زنان و امنیت روانی و سیره نبی‌اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله

در فقه اسلامی آئینی وجود دارد به نام حرمت قذف. معنای اصطلاحی قذف تهمت زنی است، بخصوص تهمت‌های ناموسی که با عرض و آبروی افراد ارتباط دارد. قذف و حرمت آن عام است و در مورد مردان و …

در فقه اسلامی آئینی وجود دارد به نام حرمت قذف. معنای اصطلاحی قذف تهمت زنی است، بخصوص تهمت‌های ناموسی که با عرض و آبروی افراد ارتباط دارد. قذف و حرمت آن عام است و در مورد مردان و زنان، هر دو مطرح است. لیکن قرآن کریم مخصوصاً در مورد زنان حساسیت ویژه‌ای به خرج داده است. هم در خانه و خانواده و هم در اجتماع موکداً از مسلمانان خواسته است که به زنان پاکدامن ذره‌ای کلام ناروا نسبت ندهند.

در سوره نور آمده است که اگر کسی به زنان پاکدامن تهمت زده و نتواند چهار شاهد برای اثبات گفته خود بیاورد لازم است که خود، مجازات شود و مجازات وی هشتاد ضربه تازیانه خواهد بود. علاوه بر آن قرآن تهدید می‌کند که عذاب و کیفر اصلی این عمل در آخرت و صحنه تجسم اعمال فاش می‌شود که همانا لعنت ابدی پروردگار است. این وعده به عذاب اخروی به دلیل اینست که دامنه تهمت‌های ناموسی سبب ایجاد جو ناامنی روحی و روانی بخصوص برای زنان خواهد بود. زنان به همان نسبت که از حیاء، وفاداری و خویشتنداری بیشتری برخوردارند، از تهمت‌هایی از این دست صدمات جبران‌ناپذیرتری خواهند دید.

رسول خدا(ص) در این قبیل موارد با حکم حاکمیتش دخالت نموده و به دفاع از زنان می پرداختند.

در یکی از این قضایا مردی به نام "عویمربن حارث عجلانی" به همسر خود تهمت ناموسی زد. زن ،شکایت به نزد رسول خدا(ص) آورد. رسول خدا(ص) رو به مرد نموده و فرمود: از خدا درباره همسرت که دختر عموی تو نیز هست، بترس و تقوی پیشه کن.

حضرت می خواستند با بکار بردن دو واژه همسر و دختر عمو(که دو نسبت بسیار نزدیک به انسان است ) مرد را به تجدیدنظر در گفتارش ترغیب نمایند، ولی مرد در تهمتش مصر بود. زن به رسول خدا(ص) عرض کرد مردی که شوهرم به رابطه اش با من بدگمان شده، کسی است که همواره در منزل ماست و شوهرم او را به خانه ‌آورده، آنگاه به من تهمت می‌زند. در چنان حالتی رسول خدا(ص) طبق دستور قرآنی مراسمی به نام لعان انجام داد، چرا که طرفین از اصرار و انکار دست برنمی‌داشتند و راهی هم برای اثبات تهمت از سوی مرد و یا شاهدی بر انکار از سوی زن وجود نداشت. رسول خدا(ص) طبق آیه مزبور، به هر یک فرمود که بر ادعای خود قسم بخورند ،مرد بر ادعایی که دارد و زن بر انکاری که می‌کند( یعنی پاکی خود )و آنگاه هر دو دروغگو را لعنت کنند. پس از قسم‌های چهارگانه ـ رسول خدا(ص) بین آندو جدایی ابدی برقرار کرد و دامن زن نیز به این وسیله از تهمت مبرّا شد.

پیامبر عظیم الشان اسلام همواره سعی می نمودند که روابط و رفت‌ و آمدهای مردم به گونه‌ای باشد که امنیت روانی مردان و زنان حفظ شود و زنان در معرض تهمت قرار نگیرند.

در روایات آمده است که روزی یکی از بنی‌هاشم وارد خانه اسماء بنت عمیس شد در حالی که همسرش (ابوبکر) در خانه نبود. وقتی ابوبکر به خانه آمد و آن مرد را مشاهده نمود. ناراحت شد و ماجرا را برای رسول خدا(ص) بیان کرد. رسول خدا(ص) ضمن شهادت به پاکی اسماء، برخاست و به مسجد رفت. آنگاه با تأکید فراوان فرمود: از این پس احدی به تنهایی وارد خانه زنی که شوهرش در خانه حضور ندارد نشود.

با این اعلام عمومی، حضرت، ضمن تصحیح رفتار مردان، به زنان کمک نمود که در معرض تهمت قرار نگیرند.

نویسنده : فریبا علاسوند