در دهان بچه‌ها فلفل نریزید!

یادم هست چندوقت پیش همسرم با ناراحتی یکی از همکارانش را خنگ خطاب کرد و گفت دایما دردسر می‌آفریند و از داستان و دسته گلی که او آب داده بود تعریف می‌کرد. آرین از این کلمه خوش‌اش …

یادم هست چندوقت پیش همسرم با ناراحتی یکی از همکارانش را خنگ خطاب کرد و گفت دایما دردسر می‌آفریند و از داستان و دسته گلی که او آب داده بود تعریف می‌کرد. آرین از این کلمه خوش‌اش آمده بود و آن را تکرار می‌کرد. ما سعی کردیم به این حرف او واکنشی نشان ندهیم و این بی‌اعتنایی در هنگام تکرار واژه خنگ موجب رفع آن شد. اما همان‌طور که حتما شما هم بارها شاهد آن بوده‌اید کافی است در ترافیک و یا هر دعوای خیابانی دو آدم عصبانی لحظه‌ای ناظر باشید و مورد هجوم باران ناسزاها قرار بگیرید. البته که من و شما از کنار آن می‌گذریم اما بچه‌ها مدام‌ آن فحش رکیک را تکرار کرده و معنی‌اش را می‌پرسند. گاهی اوقات آنها برای جلب توجه ما آن فحش خاص را در حالی که مفهوم‌اش را نمی‌دانند به کار می‌برند. عکس‌العمل‌ والدین در این موارد متفاوت است. بعضی‌ها دهان کودک را با صابون می‌شویند که البته این کار مضر است و به پوشش ریه او آسیب می‌زند و صد البته صابون نمی‌تواند فحش‌ها را از دهان کودک پاک کند! بعضی‌ها هم فلفل توی دهان او می‌ریزند و بسیاری کارهای بی‌فایده دیگر که نتیجه مورد نظر ما یعنی ترک ناسزا گرفتن را ندارد. یکی از روش‌های مفید که مورد تایید اساتیدی چون دکتر سهامی نیز هست بی‌اعتنایی است. دکتر می‌گفت در حالی که او را در آغوش دارید یا در حال بازی با او هستید با شنیدن آن ناسزا، بی‌اعتنا شوید. آرام او را از بغل‌تان رها کنید و به کار دیگری بپردازید. راه خوب دیگر این است که برای حرف‌ها رنگ بگذارید. دکتر می‌گفتند در خانه‌ای که قانون و اجرای آن مفهوم واقعی داشته باشد و قوانین و پیامد عدم اجرای آن به بچه‌ها ابلاغ شده باشد این، کار مفیدی است. کافی است به کودک بگویید: «این حرفی که زدی قهوه‌ای یا سیاه است. بابا حرف سیاه دوست نداره.»