اصول مهم تربیت فرزند

پدر و مادر یک چیز را باید به روشنی بدانند و آن این است که از طریق جر و بحث و مشاجره با فرزندان نمی توان به نتیجه مطلوبی رسید, چه در آن مشاجرات والدین پیروز شوند و چه فرزندان

پدر و مادر یک چیز را باید به روشنی بدانند و آن این است که از طریق جر و بحث و مشاجره با فرزندان نمی‌توان به نتیجه مطلوبی رسید، چه در آن مشاجرات والدین پیروز شوند و چه فرزندان. بدون شک تربیت فرزندان از اساسی ترین کارکردهای خانواده است و یکی از ملزومات تربیت موثر فرزندان این است که والدین سعی کنند بچه هایشان را با در نظر گرفتن شرایط و احساسات موجود در زمان حال درک کنند. در گذشته جامعه به طور کامل حامی والدین بود. بچه‌ها باید صددرصد مطیع پدر و مادرشان می‌شدند و هیچ نظری نمی‌دادند.امروزه بچه‌ها انتظار دارند که حقوقی برای خودشان داشته باشند و به عنوان یک انسان با آنها رفتار شود. اگر پدر و مادرها مایلند که فرزندشان را درک کنند باید به شرایط فرهنگی و آداب و رسومی که بچه در آن بزرگ می‌شود، توجه داشته باشند. تغییرات قابل توجهی از گذشته تا امروز در جامعه به وجود آمده، اما اگر والدین می‌خواهند یک رابطه دوستانه با فرزندشان برقرار کنند و در آموزش آنها موثر باشند باید خودشان، اعمالشان، انتظارات و اهدافشان را به خوبی بشناسند. در این مبحث به چند اصول اساسی که در تربیت فرزندان اهمیت زیادی دارد اشاره می‌کنیم.

● نظم و انضباط

در نظم، موضوع مورد بحث ما تنها پاکیزگی و آراستگی نیست. ما باید افکار، احساسات، عقاید و رفتارمان را به سوی نظم و انسجام قاطع سوق دهیم. در اینجا می‌توانیم از نقش موثر والدین و روشی که اعضای خانواده به حقوق یکدیگر احترام می‌گذارند و مسئولیت‌هایشان را برآورده می‌سازند یاد کنیم. مذهب می‌تواند برای رسیدن به نظم و ثبات و یکپارچگی نقش مهمی را در زندگی مان ایفا کند. با دستیابی به نظم در خانه خودمان می‌توانیم به ایجاد نظم در جهان و برقراری صلح و شادی در میان همنوعان نیز کمک کنیم.

● صلح و سازش

دومین اصل آن است که اجازه ندهیم تضاد و ناسازگاری در عقاید موجب جنگ و درگیری پرخاشگرانه شود. والدین به خوبی می‌دانند که کدام نوع از بحث و گفت‌وگوهایشان منجر به توافق و کدام منجر به اختلاف و ناسازگاری می‌شود.یک چیز باید برای همگی ما روشن شود و آن این است که نمی‌توانیم از طریق جر و بحث و مشاجره به نتیجه مطلوبی برسیم، چه در آن مشاجرات پدر و مادر پیروز شوند و چه فرزندان. والدین هرگز نباید خودشان را درگیر دعواهای بچه‌ها بکنند اما باید با حفظ فاصله بهترین راه را انتخاب نمایند. هر چه والدین کمتر دخالت کنند بیشتر و بهتر به نتیجه می‌رسند. بنابراین ما به عنوان والدین باید کنار بنشینیم و تنها زمانی دخالت کنیم که بدانیم حرف یا عملکردمان مثمر ثمر واقع شود. البته همیشه باید جلوی کتک کاری بچه‌ها را بگیریم. وقتی بچه های کوچک داد و بیداد سر می‌دهند پدر و مادرها می‌توانند با ایجاد یک نوع سرگرمی و با گفتن داستانی خنده دار فکر و ذهن آنها را منحرف کنند. باید به فرزندانمان یاد بدهیم که برقراری صلح و آرامش در خانه اولین گام برای رسیدن به صلح در کل جامعه است.

● تشویق

سومین اصل که در تمام مذاهب و مدارس روان شناسی مورد تایید می‌باشد، تشویق کردن است. اگر فرزندانتان را باور داشته باشید می‌توانید شجاعت را در آنان تقویت نمایید. هرگز آنها را نا امید و دلسرد نکنید، بلکه با درک عیب‌ها و ضعف هایشان آنها را دوست بدارید و به آنان اعتماد و اطمینان داشته باشید.

● هدایت معنوی

آخرین اصل از اصول چهارگانه، هدایت معنوی و مذهبی است. اگر بچه‌ها را به حال خود رها کنیم آنان معیارها و ملاک‌هایی برای خود خواهند ساخت که ممکن است خیلی مفید و ارزشمند نباشد و اصول پایه ما که همان نظم و ثبات است را برآورده نسازند. مهم‌تر از همه آن است که آنها مسیرشان را گم می‌کنند و قدرت و توانایی شان را باور نمی‌کنند. چنین بچه‌هایی به والدینشان احترام نمی‌گذارند و به مردم دیگر نیز توجهی نمی‌کنند و غرق در علائق خودشان می‌شوند. سرانجام آنها ممکن است کاملا تحت تاثیر اصول خوشایند قرار بگیرند.این اصول به غیر از اثرات منفی که به همراه دارد پیوند آینده‌شان را نیز با خطر روبه‌رو می‌کند.برای پدر و مادری که دارای ایمان مذهبی هستند ترس از خداوند در این شرایط حائز اهمیت است. امروزه تاثیر این عقیده بیش از گذشته است. بنابراین کسی که از خدا می‌ترسد کسی است که تمام سعی خودش را می‌کند که به خاطر عشق به خداوند، اطاعت از فرمان و حکم الهی را سر لوحه زندگی‌اش قرار دهد و این حکم الهی همان قوانینی است که باعث زندگی بهتر و کامل تر ما انسان‌ها می‌شود.