تا خودتان نخواهید تغییر نمی‌کنید

گاهی اوقات مساله مربوط به این نمیشه که چرا چیزی رو نمی‌توانی تغیییر بدهی؟ همه دردت از این هست که اصلا چرا اون چیز هست که حالا مجبوری تغییرش بدهی؟ و اصلا چرا اینطوری هست؟ این …

گاهی اوقات مساله مربوط به این نمیشه که چرا چیزی رو نمی‌توانی تغیییر بدهی؟ همه دردت از این هست که اصلا چرا اون چیز هست که حالا مجبوری تغییرش بدهی؟ و اصلا چرا اینطوری هست؟ این نباید اینطوری می‌بود یا می‌شد!

به نظر من اینکه فکر کنیم می‌توانیم با روش‌هایی، برخی افکار را در آدم‌ها یا دوستامون تغییر بدهیم، خیلی از مواقع کار عبثی هست. به خصوص اگه این نوع تفکر تو اون فرد ریشه‌دار باشد. چیزی که چند سال تو وجود فردی به صورت ارزش بوده! ناامیدکننده‌ترین وضع اینه که آدم به این نتیجه برسه، فلانی علیرغم همه پتانسیل بالقوه‌اش، برای اینکه آدم مفیدی باشه، عملا داره تبدیل به یک آدم سست عنصر می‌شود.

عقل مصلحت‌اندیش همیشه می‌گه کسی قرار نیست عقاید یا آمالش رو بر اساس افکار ما تنظیم کند. در حقیقت انرژی گذاشتن برای تغییر فکری که مطلقا قبولش نداری، خیلی از مواقع کار بیهوده‌ای هست. به خصوص اینکه به نتیجه‌اش هم واقف هستی و از اینها مهمتر اینکه اساسا تشخیص درست یا غلط بودن عقیده‌ای خیلی از مواقع نسبی هست! چون تاثیر هر روشی منوط به اینه که یا خود روش برای اون فرد مهم باشه یا تعیین و توصیه‌کننده روش یا هر دو.

آدم تا خودش نخواهد نمی‌تواند تغییر کند. کسی که تو فکر میکنی آدم حقیری هست و افکار سطحی داره، آدم مبتذلی هست و هر چیزی تو این مایه‌ها، کلا تصور بی‌معنایی هست. آدم‌ها خودشون تعیین می‌کنند که چقدر افکارشون عمیق یا مبتذل هست. اینکه از دیدگاه تو تفکر کسی شامل عبارات فوق میشه، در وهله اول برمیگرده به نوع جهان بینیت و سابقه زندگیت و بس. اینکه تو با این افکار و حصارها خودت رو محدود کردی، ممکنه برای کسی دیگر دقیقا ضد ارزش باشه. برای اون آدم نوعی اینطور بودن و اینطور علایق داشتن ممکنه ارزش هم تلقی شود...

با خودت فکر میکنی، این می‌تونست آدم بهتری باشه، می‌تونست از موقعیت خودش مفیدتر استفاده کند، می‌تونست در ارتباطاتش عزت نفس خودش رو حفظ کند، می‌تونست عاقلانه رفتار کند، می‌تونست پخته‌تر و حساب شده‌تر عمل کنه و …

از یه جایی به بعد آدم باید از تلاش دست بکشد. تو این حالت باید دو راه انتخاب کنی: یا این آدم رو همین طوری که هست قبول داشته باشی و بخش‌های تاریک شخصیتش رو تحمل کنی، یا اینکه وقتی می‌بینی موضوع مربوط به دو دنیای مختلف میشه، کاملا حذف کنی. تو حالت اول اگه واقعا نقاط مثبت ارزشمندی داشته باشه میشه کاریش کرد وگرنه باز می‌ماند راه حل دوم…