خارجی ها برای فرزندآوری بیشتر چه می کنند

کودکان در سوئد از بالاترین درجه های امنیت اجتماعی و اقتصادی و حمایت همه جانبه دولت برخوردار هستند یکی از این تسهیلات اجتماعی که دولت سوئد برای کودکان سوئدی قائل است «بارن بیدراگ» یا همان «کمک هزینه کودک» است

● سوئد

کودکان در سوئد از بالاترین درجه‌های امنیت اجتماعی و اقتصادی و حمایت همه جانبه دولت برخوردار هستند. یکی از این تسهیلات اجتماعی که دولت سوئد برای کودکان سوئدی قائل است «بارن بیدراگ» یا همان «کمک هزینه کودک» است. میزان این مبلغ ماهیانه برای یک کودک (که نرخ آن از سال ۲۰۰۵ میلادی تا کنون فعلا ثابت مانده است) درحدود ۱۰۵۰کرون (تقریبا ۳۵۰ هزارتومان)، ۲ کودک ۲۲۰۰ کرون (تقریبا ۶۵۰ هزارتومان)، ۳ کودک ۳۶۰۰ کرون (تقریبا یک میلیون تومان) و ۴ کودک ۵۵۰۰کرون (تقریبا یک میلیون و هفتصد هزارتومان) است.

● ژاپن

بر اساس قانون «کودومو تیت» که در سال ۲۰۱۰ به وسیله حزب دمکراتیک این کشور اجرایی شد، خانواده‌هایی که فرزندی تا سن ۱۵ سال دارند ماهانه تا ۱۳ هزار ین کمک مالی دریافت می‌کنند، از سوی دیگر پدران و مادران می‌توانند در صورت اخذ مرخصی با نصف حقوق خود تا سقف تعیین شده در مرخصی حضور داشته باشند و بدون هیچ تغییری به کار قبلی خود بازگردند.

● نیوزیلند

مادران در نیوزیلند می‌توانند هنگام زایمان، از خدمات بهداشتی رایگان برخوردار شوند. ۱۴ هفته مرخصی با حقوق به علاوه ۵۲ هفته مرخصی بدون حقوق نیز دارند. همسر آن ها نیز ۴۲ روز مرخصی دارند.

● آلمان

یکی از اقدامات دولت آلمان، کمک مالی به پدران و مادران شاغلی است که به دلیل تولد فرزند خود یا مرخصی به واسطه نگهداری از فرزند، دستمزدی دریافت نکردند. بر اساس این حمایت مالی، مردان یا زنانی که دستمزدی دریافت نکرده‌اند، ۱۰۰ درصد حقوق خود را هر ماه از دولت دریافت می‌کنند. هم‌چنین والدین می‌توانند ۱۲ هفته در مرخصی باشند و مطمئن باشند که دوباره، در همان شغل قبلی‌شان مشغول به کار خواهند شد.

● نروژ

در نروژ پس از تولد هر کودک، پدر و مادرش ۲ هفته مرخصی با حقوق دارند. بعد از این مدت، آن‌ها می‌توانند بین۴۶ هفته مرخصی با حقوق کامل یا ۵۶ هفته مرخصی با ۸۰ درصد پرداختی، که باید میان والدین تقسیم ‌شود یکی را انتخاب کنند. برای اطمینان از این‌که پدران حتما در نگهداری و پرورش کودکان‌شان مشارکت خواهند داشت، پدران موظف هستند دست کم ۱۰ هفته از این دوران را از محل کار مرخصی بگیرند. پیش از این‌که این قانون تصویب شود، تنها ۳ درصد از پدران نروژی مرخصی موسوم به «مرخصی پدر» را می‌گرفتند اما در حال حاضر، ۹۰ درصد پدران دست کم ۱۲ هفته مرخصی دارند. بر این موارد، مراقبت‌های رایگان از کودک، دارو و درمان رایگان و حق‌اولاد را که حداقل معادل ۴۰۰ هزارتومان در ماه است، نیز اضافه می‌شود.

● مجارستان

مجارستان یکی از فقیرترین کشورهای اروپایی است و در حال حاضر نیز بحران اقتصادی اروپا، این کشور را در سراشیبی سقوط قرار داده است اما این کشور کمترین میزان مرگ و میر مادران در اروپای مرکزی و شرقی را دارد. دولت این کشور به تازگی مرخصی بدون حقوق زایمان را به ۳ سال که ۲۴ ماه آن با حقوق است، افزایش داده است. حتی دولت مجارستان سال گذشته، در راستای سیاست‌های تشویقی خود برای مادران، ساز و کار انتخابات را به گونه‌ای تنظیم کرد که زنان دارای فرزند، رای بیشتری دارند!

● فرانسه

زنان فرانسوی، ۱۶ هفته مرخصی زایمان دارند که از ۶ هفته پیش از تولد کودکان‌شان آغاز می‌شود. پس از این دوره، والدین حق ۳ سال مرخصی بدون حقوق دارند. جالب این است که فرانسه، داشتن فرزند بیشتر را با افزایش قابل ملاحظه مزایا برای فرزند سوم نیز تشویق می‌کند. نظام خدمات درمانی فرانسه، از سوی سازمان «بهداشت جهانی» در زمره بهترین خدمات درمانی دنیا معرفی شده است. دولت فرانسه، برای زنانی که تازه مادر شده‌اند، امکاناتی نظیر ویزیت رایگان دکتر یا خدمات پرستاری در خانه را فراهم می‌کند.

● ایسلند

پدران و مادران ایسلندی پس از تولد کودکان‌شان یا به فرزندی پذیرفتن یک کودک، ۳ ماه مرخصی با حقوق دارند که میان والدین تقسیم می‌شود. مادران ایسلندی نیز می‌توانند از «خدمات پزشکی رایگان» پیش از زایمان برخوردار شوند. این خدمات شامل، تا ۱۰ مرتبه ویزیت دکتر، سونوگرافی و هم چنین برخورداری از خدمات پزشکی، ماما و پرستار در منزل پس از زایمان است. دولت ایسلند، میزان کمک و مزایایی را که به مادران و پدران تعلق می‌گیرد، بر پایه شمار افراد خانواده در نظر می‌گیرد. به دلیل همین سیاست‌ها، ایسلند یکی از بالاترین آمار زاد و ولد در کل اروپا را دارد.

● چه باید کرد؟

همان‌طور که اشاره شد، در سیاست‌های افزایش رشد جمعیتی کشورهای اروپایی آن‌چه بیشتر از همه به چشم می‌آید کمک‌ها و تضمین‌های اقتصادی دولت‌های آن کشورها در قبال فرزندان نسل‌های بعدی است بنابراین باید و بهتر است مسئولان کشورمان علاوه بر تلاش در عرصه فرهنگی برای افزایش نسل، بسترهای لازم و هم‌چنین مشکلات اقتصادی خانواده‌ها و هم‌چنین معضلات ازدواج جوانان را برطرف کنند تا خانواده‌ها برای افزایش نسل و جوانان برای ازدواج، بدون هیچ مشکل اقتصادی، اجتماعی و... به این موضوع تشویق شوند تا هرم سنی کشور در حالت تعادل قرار گیرد.