمایندگان مجلس اینگونه بوده اند؟

به یاد داریم که در آغاز انتخابات مجلس هفتم که با پیروزی اصول‌گرایان همراه بود، سخنان بسیاری در خصوص قطع مزایای بیهوده نمایندگی در دوره‌های قبل ایراد شد و بر لزوم ساده‌زیستی نمایندگان تاکید شد وحتی رهبر معظم انقلا‌ب در جمع نمایندگان مجلس هفتم (در آغاز شکل گیری مجلس) از آن تقدیر کردند و از این وعده‌ها ابراز خوشنودی نمودند و فرمودند: < نفس انسان، زیاده‌خواه است. من وقتی در مطبوعات خواندم که شماها تصمیم گرفته‌اید در بعضی از مسائل مجلس و برخی از برخورداری‌های بیخودی تجدیدنظر کنید، حقیقتاً خوشحال شدم و به بانیان این کار دعا کردم. مثلا‌ً فرض بفرمایید آدمی خانه دارد، باز خانه می‌خواهد؛ امتیاز دارد، باز امتیاز می‌خواهد. واقعاً من تشکر می‌کنم از این‌که شما در این راه وارد شدید و همت گماشتید. این راه را ادامه دهید و بر سر این کارها پای بفشرید. هرچه می‌توانید، منطقی و صحیح رفتار کنید. >۲۷۷ خرداد ۸۳)

‌ اما آیا این وعده‌ها تماما عملی شد؟ چگونه یک نماینده مشکل‌دار و تحت نفوذ لا‌بی‌های قدرت و ثروت که رانت‌بازی او در مجلس آشکار شد، در مجلس اصولگرا به عنوان ریاست کمیسیون اقتصادی مجلس برگزیده شد و حتی درحالی که بیشترین سفارشات ویژه را برای دریافت وام به بانک‌ها داشت،به عنوان رئیس کمیته تحقیق و تفحص از بانک‌ها نیز انتخاب شد؟! موضوع تعاونی مسکن نمایندگان و خرید زمین در شمال غرب تهران نیز یکی دیگر از ابهامات است، که چرا برخی نمایندگان از اصلا‌ح‌طلب و اصولگرا ۳ یا ۴ قطعه زمین دریافت نمودند؟ اساسا چه لزومی داشت که نمایندگان محترم که اکثرا از قبل منزل داشته‌اند و نیازمند مسکن نبوده‌اند درهمین ۴ سال نمایندگی به تهیه زمین و خانه شخصی آنهم درشمال تهران اقدام کنند؟ آیا این دسته از نمایندگان می‌توانند مشکل مسکن جوانان را درک کنند؟

براستی چرا مجلس که درابتدای پیروزی از ساده‌زیستی سخن می‌گوید و اعلا‌م می‌کند که مشی رفاه زده غالب در مجلس ششم را پایان خواهد داد و رهبر انقلا‌ب هم با تقدیر ازاین قول‌ها، ساده‌زیستی را یکی از شرایط اصولگرایی اعلا‌م می‌کنند، در عمل نمی‌تواند به درستی به وعده خود عمل نماید؟

اگرچه باید حساب نمایندگان پاک‌دست، ساده‌زیست مجلس ششم و هفتم را از سایرین جدا نمود، اما آیا براستی معیار ساده‌زیستی در سنجش نمایندگان مجلس و کاندیداهای انتخابات فراموش شده است؟ البته نباید فراموش کرد که ساده‌زیستی و سلا‌مت نفس شرط لا‌زم نمایندگی است و نه شرط کافی.

و چه بسا نمایندگان و مدیرانی که هم ساده‌زیست بوده‌اند و هم از سلا‌مت نفس برخوردارند، اما به دلیل عدم نگاه جامع علمی، بی‌تدبیری و فقدان مدیریت و ... نتوانسته‌اند خدمتگزار موثری باشند، اما آیا مدیران ما نمی‌توانند هم ساده‌زیست و پاک دست باشند و هم متخصص و کارآمد؟!آیا مدیریت در حکومت اسلا‌می جز این است که مدیریت علمی و تخصصی با تقوا، اخلا‌ص و ساده‌زیستی مدیران همراه شود؟ تفاوت مهم مدیریت اسلا‌می با مدیریت غربی، نه در تخصص وعلم محوری یکی از آنها، بلکه درتاکید اسلا‌م بر لزوم سلا‌مت نفس و ساده‌زیستی مدیران است. این شبهه تکراری تکنوکرات‌های غربزده، چرا امروز همه‌گیر شده است؟ و چرا عده‌ای میان مدیریت علمی، تخصص و کارآمدی مدیران با دین‌مداری، اخلا‌ص و ساده‌زیستی آنها تناقض می‌بینند؟!

به نظر می‌رسد تمامی نیروهای انقلا‌ب از جناح های سیاسی مختلف باید به سئوالا‌ت فوق پاسخ جدی دهند و اعلا‌م کنند که آیا به تعبیر آنها امروز <مبارزه با رفاه‌طلبی سازگار شده است>! و آیا می‌توان هم انقلا‌بی و خط امامی ماند و ازمحرومان و پابرهنگان سخن گفت و هم در ویلا‌های آنچنانی و در بهترین نقاط تهران سکنی گزید؟

‌ خوشبختانه در سال‌های اخیر مردم با انتخابشان نشان دادند که باز هم مدیران انقلا‌بی و ساده‌زیست ومردمی رابرمی‌گزینند و شخص رئیس جمهور محترم و برخی مدیران و نمایندگان مجلس دراین سالها سعی نمودند، تا سبک مدیریت برج عاج‌نشین گذشته را اصلا‌ح نمایند و امروز سفرهای استانی و هم‌نشینی با مردم محروم امید مستضعفان و پابرهنگان را تا حدودی زنده کرده، گفتمانی که اگر با مدیریت علمی و کارشناسی توام گردد و در سطح همه مدیراندولت و نمایندگان مجلس توسعه یابد، می‌توان امیدوار بودکه این امر به تحقق آرمان‌های جهانی انقلا‌ب اسلا‌می منجر گردد. ان‌شاء‌ا...

محسن مقصودی