فصل آبله‌ مرغان

بهار با تمام زیبایی‌های خود فصل انواع دانه‌های پوستی نیز هست. در این فصل والدین شاهد بسیاری از بیماری‌ها کودکان خود هستند و یکی از این بیماری‌ها آبله مرغان است.
این بیماری …

بهار با تمام زیبایی‌های خود فصل انواع دانه‌های پوستی نیز هست. در این فصل والدین شاهد بسیاری از بیماری‌ها کودکان خود هستند و یکی از این بیماری‌ها آبله مرغان است.

این بیماری بیشتر در اواخر زمستان و اوایل بهار در نواحی معتدل بروز می‌کند. گروه سنی ۵ تا ۹ سال مستعدترین افراد در ابتلا به آن هستند و سپس افراد زیر ۱۵ سال بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند. این در حالی است که ابتلا به آبله‌مرغان در افراد بالای ۱۵ سال فقط حدود ۱۰ درصد است. در نواحی معتدل معمولا ۹۰ تا ۹۵ درصد افراد در دوران کودکی به این بیماری مبتلا می‌شوند.

علائم بیماری

آبله‌مرغان با علائم سرماخوردگی خفیف ظاهر می‌شود و همراه تب است. تب در این بیماری ممکن است گاهی پایین باشد و گاهی تا ۴۰ درجه هم برسد. درد شکمی ، احساس ناخوشی عمومی، بی‌اشتهایی ، بی‌حالی و سردرد از دیگر علائم آبله‌مرغان هستند. ضایعات پوستی اولین مشخصه بیماری آبله‌مرغان است.

این جوش‌های پوستی درمدت ۳، ۴ روز اول بدتر شده و بر تعدادشان افزوده می‌شود اما بعد از این مدت کم‌کم رو به بهبود می‌روند و التیام پیدا می‌کنند. این جوش‌ها در ابتدا شبیه گزش یک حشره است که بعد از گذشت مدتی، یک تاول صاف کوچک در وسط آن ایجاد می‌شود. بیشتر این تاول‌ها می‌ترکند و لکه‌های قهوه‌ای جای آنها را می‌گیرد. بثورات معمولا از روی تنه شروع می‌شود و به‌ سمت اندام‌ها و صورت پخش می‌شوند. در نهایت بثورات در همه جای بدن از سر و غشاهای مخاطی دهان و پلک‌ها گرفته تا دست و پا ظاهر می‌شوند. این جوش‌ها با خارش زیاد همراه هستند.

انتقال بیماری

دوره نهفتگی این بیماری که از زمان ورود عامل بیماری‌زا تا زمان بروز علائم آن طول می‌کشد، حدود ۱۴ تا ۲۱ روز است و علائم خفیف و سبکی دارد. آبله‌ مرغان یک بیماری بسیار مسری است که از طریق ترشحات تنفسی یا تماس با مایع موجود در ضایعات پوستی از فرد مبتلا به دیگران منتقل می‌شود. میزان ابتلای آبله‌مرغان در افراد حساس حداقل ۹۰ درصد است. افراد مبتلا به آبله‌مرغان از یکی ۲ روز قبل از ظهور ضایعات پوستی تا حدود ۷ روز بعد از بروز بثورات می‌توانند باعث انتقال بیماری به فرد دیگری شوند.

درمان

این بیماری خود به خود خوب می‌شود و داروی خاصی نیز ندارد، تنها انجام برخی از اقدامات می‌تواند تحمل این دوران را راحت‌تر کند. به ‌طور مثال استفاده از پارچه، حوله یا کمپرس آب سرد می‌تواند در تسکین خارش مفید باشد. در این مدت باید بیمار را تا حد امکان آرام و خنک نگهدارید.

برای کاهش خارش، مالیدن لوسیون کالامین هم می‌تواند مفید باشد اما باید مراقب بود تا آن را روی صورت نمالید. گرما و تعریق باعث بروز خارش می‌شود. حتما به خصوص اگر بیمارتان کودک است ناخن‌هایش را کوتاه کنید تا نتواند پوست خود را بخاراند، چون خاراندن تاول‌ها باعث عفونت ثانویه می‌شود. پزشکان در برخی شرایط از داروهای ضد خارش و مسکن نیز استفاده می‌کنند.

در این بیماری ضرورتی برای پرهیز غذایی و استراحت در رختخواب وجود ندارد و بیمار می‌تواند در محیطی خنک فعالیت‌های آرامی داشته باشد. نکته مهم در این بیماری خودداری از تماس با دیگران است، در این دوران کودک نباید به مدرسه برود چون به سرعت بیماری را منتقل می‌کند.

دکتر علی اخوان