هپاتیت

● هپاتیت A
هپاتیت A نوعی بیماری کبدی است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. این بیماری معمولا از طریق خوردن و نوشیدن غذا یا آب آلوده و یا از طریق تماس نزدیک فردی منتقل می شود.
▪ توصیه …

هپاتیت A

هپاتیت A نوعی بیماری کبدی است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. این بیماری معمولا از طریق خوردن و نوشیدن غذا یا آب آلوده و یا از طریق تماس نزدیک فردی منتقل می شود.

توصیه برای کودکان:

تجویز واکسن هپاتیت A که دارای ۲ دوز می باشد در کودکان مقیم کشور، روستا یا جوامعی که میزان هپاتیت A در آنجا حداقل دو برابر متوسط ملی است (معمولا درکشورهای غربی) توصیه می شود.

به علا وه در کودکان مقیم منطقه ای که میزان هپاتیت A در آنجا بیشتر از متوسط ملی است اما به دو برابر نمی رسد، هم بهتر است واکسیناسیون مدنظر قرار گیرد. کودکان مبتلا به بیماری مزمن کبدی یا اختلا ل فاکتور انعقادی یا آنها که قصد سفر به منطقه ای با شیوع بالا ی هپاتیت A را دارند نیز باید واکسینه شوند.

توصیه برای بالغین:

در افرادی که در مناطقی با شیوع بالا ی بیماری زندگی می کنندیا قصد سفر به آنجا رادارند، دو دوز از این واکسن توصیه می شود. این واکسن در افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی، اختلا ل فاکتور انعقادی، معتادان یا مردان هم جنس باز هم توصیه می شود. برخی از فروشندگان مواد غذایی یا کارکنان رستوران ها و پرورش گاه های کودکان هم ممکن است ناگزیر به زدن این واکسن باشند.

چنانچه به زاج سفید یا ۲ فنوکسی اتانول (یکماده نگهدارنده) حساسیت دارید، بهتر است این واکسن را نزنید.

نوعی واکسن تلفیقی از ویروس هپاتیت A، Bهم در دسترس است که در بالغین در معرض خطر هر دو ویروس تجویز می شود. این واکسن را در سه روز مجزا تزریق می کنند، و این در حالی است که در صورت تجویز هر دو واکسن به طور جداگانه به ۵ دوز واکسن احتیاج است.

هپاتیت B

ویروس هپاتیت B قادر به ایجاد نوعی بیماری کوتاه مدت (حاد) با مشخصه کاهش اشتها، خستگی، اسهال، استفراغ، زردی و درد عضلا نی، درد مفاصل و شکم است. در موارد نادرتر منجر به آسیب درازمدت (مزمن) کبدی (سیروز) یا سرطان کبد شود.

این ویروس از راه تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد مبتلا منتقل می شود. این مساله می تواند درنتیجه تماس جنسی غیربهداشتی، استفاده مشترک از سوزن هنگام تزریق مواد مخدر یا هنگام تولد در اثر انتقال ویروس از مادرمبتلا به بچه اتفاق بیفتد. اما بیش از یک سوم افراد مبتلا به هپاتیت B در ایالا ت متحده از نحوه ابتلا ی خود اطلا عی ندارند.

توصیه برای کودکان:

واکسن هپاتیت B در سه دوز مجزا به کودکان ارایه می شود. هنگام تولد تا ۲ ماهگی، حداقل یک ماه بعد (در سن ۱ تا ۴ ماهگی) و بعد در سن ۶ تا ۱۸ ماهگی. واکسن هپاتیت B معمولا همزمان با سایر واکسن ها تجویز می شود.

توصیه برای بالغین:

واکسن هپاتیت B در سه دوز مجزا و در گروه های زیر تجویز می شود:

نوجوانانی که واکسینه نشده اند.

کارکنان مراکز بهداشتی و تامین اجتماعی که ممکن است در معرض خون و مایعات بدن باشند.

معتادان تزریقی:

شرکای جنسی افراد مبتلا به هپاتیت B. افرادی که با اشخاص متعددی تماس جنسی دارند.مردان هم جنس بار.افراد دیالزی. بعضی از مسافران بین المللی وجهانگردان.

یادآوری این نکته ضروری است بالغین که در معرض خطر مواجهه همزمان هپاتیت AوB هستند، نوعی واکسن تلفیقی از ویروس هپاتیت AوB در دسترس است که در سه دوز مجزا ارایه می شودو از این نظر قابل قبول تر از انواع مجزای آن است که باید در ۵ دوز تزریق شوند.

منبع: کتاب جامع سلا مت خانواده- انتشارات تیمورزاده