افسردگی و دردهای مزمن

افسردگی با دردهای مزمن رابطه مستقیم داشته و مطابق با تحقیقات انجام شده، بسیاری از دردها ریشه عصبی، روانی داشته و افسردگی باعث تشدید درد در مبتلایان به این بیماری می‌شود.
دردهای …

افسردگی با دردهای مزمن رابطه مستقیم داشته و مطابق با تحقیقات انجام شده، بسیاری از دردها ریشه عصبی، روانی داشته و افسردگی باعث تشدید درد در مبتلایان به این بیماری می‌شود.

دردهای مزمن به دردهایی اطلاق می‌شود که مدت بروز آن بیش از زمان طبیعی بوده و پس از طی شدن دوران درمان بیماری ادامه پیدا می‌کند.

بسیاری از دردهای مزمن، علت مشخصی نداشته و اختلال در تنظیم ترشح هورمون‌ها، کمبود انرژی، حالات روحی و روانی و... در بروز آنها مؤثر است.

کمبود خواب و احساس خستگی در طول روز از عوارض ابتلا به دردهای مزمن بوده و در برخی موارد منجر به افسردگی می‌شود.

محققان معتقدند، بیش از ۲۵ درصد از افراد مبتلا ، از دردهای مزمن رنج برده و در ۷۰ درصد از آنها علائم ابتلا به افسردگی نیز مشاهده می‌شود، این در حالی است که تشخیص بیماری افسردگی در این افراد مشکل است.

استرس و فشارهای عصبی از جمله عوارض شایع در افراد مبتلا به دردهای مزمن بوده و توأم شدن آن با افسردگی با علائمی مانند حساس شدن در مقابل دیگران، خشمگین شدن زود هنگام، کاهش اعتماد به نفس و تمرکز، احساس خستگی، ترس از تصادف یا ابتلا به بیماری، دوری گزینی از اجتماع، کاهش یا افزایش وزن و استرس مزمن همراه است.

به عقیده پژوهشگران، دردهای مزمن و علائم افسردگی در اکثر موارد، ناشی از کاهش یا افزایش میزان ترشح ناقل‌های شیمیایی در مغز افراد است.

توأم بودن دردهای مزمن با افسردگی، می‌تواند منجر به کاهش تحمل درد و ادامه فعالیت‌های روزانه و کنار آمدن با مشکلات از طریق انتخاب روش‌ها و راهکارهای مناسب شود.

داروهای ضد افسردگی یکی از بهترین روش‌های درمانی برای کاهش درد و کنترل افسردگی در افراد مبتلا است.

افزایش ناقل‌های شیمیایی سروتونین و نوراپینفرین پس از مصرف داروهای

ضد افسردگی باعث کاهش علائم افسردگی و ایجاد احساس شادی و رفع درد در افراد می‌شود.اکثر افراد مبتلا به دردهای مزمن و افسردگی از انجام فعالیت‌های ورزشی روزانه پرهیز کرده و از مبتلا شدن به درد ناشی از زخمی شدن یا آسیب‌دیدگی واهمه دارند. این در حالی است که ورزش باعث افزایش ناقل‌های شیمیایی ضد افسردگی است و آن را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

تغییر دیدگاه زندگی و روان درمانی با مشاوره،‌اجتناب از گوشه گیری و حضور در اجتماع و شرکت در فعالیت‌های مختلف اجتماعی از جمله روش‌های دیگری است که به بهبودی این بیماران کمک می‌کند.

رزا نجفی