بباز ,آنگولای عزیز, بباز

افول تیم ایران در نیم ساعت پایانی هر سه بازی و همچنین سایر دیدارهای دوستانه و رسمی كه با تیم های بزرگ برگزار كرده است, نشان می دهد كه توان بدنی بازیكنان ایران برای مقابله با حریفان قدرتمندی كه نیروی خود را برای كل نود دقیقه تقسیم می كنند كافی نیست و نمی تواند همان بازی فشرده ای را كه مثلاً در نیمه اول دیدارهایش با آلمان در سال ۹۸ و مكزیك دیده ایم, ادامه دهد

● به امید بریدن نوار باخت

تیم ایران تا اینجای كار بدترین نتایج خود را در تاریخ سه دوره حضور در جام جهانی آلمان به دست آورده است؛ ایران در دو حضور قبلی خود هیچ وقت پس از انجام دو بازی بدون امتیاز نمانده بود و پیش از بازی سوم (حداقل روی كاغذ) حذف نشده بود.

این در حالی است كه تیم كنونی قبلاً به عنوان بهترین و آماده ترین تیم تاریخ فوتبال ایران معرفی می شد.

در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، كه فاصله تیم های آسیایی با فوتبال جهان بیش از حالا بود، تیم ایران در بازی دوم توانست به تساوی یك بر یك مقابل اسكاتلند برسد؛ نتیجه ای كه نهایتاً منجر به حذف این تیم بریتانیایی شد.

ایران در بازی سوم مقابل پرو، امیدوار بود كه با كسب پیروزی و جبران تفاضل گلش، به مرحله دوم برسد.

بعضی از بازیكنان آن تیم می گویند كه پیروزی بر پرو دور از دسترس به نظر نمی رسید. (این تیم بعدتر در مرحله دوم گروهی، شش بر صفر مقابل آرژانتین شكست خورد.) به همین دلیل ایران با شیوه ای هجومی به میدان رفت اما سرانجام در ضدحمله ها دروازه اش باز شد و چهار بر یك شكست خورد.

بیست سال بعد در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، ایران در بازی دوم با نتیجه دو بر یك آمریكا را شكست داد و به تنها پیروزی خود در تاریخ حضورش در این جام رسید.هرچند ایرانی ها در بازی سوم مقابل آلمان قدرتمند عملاً شانس چندانی نداشتند، اما دست كم به حكم آمار و ارقام، می توانستند به پیروزی و صعود از گروه خود امیدوار باشند.

به همین دلیل برخی از بازیكنان آن تیم، از جمله خداداد عزیزی كه در نیمه دوم تعویض شد، باور داشتند كه ایران، حالا كه چیزی برای از دست دادن ندارد باید هجومی تر به دیدار آلمان برود. اما مربی تیم جلال طالبی كه خاطره بازی با پرو را در ذهن داشت، احتیاط را ترجیح داد تا با نتیجه ای آبرومند اما بی فایده زمین را ترك كند.

اما در جام جهانی آلمان، در حالی كه صعود پرتغال قطعی شده و مكزیك و حتی آنگولا شانسی برای صعود دارند، ایرانی ها برای نخستین بار پیش از بازی آخر خود از ماندن در جام جهانی قطع امید كرده اند.

اگر بازی های ایران در هر سه دوره جام را به صورت پیاپی و پشت سر هم در نظر بگیریم، طولانی ترین نوار باخت ایران در دور نهایی جام جهانی، تا پیش از سفر به آلمان، دو شكست پیاپی بود كه در بازی آخر جام جهانی آرژانتین (مقابل پرو) و بازی اول جام جهانی فرانسه (مقابل یوگسلاوی) به دست آمد.

اما اكنون نوار باخت ایران با سه شكست پیاپی طولانی تر شده است. (بازی آخر جام جهانی فرانسه مقابل آلمان و دو بازی جام جهانی آلمان مقابل مكزیك و پرتغال.)

نكته جالب این است كه در هر سه شكست، تیم ایران در نیمه اول و حتی پانزده دقیقه ابتدایی نیمه دوم موفق شده بود به خوبی مقاومت كند و نتیجه را برابر نگه دارد، اما سپس در سی دقیقه پایانی بازی، حریفان قدرتمندتر بازی را به كلی در دست گرفتند و با اختلاف دو گل به پیروزی رسیدند.

افول تیم ایران در نیم ساعت پایانی هر سه بازی و همچنین سایر دیدارهای دوستانه و رسمی كه با تیم های بزرگ برگزار كرده است، نشان می دهد كه توان بدنی بازیكنان ایران برای مقابله با حریفان قدرتمندی كه نیروی خود را برای كل نود دقیقه تقسیم می كنند كافی نیست و نمی تواند همان بازی فشرده ای را كه مثلاً در نیمه اول دیدارهایش با آلمان (در سال ۹۸) و مكزیك دیده ایم، ادامه دهد.

برانكو افت بدنی تیم ایران را به اردوی كوتاه و مشكلاتی كه در جریان آن داشته اند ربط می دهد اما وحید هاشمیان می گوید كه ناآمادگی بازیكنانی كه در ایران بازی می كنند به اردوی چندهفته ای تیم ملی و مربی آن بستگی ندارد، بلكه ریشه این مشكل را باید در شیوه های بدنسازی مربیان باشگاهی ایران جست وجو كرد كه در تمام طول سال بازیكنان را در اختیار دارند و تمرین می دهند.

اگر ایران در بازی سوم كه برای نخستین بار مقابل حریفی آفریقایی در جام جهانی به میدان می رود، بتواند ناكامی های این دوره را جبران كند، می تواند همان گونه كه برانكو امیدوار است، اعتبارش را بازیابد. گرچه همانطور كه هاشمیان گفته، بازیكنان ایران شاید برای بازی تشریفاتی آخر انگیزه نداشته باشند.

پیروزی تیم ایران مقابل آنگولا، كارنامه این تیم را از لحاظ آماری هم ارز عملكرد تیم سال ۹۸ خواهد كرد. علاوه بر این، اگر ایران بتواند بیش از یك گل به ثمر برساند، برای اولین بار شمار گل های زده خود در یك دوره جام جهانی را از دو گل (حسن روشن و ایرج دانایی فرد در آرژانتین و حمید استیلی و مهدی مهدوی كیا در فرانسه) فراتر می برد.

اما اگر ایران نتواند آنگولا را كه ده نفره مقابل مكزیك مقاومت كرد، شكست دهد، ركورد قبلی خود را كه در چهار بازی پیاپی بدون پیروزی مانده بود (در سه بازی جام آرژانتین و بازی اول در فرانسه) تكرار خواهد كرد.