قنداق کردن نوزاد، مزایا و معایب

بد نیست بدانیم که واقعا قنداق چیست و چرا نوزادان را قنداق میکنند ؟  یکی از رسوم قدیمی ایرانی ها، قنداق کردن نوزاد است و معمول ترین روش آن، به گونه ای است که پاها و دست های نوزاد بسیار محکم بسته میشود. تحقیقات زیادی انجام شده است که نشان می دهد قنداق کردن، گریه نوزاد را کم میکند و نوزاد خواب بهتری را تجربه می کند. به همین دلیل در بسیاری از کتاب های نگهداری نوزاد و یا از زبان پزشکان کودک بیان شده که قنداق کردن خوب است.

 

مزایای قنداق کردن:
•    برخی پزشکان معتقدند که قنداق کردن، به دلیل محدود کردن حرکات دست و پا، از تنش ها و لرزش های نوزاد که منجر به پریدنش از خواب میشود، جلوگیری میکند و کودک خواب بهتری خواهد داشت.

•    نکته جالب دوم: تحقیقات اخیر نشان میدهد که قنداق کردن نوزاد، احتمال سندروم مرگ ناگهانی نوزاد را در نوزادانی که به پشت میخوابند کاهش می دهد. (توجه کنید که در صورت قنداق، نوزاد حتما باید به پشت بخوابد. افتادن نوزاد با قنداق به روش شکمش، می تواند منجر به بیماری های تنفسی در نوزاد شود)

 

معایب قنداق کردن :
•    تحقیقات نشان داده است که قنداق کردن نوزاد در رشد غیرنرمال استخوان کپل (دیسپلازی کپل) دخیل است. بخصوص در مواردی که پاهای نوزاد بسیار محکم بسته شده اند و امکان هیچ گونه خم شدن یا تکان خوردن ندارند. این عمل در طولانی مدت می تواند به ورم مفاصل پا و لگن تبدیل شود.
 
شما نباید تمام شبانه روز، نوزاد را قنداق کنید. کودکان باید بتوانند روزانه مدت زمانی را آزاد باشند و دست و پای خود را تکان دهند. از سه ماهگی به بعد هم که اکثر کودکان سعی میکنند اشیاء اطراف خود را با دست بگیرند و دیگر در قنداق بند نخواهند شد.
نکات مهم در قنداق کردن :
اگر اصول قنداق را رعایت کنید، می تواند گفت این کار ایرادی ندارد . به شرطی که پاها را محکم نبندید تا نوزاد شما بتواند کمی پاهایش را حرکت دهد.