راه های صرفه جویی نان

درست مصرف کردن نان, بهترین شیوه برای کاهش هزینه هاست

حالا که یارانه‌ها هدفمند شده و زودتر از همه کالاها، نان ما با قیمتی گران در سفره‌ها می‌نشیند، ضرورت یک مساله برای همه روشن می‌شود و آن این‌که در هر حال باید نان را با توجه به قداست آن خورد و مصرف کرد.

آمارهای دولتی نشان می‌دهد سالانه ۱۲۰ هزار میلیارد ریال ارزش اقتصادی تولید گندم، آرد، نان و خلاصه تولید ومصرف آن است. ازسوی دیگر به گفته مسوولان دولتی سالانه ۴ هزار میلیارد تومان یارانه به نان تعلق می‌گرفته در حالی که بعضی منابع اعلام می‌کنند دوبرابر هزینه تولید، نان اسراف و دور ریخته می‌شود وبعضی کارشناسان گفته‌اند هزینه دورریز نان برابر با ساخت پالایشگاه است. رقم‌های متفاوتی گفته شده است و همه نشان می‌دهند ما در صدر کشورهایی هستیم که نان، این برکت خدا را درست مصرف نمی‌کنیم وآن را دور می‌ریزیم.

بله، حتما شما درست می‌گویید. آخر من هم از همین نانوایی‌هایی که شما نان تهیه می‌کنید نان می‌گیرم. از کشوری دیگر نان به خانه ما نمی‌رسد. قبول دارم که شما وقتی نان به دست‌تان می‌رسد بخشی از آن سوخته ،بخشی خمیر است که مشکل مصرف کننده نیست و آنها که نان را گران کرده‌اند باید فکری هم برای آن بکنند تا مصرف کننده به ازای پولی که می‌دهد نان مرغوب بگیرد. درست است.

باید آرد با کیفیت تولید شود، نیروی انسانی ماهر به کار گرفته شود یا مثلثی تشکیل شود که یک سر آن روش‌های نوین تولید است، ضلع دیگرش نیروی انسانی ماهر و ابزارهای جدید راس دیگر آن باشد تا نان بهبود یافته شده به دست ما برسد که حق ماست. اما حالا که نان گران شده است و همین هفته که در آن هستیم هم هفته کیفیت نان است و کارشناسان دولتی هر روز در رسانه‌ها از برنامه‌هایشان می‌گویند که چگونه می‌خواهند کیفیت نان را بهبود ببخشند؛ بیاییم من و شما به عنوان مصرف‌کننده هم وظایفی برای خودمان تعریف کنیم.

۱) نان به اندازه بخریم. چطور؟ توضیح می‌دهم. حالا که نان گران شده چرا باز هم برای یک یا دو وعده غذایی بیش از اندازه نان می‌خرید و درست هم نگهداری نمی‌کنید و حداقل نیمی از نان‌های خریداری شده را دور می‌ریزد. واقعا به اندازه نیاز بخرید.

۲) درست است که نان برکت سفره است و خیلی ازما عادت داریم نان سرسفره باشد، حتی اگر مصرف نشود. اما نان تزیین سفره نیست که بیاورید و بعد از پایان غذا نان بیات شده که کیفیت خود را از دست داده، دور بریزید.

۳) نان را درست نگهداری کنید. اگر نان اضافه می‌گیرد درست بسته بندی کنید و مابقی آن را در فریزر نگهداری کرده و در هر وعده غذایی به مقدار مصرف از یخچال خارج کنید. آنچه از سفره باقی می‌ماند حتی تکه‌های خرد وکوچک را هم جمع‌آوری کنید و دوباره به فریزر منتقل کنید و در وعده بعدی استفاده کنید. این عمل بد نیست که خرده نان‌ها را مصرف کنید. آن عمل زشت و ناپسند است که سرمایه ملی را که در فرآیند تولید آن میلیارد‌ها تومان هزینه شده، دور بریزید.

۴) بخشی از نان به یک دلیل ساده خمیر می‌شود و قابل خوردن نیست وآن هم به این خاطر که نان‌های داغ را روی هم می‌گذارید یا بلافاصله به پلاستیک منتقل می‌کنید. این رفتار خیلی عجولانه است. اگر ۵ دقیقه تحمل کنیم و بگذاریم نان حرارت اولیه پخت را از دست بدهد یا به جای استفاده از پلاستیک از پارچه استفاده کنیم، نان با کیفیت مرغوب‌تری باقی می‌ماند و درست‌تر مصرف می‌شود.

۵) بخشی از نان که واقعا خمیر است وهیچ کاری نمی‌شود با آن کرد می‌تواند یک وسیله آموزشی برای بچه‌ها باشد. شما که در روز یا شاید در هفته سری به بوستان‌ها می‌زنید تا بچه‌ها بازی کنند و سرگرم باشند، می‌توانید خمیرهای نان را با خود ببرید وبه بچه‌ها یاد بدهید که نان را برای پرندگان خرد کنند. با همین کار ساده، یک نکته آموزشی که احترام به محیط زیست است را به کودکان یاد داده‌اید. (این نمونه‌ای است که به ذهن من رسید. می‌شود کارهای خلاقانه زیادی تعریف کرد.)

۶) می‌خواهید بخشی از نان را دور بریزید؟ حداقل کاری که می‌توانید انجام دهید این است که آن را با بقیه زباله‌ها مخلوط نکنید. شاید این که نان برکت خداست لفظ زبان شما باشد، اما یادتان می‌رود و این برکت خدا را با همه زباله‌هایتان یک جا در سطل‌های زباله می‌اندازید.

می‌توانید ظرف ویژه‌ای برای نان خشک داشته باشید و آن را به مراکز بازیافت زباله تحویل دهید. شاید با خودتان فکر کنید که تحویل نان به مراکز بازیافت سودی ندارد و رقمی نمی‌شود و بهتر است بریزید توی سطل آشغال و خودتان را خلاص کنید، اما واقعا برای این یک مورد به صرفه و سود خودتان فکر نکنید.

در کشورهای توسعه یافته مردم موظف به تحویل زباله‌های تفکیک شده‌شان هستند. حتی در بعضی کشورها باید روی پاکت زباله تمبر هم باطل کنند وگرنه شهرداری زباله را جمع آوری نمی‌کند. حالا که در کشور ما این قوانین نیست، خودمان فقط باید برای نان احترام بگذاریم و با زباله‌های دیگرمخلوطش نکنیم.

شما هم فکر کنید شاید نکات فراوان دیگری باشد که به‌نظر من نیامده که باید در رابطه با نان به آن فکر کرد. هفته کیفیت نان است و مربوط می‌شود به آن بخشی که من و شمای مصرف‌کننده نقشی نداریم؛ اما بیایید برای ۵۰ درصد از انرژی روزانه که به دست می‌آوریم، فکری بکنیم. من و شما هم مسوول هستیم، مسوول درست مصرف کردنمان.

حسین قره