بررسی وضعیت ریه

بیماری‌های ریوی مخصوصاً بیماری‌های مزمن ریه، توانایی فرد را برای انجام عمل جراحی و تحمل آن تحت تاثیر قرار می‌دهند.
منظور از عملكرد ریه‌ها، توانایی آن‌ها برای و تامین اكسیژن …

بیماری‌های ریوی مخصوصاً بیماری‌های مزمن ریه، توانایی فرد را برای انجام عمل جراحی و تحمل آن تحت تاثیر قرار می‌دهند.

منظور از عملكرد ریه‌ها، توانایی آن‌ها برای و تامین اكسیژن بدن و خارج کردن دی‌اكسید كربن است. كاركرد ریه‌ها، عامل بسیار مهمی برای حفظ سلامتی در زمان جراحی است. برای كاهش خطر مشكلات ریوی در طول عمل جراحی و بعد از آن، ممكن است پزشك معالج انجام یك سری آزمایش‌ و یا درمان‌هایی را تجویز كند. پزشكانی كه طی مراحل عمل جراحی بیمار را همراهی می‌كنند عبارتند از: پزشك مراقبت‌های اولیه، جراح، متخصص بیهوشی و سایر متخصصان از جمله متخصصان ریه (پزشكانی كه در درمان بیماری‌های ریوی تخصص دارند).

نوع داروی بیهوشی كه استفاده می‌شود بستگی به عملكرد ریه‌های بیمار دارد. در برخی موارد افرادی كه بیماری‌ شدید ریوی دارند باید پس از عمل جراحی در زیر دستگاه تنفس مصنوعی باقی بمانند. برخی دیگر ممكن است به اكسیژن و درمان‌های تنفسی نیاز پیدا كنند. علاوه بر این، بیماری‌های مزمن ریه، خطر ابتلا به ذات‌الریه را پس از جراحی افزایش می‌دهند.

تشخیص و آزمایش

سوابق پزشكی و آزمایش‌های قبلی، معمولاً شدت بیماری را مشخص می‌كنند. سایر آزمایش‌ها برای بررسی عملكرد ریه، مفید هستند. خصوصاً در عمل‌های جراحی قفسه سینه و یا سایر عمل‌های جراحی با خطر بالا. عكسبرداری از ریه می‌تواند بیماری‌های قبلی مثل سل، بیماری‌های مزمن یا ذات‌الریه را مشخص كند. نمونه برداری از گازهای خون، میزان اكسیژن و دی‌اكسید كربن خون را مشخص می‌كند و

انجام دادن این آزمایش، پس از عمل جراحی بسیار مهم است. بررسی عملكرد ریه،‌ می‌تواند هم در كنار تخت بیمار و هم با آزمایش‌های پیچیده‌تر در بیمارستان انجام شود. اسپیرومتری روشی است كه حجم تنفسی را كه هر فرد می‌تواند داخل و یا خارج كند، اندازه‌گیری می‌كند. این روش مشخص می‌كند كه آیا نیاز به انجام سایر آزمایش‌ها، درمان با دارو و یا خطر افت عملكرد ریه در حین عمل جراحی (مثلاً برداشت قسمتی از بافت ریه) وجود خواهدداشت یا خیر.

جلوگیری از ایجاد عوارض ریوی

پس از عمل جراحی

اگر شما یک بیمار ریوی هستید که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرید، به این نکات توجه کنید:

مصرف سیگار را قطع كنید؛ اگر می‌توانید این كار را دو ماه پیش از زمان عمل جراحی انجام دهید.

چنانچه امكان دارد،‌ فعالیت‌های فیزیكی منظم را قبل از عمل جراحی‌تان برنامه‌ریزی كنید و انجام دهید. مثل كشیدن نفس‌های عمیق و تمرین سرفه كردن.

داروهایتان را به شیوه صحیح و دقیق مصرف كنید. داروهای بازكننده راه‌های تنفسی كه باعث گشاد شدن نایژه‌ها می‌شود، كورتون‌های خوراكی و یا تنفسی و آنتی‌بیوتیك برای درمان عفونت‌های میكروبی دستگاه تنفسی.

عمل جراحی را تا زمان درمان ذات‌الریه (چنانچه مبتلا باشید) به وسیله آنتی‌بیوتیك و فیزیوتراپی قفسه سینه، به تاخیر بیندازید.

مهتاب یزدانی