چهارشنبه, ۳ بهمن, ۱۴۰۳ / 22 January, 2025
مجله ویستا

گفتگو با رضا قنواتی: شعر اگر در امروز حرکت نکند در گذشته می ماند.


گفتگو با رضا قنواتی: شعر اگر در امروز حرکت نکند در گذشته می ماند.

رضا قنواتی متولد اول دیماه ۱۳۵۷ بندرماهشهر خوزستان است که به روایت خودش در سربندر قد کشیده است وی سالهاست که از علاقمندان جدی حوزه تئاتر و سینماست اما دیگر در این حوزه فعالیتی …

رضا قنواتی متولد اول دیماه ۱۳۵۷ بندرماهشهر خوزستان است که به روایت خودش در سربندر قد کشیده است وی سالهاست که از علاقمندان جدی حوزه تئاتر و سینماست اما دیگر در این حوزه فعالیتی از او نمی بینیم قنواتی سال گذشته به یکباره سکوت چند ساله خود راشکست و این بار با انتشار کتاب ترانه رگ ها اولین مجموعه شعرهایش خبرساز شد. به همین بهانه با او گفتگوی کوتاهی کرده ایم که با هم می خوانیم.

- آقای قنواتی شعر برای شما چه رنگی دارد؟

قنواتی: من اصولاً به رنگ چیزی فکر نمی کنم مهم روحی است که لابلای رنگها پنهان است و با خیزی که بر میدارم برای کشف و حس آن روح ها به یکباره فکر می کنم به وادی شعر رسیده ام.

- جنوب در شعرهای ترانه رگ ها خیلی نمود دارد چرا؟

قنواتی:من تلاشی نکردم که جنوب بیاید این نمود آن روزهای شعرهای من بود شاید به سبب حس ناسیونالیستی جنوبی بودنم و یا شاید فضایی که بهرحال در آنجاشکل گرفتم و در من ریشه داشت خودش را به شعرها تحمیل کرد که البته خوشحالم جنوب وجه آبی روح من است.

- نگاه امروز شما به شعر چگونه است؟

قنواتی: تصورمی کنم شعر امروز فرصت بیشتری می خواهد فرصتی که بتواند در آن و مهمتر اینکه در خودش فضایی ببیند که بستر زاد و ولد فراهم باشد تنها شعر است که می تواند به شعر کمک کند البته این حقیقت است که حالا شعر قدری از صمیمیت دور شده اقبال عمومی این را می گوید چراکه فکر میکنم منحصر شده به فضای خصوصی شاعران سایت ها و وبلاگ هایشان و این خیلی بد است شعر بدون مردم و توده نمی تواند سرپا بماند به نظر من با قدری تزریق صمیمیت شعر اگر در امروز حرکت نکند در گذشته می ماند.

- سال ۸۹ ترانه رگ ها منتشر شد آیا به همین زودی ها مجموعه دیگری از شما می خوانیم؟

قنواتی: راستش من آدم غیرمنتظره ای هستم از من خیلی بعید نیست! البته چون من به شعر یک جور کشف و شهود نگاه می کنم دوست دارم کار بعدی من اتفاق بسیار بهتری باشد و چندین گام را باهم بردارم ممکن است شکست بخورم اما مهم نیست مهم حرکتی است که در این تلاش نهفته است.

- و حرف آخر؟

قنواتی: ممنونم از همسرم که هنوز هم به شیوه خاص خودش به نوشتن تشویقم می کند او بود که نقش اصلی و بسزایی در شکل گیری ترانه رگ ها داشت و ممنونم از پسرم کیان که هست و می درخشد در زندگی ام کنار من و همسرم. و ممنون از شما به امید روزهای بهتر شعر.

رضا قنواتی