در جست وجوی پاول حقیقی

با این که آسافا پاول جاماییکای به تازگی رکورد جهانی خودش را در «دو»ی ۱۰۰ متر مردان شکسته و صاحب حدنصاب خیره کننده ۹ ۷۴ ثانیه شده, معتقد و مطمئن است که می تواند از این هم سریع تر بدود

با این که آسافا پاول جاماییکای به تازگی رکورد جهانی خودش را در «دو»ی ۱۰۰ متر مردان شکسته و صاحب حدنصاب خیره کننده ۹‎/۷۴ ثانیه شده، معتقد و مطمئن است که می تواند از این هم سریع تر بدود. او در تورنمنت اخیر دوومیدانی «ریه تی» ایتالیا و در مرحله نیمه نهایی این ماده ۱۰۰ متر را در ۹‎/۷۴ ثانیه دوید تا رکورد جهانی خودش را که ۹‎/۷۷ ثانیه بود ۳ صدم ثانیه بهبود بخشد.با این وجود او می گوید رسیدن به ۹‎/۶۸ ثانیه نیز برای او ممکن است و در این زمینه شکی ندارد.

وی می افزاید: «این امر برای من مقدور است و آن را در حیطه توان خود می دانم.»

یکی از دلایل بارزی که سبب شده است پاول چنین بیندیشد، این است که او در ریه تی و در مسابقه ای که رکوردشکنی کرد، آشکارا و به تصمیم شخصی اش از تلاش و سرعت خود در مترهای آخر مسیر کاست و در آن قسمت از مسابقه سنگ تمام نگذاشت. او می گوید چون خبر از قرار داشتنش در روند و ریتم رکوردشکنی نداشته و باید توان خود را برای رقابت نهایی حفظ و ذخیره می کرده، در بخش پایانی رقابت نیمه نهایی پا را از روی پدال گاز برداشته است! در مورد این ادعا هر حرف و شکی وجود داشته باشد، این نکته محرز است که کار بزرگ او در ریه تی فقط ۲ هفته بعد از ناکامی پر سر و صدای وی در مسابقات امسال دوومیدانی قهرمانی جهان در شهر اوزاکای ژاپن حاصل آمد. او آنجا در «دو»ی ۱۰۰ متر سوم شد و مدال برنز گرفت، اما برای کسی که رکورددار جهان بوده و هنوز بسیار جوان (۲۵ ساله) است، چیزی به جز طلا پذیرفته نیست و نتیجه حاصله نمی توانست یک حسن و امتیاز به حال وی باشد.

پاول می گوید: «تردیدی نیست که در اوزاکا ایراداتی داشتم، اما آنها را تصحیح کردم. هرگاه که درست و زیاد کار و تمرین کنم و گوش به حرف های مربی خود فرادادم، نتیجه آن همین است.»

● برتری عظیم

پاول اول بار در سال ۲۰۰۵ در آتن به رکورد جدید ۹‎/۷۷ ثانیه دست یافته و سپس ۲ نوبت در سال ۲۰۰۶ با آن مساوی کرده بود. در ریه تی و در مرحله نیمه نهایی «دو»ی ۱۰۰ متر وزش باد موافق، شدید و تند بود، اما از حد مجاز و آنچه در قانون به آن اشاره شده است، فراتر نمی رفت و همین امر بود که کمک کرد رکورد جدید پاول به ثبت برسد و دچار مشکل نشود. در فینال این «دو» در ریه تی دیگر مسأله وزش باد موافق در کار نبود و با این وجود پاول به ۹‎/۷۸ ثانیه دست یافت و با آن فاتح مطلق این رشته در ریه تی شد. از برتری عظیم او بر رقبا همین بس که هموطنش مایکل فریتر و جای سوما سیدی اندور نروژی که به رتبه های دوم و سوم رسیدند، به نتایجی بهتر از زمان های ۱۰‎/۰۳ و ۱۰‎/۱۰ ثانیه نایل نشدند و به واقع رقابتی بر سر رتبه نخست جریان نداشت و تکلیف آن از قبل به سود پاول مشخص بود.

دونده قدرتمند جاماییکایی می گوید: «در ریه تی طوری دویدم که باید در اوزاکا می دویدم. متأسفانه در مسابقات قهرمانی جهان بیش از حد عصبی و دچار استرس بودم و دائماً به این فکر می کردم که چه باید بکنم و چه رکوردی را باید به ثبت برسانم. در نقطه مقابل در ریه تی مشکلی نداشتم و آرام و بدون دغدغه دویدم و بهره آن را هم گرفتم.»

اهمیت زمان ۹‎/۷۴ ثانیه به حدی بود که پاول پس از رسیدن به آن شروع به شادی کردن در میان خبرنگاران و حاضران در پیست ریه تی کرد و یک دسته گل اهدا شده به خود را نیز به میان مردم و تماشاگران مستقر بر روی سکوها پرت کرد. او در ورزشگاه رائول گیدو بالدی شهر ریه تی دور افتخار هم زد و با شماری از هوادارانش دست داد و دفاتر آنها را به رسم یادگاری امضا کرد.

به گفته پاول نتیجه ضعیف او در اوزاکا سبب شد وی دور تازه ای از تلاش و تمریناتش را با همیاری و هدایت مربی اش شروع کند. «من و مربی ام در این مدت با شدت و وسعت روی مسائل مختلف کار کرده بودیم و خوشبختانه ثمر آن را در ریه تی گرفتیم. در آن جا من کم نقص دویدم و همان گونه ظاهر شدم که باید می شدم.»

● در حسرت طلا

از ۱۹۱۲ به بعد پاول فقط چهارمین دونده غیر آمریکایی به حساب می آید که رکورد جهانی «دو»ی ۱۰۰ متر را در اختیار می گیرد. سه نفر قبلی پرس ویلیامز کانادایی در ،۱۹۳۰ آرمین هاری از آلمان غربی در سال ۱۹۶۰ و داناوان بیلی کانادایی در سال ۱۹۹۶ بودند. همان طور که قبلاً اشاره شد نخستین بار که پاول در عمرش ۱۰۰ متر را در ۹‎/۷۷ ثانیه پیمود به ماه ژوئن سال ۲۰۰۵ در آتن مربوط می شد.

در «مه» ۲۰۰۶ جاستین گاتلین آمریکایی با آن مساوی کرد، اما بعداً معلوم شد وی دوپینگ و تقلب کرده و از رکوردها و مقام های جهانی اش خلع شد و محرومیتی بین ۲ تا ۸ سال برای او مقرر شده است که میزان دقیق آن بعد از رسیدگی به درخواست وکلای وی در خصوص لغو یا کاهش مجازات وی مشخص خواهد شد.

پاول در ژوئن و آگوست ۲۰۰۶ در دو نوبت دیگر به آن زمان دست یافت و با این وجود او تا به حال در رقابت های بزرگ و کلاسیک هیچ گاه به مدال طلا دست نیافته و در حسرت آن مانده و برنزی که او در اوزاکا گرفت بالاترین حاصل وی در این گونه رقابت ها محسوب می شود و همین مسأله سبب شده شناسایی «پاول حقیقی» و این که او واقعاً چگونه موجود و ورزشکاری است، سخت تر شود. در اوزاکا او فینال ۱۰۰ متر را خوب شروع کرد و حتی تا نقطه ۶۰ متر نیز پیشتاز و پیشاپیش سایرین بود، اما در این نقطه تایسون گای آمریکایی به او رسید و از وی سبقت گرفت.

پاول همان طور که قبلاً نیز اشاره شد، کم آوردن خود به لحاظ فکری و روحی و استرس و اضطرابش را در دیدار فینال، دلیل آن رویداد خوانده است.

سبب هر چه بوده باشد، پاول در رقابت های قهرمانی جهان ۲۰۰۳ نیز به سبب خطای استارت دیسکالیفه شد، در المپیک آتن و در شرایطی که گاتلین طلا گرفت، از رتبه پنجم فراتر نرفت و در مسابقه های قهرمانی جهان ۲۰۰۵ در هلسینکی فنلاند اصلاً شرکت نکرد و مصدومیت را دلیل این امر عنوان کرد. پاول در مارس ۲۰۰۶ صاحب مدال طلا «دو»ی ۱۰۰ متر بازی های ورزشی کشورهای مشترک المنافع (Common Wealth) شد، اما از یک سو ارزش و اعتبار این مسابقه ها قدری کمتر از گذشته شده است و از جانب دیگر در آن مسابقه ها نیز او به گونه ای عمل کرد که کم مانده بود باز دیسکالیفه شود زیرا در نیمه نهایی ناخودآگاه وارد لاین دونده کناری شد و وضعیت وی را بهم ریخت.

● تفاوت آشکار

نتایج و رکوردهای ضعیف پاول در مسابقه های بزرگ این سؤال را به وجود آورده که پاول واقعاً چگونه دونده ای است و این ماجرای وی تعارض و تفاوت آشکار آن با رکورد هایش در تورنمنت های کوچک تر یک ایراد عمده برای وی شناخته و توصیف شده است و خیلی ها از این بابت به وی خرده گرفته و این عامل را دلیلی بر ضعف وی و عدم صلاحیت اش برای الحاق به جمع بزرگان این ورزش دانسته اند.

یکی از آنها مایکل جانسون آمریکایی است، قهرمان سابق «دو» های ۲۰۰ و ۴۰۰ متر جهان و المپیک که رکوردهای جهانی اش در این مواد هنوز پا برجاست، با اشاره و تأکید بر آن چه در اوزاکا برای پاول روی داد، گفته است: «قدر مسلم این که پاول یک رقابت جو و فرد مبارز تمام عیار نیست و در فینال دوی ۱۰۰ متر بسیار آسان وا داد تا گای اول شود، او فاقد خصلت مبارزه جویی است و این را به وضوح می توانید در چشم هایش هم ببینید. می توان از او ورزشکار بزرگتری ساخت، اما به شرطی که وی ابتدا بپذیرد و اعتراف کند که در حال حاضر چنین چیزی نیست.»

● کشف و شناسایی

با این حال شاید نمایش پاول در ریه تی تأکیدی تازه بر صلاحیت او و این نکته بوده باشد که وی دونده بزرگی است که نیاز به کشف و شناسایی بیشتر دارد و به همان تناسب شایسته ارجگذاری فزون تر بر کارش است. آیا ارزش های زمان خیره کننده ۹‎/۷۴ ثانیه در «دو»ی ۱۰۰ متر می تواند چیزی به جز این نکته را برساند؟

وصال روحانی‎

منبع: IAAF