مو

در حدود ۹۰% از گرمای بدن از طریق سر خارج می شود. موها باعث حفظ و نگهداری گرما می شوند و بدن را گرم نگه می دارند.

در حدود ۹۰% از گرمای بدن از طریق سر خارج می شود. موها باعث حفظ و نگهداری گرما می شوند و بدن را گرم نگه می دارند. موهایی که در بینی و گوش قرار دارند از این دو عضو حساس در مقابل گرد و غبار و سایر مواد ریز محافظت می کنند. ابروها و مژه ها نیز مانع ورود نور شدید و مواد ریز به داخل چشم می شوند. موهای ریز و کرک مانندی که تمامی بدن را در بر گرفته اند ، گرما تولید می کنند و از پوست نیز محافظت می کنند.

مو از ساقه و ریشه تشکیل شده است. ساقه مو قابل دیدن است اما ریشه مو که پیاز مو در انتهای آن قرار دارد ، در پوست فرو شده است. هر تار مو دارای سه لایه می باشد که عبارتند از: «لایه مرکزی» که نرم و لطیف است ، «کورتکس» که بخش مرکزی را در بر می گیرد و «کوتیکول» که لایه خارجی است.

رشد موها با تولید سلول های جدید در پیاز مو انجام می شود. این سلول ها ، سلولهای قدیمی تر را به طرف بالا و خارج از پوست می رانند و آنها را از منبع تغذیه دور می کنند و در نتیجه به مرور پروتئین سختی به وجود می آورند. در این بین سلول مو می میرد و سلولهای مرده و پروتئین سخت و کراتین ، ساقه مو را می سازند. هر تار مو در حدود شش میلیمتر در ماه و حداکثر تا ۶ سال رشد می کند و پس از آن می افتد و تار موی دیگری جای او را می گیرد. بلندی موهای انسانها به درازای سطح رشد فولیکول که پیاز مو را در بر می گیرد ، بستگی دارد. هر فولیکول بین ۲ سال تا ۶ سال می تواند فعالیت نماید و بعد از آن ۳ ماه استراحت می کند. اگر فولیکول بمیرد تولید موی جدید متوقف شده و افراد دچار طاسی سر می شوند. فولیکول بزرگ موی ضخیم و درشت و فولیکول کوچک موی نازک و ظریف تولید می نمایند.

رنگ موهای مردم به مقدار و مدل توزیع ملانین در کورتکس ، بستگی دارد. مو حاوی یک رنگدانه زرد-قرمز است. افرادی با موی طلایی یا قرمز ، مقدار کمی ملانین در موی خود دارند. به مرور زمان که سن افزایش می یابد تشکیل رنگدانه متوقف شده و مو به رنگ خاکستری و در نهایت سفید در می آید.