ابومحمد سیدمیرزا /سیدمیرزا محمدحسن میرزای شیرازی

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا محمود بن میرزا اسماعیل حسینی
تولد و وفات: (۱۲۳۰ -۱۳۱۲) قمری
محل تولد: ایران - فارس - شیراز
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، فقیه ، اصولی ، مدرس و مرجع تقلید
مشهور …

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا محمود بن میرزا اسماعیل حسینی
تولد و وفات: (۱۲۳۰ -۱۳۱۲) قمری
محل تولد: ایران - فارس - شیراز
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، فقیه ، اصولی ، مدرس و مرجع تقلید
مشهور به میرزای مجدّد. زیرا که در آغاز قرن سیزدهم قمری مجدّد مذهّب جعفری بوده است. در کودکی پدر را از دست داد و تحت سرپرستی دائی خویش ، سیدمیرزا حسین موسوی مجدالاشراف قرار گرفت. پس از فراگیری مقدمات به اصفهان رفت و از محضر شیخ محمدتقی رازی ، صاحب "حاشیه بر معالم" و سیدحسن مدرس بیدآبادی و حاج‌ابراهیم کرباسی استفاده نمود و قبل از بیست سالگی از مدرس بیدآبادی به دریافت اجازه نایل آمد. او مدتی در اصفهان به تدریس پرداخت و جماعتی از مجلس او بهره برد. در ۱۲۵۹ق به عراق رفت و در نجف در محضر شیخ محمد حسن نجفی ، صاحب "جواهر" و شیخ حسن آل کاشف‌الغطاء صاحب "الانوار‌الفقاهه" و در کربلا در محضر سیدابراهیم ، صاحب "ضوابط" تلمذ نمود. پس از درگذشت استادش ، صاحب "جواهر" در درس شیخ انصاری شرکت نمود و مدت‌ها بحث‌های او را در فقه و اصول ملازمت کرد ودر بین چند صد نفر از شاگردان شیخ شاخص شد. پس از درگذشت شیخ انصاری در ۱۲۸۱ق ، وی عهده‌دار مرجعیت دینی گردید. در ۱۲۹۱ق به سامرا رفت و در آنجا حوزهٔ درس تشکیل داد. میرزا محمدتقی شیرازی ، آخوند خراسانی ، علامه سیدمحمد کاظم یزدی ، محمد حسین نائینی ، حاج میرزا سید حسن صدر ، میرزا محمد حسین نائینی ، حاج میرزا حبیب‌الله رشتی ، حاج آقا رضا همدانی ، حاج میرزا ابوالفضل کلانتری ، حاج شیخ فضل‌الله نوری ، حاج سیداسدالله اصفهانی ، سیدمیرزا حسن علوی از شاگردان او بودند. در اواخر عمرش ، زعامت شیعه در او منحصر گشت و این امر برای کمتر زعیمی در طول تاریخ شیعه اتفاق افتاده است. وقتی در رجب ۱۳۰۸ق؛ ، ناصرالدین ‌شاه امتیاز تنباکوی ایران را به تالبوت واگذار کرد و به خواستهٔ مردم و رهبران دینی که خواستار لغو چنین امتیازی بودند وقعی ننهاد ، میرزای شیرزای طی حکمی در چند کلمه استعمال دخانیات را ممنوع و تحریم کرد. این واقعه به نهضت تنباکو معروف گشت. میرزا در اثر بیماری سل در سامرا درگذشت وطبق وصیت او ، پیکرش را به نجف منتقل و در حرم امیرالمؤمنین (ع) دفن کردند. از آثارش: حاشیه بر "نجات‌العباد" شیخ محمدحسن نجفی؛ حاشیه بر "النخبهٔ" ملا محمد ابراهیم کرباسی؛ کتابی در "طهارت"؛ رساله در "رضا (ع)" ، کتابی در "فقه" ، از اول مکاسب تا آخر معممات؛ تلخیص "افادات" شیخ انصاری؛ رسالهٔ "اجتماع‌الامر و النهی".