صفای آیینه جان

بود پیوسته نیت در ریاض روضه رضوان را
که بوسد آستان روضه شاه خراسان را
غبار آستانش دیده ها را می کند روشن
صفای مرقدش بخشد صفای آیینه جان را
سلاطین چشم آن دارند از بهر سرافرازی …

بود پیوسته نیت در ریاض روضه رضوان را

که بوسد آستان روضه شاه خراسان را

غبار آستانش دیده ها را می کند روشن

صفای مرقدش بخشد صفای آیینه جان را

سلاطین چشم آن دارند از بهر سرافرازی

که گاهی خاکروب این زمین سازند مژگان را

وصال کعبه گر خواهی سوی ایوان رضا رو نه

چه حاجت از تف دل تافتن ریگ بیابان را

اگر جمعیت دل بایدت زین در مشو غایب

که اینجا جمع می سازند دلهای پریشان را

بابا فغان شیرازی