صبر کلید حل مشکلات اخلاقی

ما در مقابل همسرمان صبر می کنیم, نتیجه چیست با صبر کردن چه اتفاقی می افتد مطمئن باشید یکی از آثار صبوری حل مشکلات است, اما گذر زمان چگونه مشکلات را حل می کند

ما در مقابل همسرمان صبر می‌کنیم، نتیجه چیست؟ با صبر کردن چه اتفاقی می‌افتد؟ مطمئن باشید یکی از آثار صبوری حل مشکلات است، اما گذر زمان چگونه مشکلات را حل می‌کند؟ صبر از چند طریق مشکلات را حل می‌کند.اول آنکه صبر به آمادگی فرد کمک می‌کند. عدم آمادگی زوج به منظور تشکیل زندگی مشترک، می‌تواند بستر مناسبی برای بروز مشکلات و تنش‌های خانوادگی باشد، شخصی که آمادگی لازم را ندارد، با حفظ برخی از خصائص کودکی خود قدم به زندگی مشترک می‌گذارد؛ در حالی که هنوز به بلوغ عاطفی، شناختی و اجتماعی لازم برای پذیرش مسئولیت‌های زندگی مشترک نرسیده است.

این شخص به نوزاد نارسی می‌ماند که قبل از کامل شدن دوران جنینی به دنیا می‌آید. گر چه این کودک فقط چند روزی زودتر به دنیا آمده است، اما لازم است که هفته‌ها و گاه ماه‌ها تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرد تا کاستی‌های چند روزه دوران جنینی او جبران شود.یکی از دوستان، دخترش را به پسری داد که بسیار کم سن بود، وقتی به دیدن آنها رفتیم با تعجب دیدیم که در جای جای خانه، انواع و اقسام ماشین‌ها و هلی کوپتر‌ها و هواپیماهای اسباب بازی، البته از نوع گران قیمت آن به چشم می‌خورد که به اصرار آقا داماد برای تزیین خانه استفاده می‌شده، خوب مسلم است که این پسر هنوز به بلوغ فکری نرسیده و به قولی هنوز در عوالم کودکی سیر می‌کند و هنوز مرد نشده، پس عروس خانم، حالا که می‌خواهد با چنین فردی ازدواج کند، باید در اینجا صبر کند تا آقا داماد کمی‌بزرگ‌تر شود، گرم و سرد روزگار را بچشد و مرد شود.چنانچه ذکر شد، بخش زیادی از تنش‌های خانوادگی به دلیل آن است که فرد ابزار لازم برای انطباق با زندگی مشترک را ندارد و نمی‌داند چگونه خود را با موقعیت تازه تطبیق دهد.

چنین شخصی به زمان مناسبی نیاز دارد تا به رشد و کمال لازم خود برسد و البته در این میان صبر عامل بسیار توانمندی است.دوم آنکه صبر به معالجه افراد کمک می‌کند، در برخی از موارد وقتی می‌گوییم صبر کنید، منظور این است که طرف مقابل ما عیب و بیماری‌ای دارد که معالجه‌اش با تذکر انجام نمی‌شود. بیماری‌ها به اندازه شدت و میزان مزمن بودنشان، درمان‌های درازمدتی را می‌طلبند و قطعاً این درمان‌ها به اصل اولیه صبر نیاز دارند. مثلاً شما به دلیل ابتلا به بیماری خاصی به یک پزشک حاذق مراجعه می‌کنید و او پس از تشخیص می‌گوید که معالجه چندین سال طول خواهد کشید. این پزشک برنامه‌هایی دارد- از رژیم خاص غذایی گرفته تا خوردن داروهای گوناگون - که باید طی زمان آن‌ها را به منظور معالجه شما اجرا کند. ضعف‌های اخلاقی نیز همین گونه اند.

نوعاً اصل مهم در معالجه ضعف‌های اخلاقی، صبر است. اگر ما صبوری به خرج ندهیم، هیچ معالجه‌ای به نتیجه نمی‌رسد بالاخره برای رسیدن به درمان مطلوب، باید زمانی سپری شود که اساساً تحمل چنین امری میسّر نخواهد بود الا با صبر. سوم آنکه صبر به انطباق افراد کمک می‌کند. گاهی روحیّات ما در برخی موارد بر هم منطبق نیست؛ روحیاتی که به خودی خود می‌توانند معیوب نباشند ولی نهایتاً با هم سازگاری نیز نداشته باشند. صبر در اینجا کمک می‌کند که این روحیات تعدیل شوند و در نهایت در بستر زمان آرام آرام بر هم منطبق گردند.چهارم آنکه صبر کمک می‌کند که ما نحوه برخورد مناسبی را در مقابله با ضعف اشخاص بیابیم. به تعبیر خودمانی تر، صبر به ما کمک می‌کند تا قلق شخص را پیدا کنیم و به‌رغم وجود ضعف اخلاقی در وی، زندگی مان را جوری جلو ببریم که آن ضعف به زندگی ما آسیب نرساند. چه‌بسا ما شاهد ناهنجاری‌هایی از سوی یکی از افراد خانواده خود بوده‌ایم.

مثلاً پدرمان زود عصبانی می‌شود، مادرمان از ضعف اعصاب رنج می‌برد یا برادرمان پرخاشگر است. به‌رغم همه اینها باز می‌بینیم که فضای خانواده به گونه‌ای است که سایر اعضا با این ناهنجاری‌ها کنار آمده اند. ممکن است برای کسی که برای اولین بار با چنین خانواده‌ای روبه‌رو می‌شود، این ضعف‌ها سنگین جلوه کند؛ ولی افراد این خانواده که به مرور زمان درباره یکدیگر به تجاربی رسیده‌اند، به راحتی موقعیتی را فراهم می‌آورند که این نقطه ضعف‌ها کمتر بروز کند و در میان خودشان سازگاری بیشتر صورت بگیرد. در حقیقت صبر زمینه ساز ظهور این توانایی‌ها در خانواده است.

زینب عشقی