عرضی داشتیم آقای کی‌روش...

چقدر انتظار دیدارتان طول کشید آقای کی‌روش. چقدر در این ۲۵ روز فکرهای بد کردیم و دل‌مان هزار سو رفت.

چقدر انتظار دیدارتان طول کشید آقای کی‌روش. چقدر در این ۲۵ روز فکرهای بد کردیم و دل‌مان هزار سو رفت. چقدر به انتهای کوچه فوتبال خیره شدیم تا شاید دل‌تان برای تیم ملی بسوزد و برگردید. چقدر دوری سخت بود موسیو! و حال برگشتید و با یک لیست پرطمطراق صدای خیلی‌ها را درآورده‌اید. می‌دانیم این حق شما است که تیم ملی را بر اساس ذایقه‌تان بسازید، می‌دانیم به هیچ کس ربطی ندارد که شما از جزر و مد دریای توفانی فوتبال به سلامت خارج می‌شوید یا زبان‌مان لال...

اما آقای کی‌روش، به یکی مثل حسین فرکی که بی‌توسل به ستاره‌های کاغذی سر به شانه جوان‌ها گذاشته و فولادش را گداخته کرده حق بدهید، این سوال را بپرسد که آیا صدرنشین لیگ نباید حتی یک بازیکن نیمکت‌نشین(!) در اردوی تیم ملی داشته باشد؟ اگر مجوز بدهید، باید به آن منتقدانی که دعوت از مهرداد پولادی را حیرت‌آور تلقی می‌کنند و علامت سوالی به بلندای قامت شما روبه‌رویتان می‌گذارند نیز کمی حق بدهیم. اگر سگرمه‌هایتان درهم نمی‌رود باید این سوال را هم بپرسیم که چگونه پیام صادقیان که یک تنه روشنایی ماه را در پهنای صورت سرخ‌ها می‌نشاند در لیست شما نیست؟ اگر قهر نمی‌کنید همین یک سوال را هم اضافه کنم که آیا سردار آزمون و علیرضا جهانبخش لژیونرهای تازه دعوت شده به تیم ملی می‌توانند به اندازه گوچی و دژاگه عصای دست شما باشند و کاری کنند که خوشبختی از گریبان آن پیراهن سفید عزیز طلوع کند؟دل‌مان برایتان تنگ شده بود و دوست نداشتیم سیاره تشویش را روبه‌رویتان قرار دهیم اما حق بدهید اکنون به شما بگوییم اگر پس فردا تیم ملی در آوردگاه جام‌جهانی به جایی نرسید و زمین خورد شما همه مسوولیت اتفاقات تلخ را برعهده خواهید گرفت؟ امیدواریم شما مثل وطنی‌ها پای آب‌ آلوده و دود و سرب و ابرهای ناشناس را به میان نیاورید.راستی آقای کی‌روش دیروز یکی از توپچی‌های حاضر در لیگ می‌گفت کاش سکاندار تیم ملی همان اندازه که به لیگ‌های اروپایی نظر داشت، اینجا را هم رصد می‌کرد. آن وقت دیگر بی‌انگیزگی سراغ مردانی که ارابه‌های سنگین را به جلو می‌رانند نخواهد گرفت. وقتی شما لیگ را در قاب چشم‌تان کمتر جا می‌دهید و به این روشنایی محدود دل می‌بندید باید واگویه‌های تفنگداران لیگ را که زیر لب می‌گویند: دل خوش سیری چند؟ را به عرض‌تان برسانیم یا نه؟ گلایه کافی است. روز به خیر مرد کهکشانی... روز بخیر!

امید مافی