ماموریت جهانی و چند نکته

با شروع سال نوآوری و شکوفایی ریاست محترم جمهوری در توصیفی رهنمودهایی بیان داشتند ایران دو ماموریت دارد اول شناخت ایران اسلا می و دیگری تغییر مدیریت جهان است چرا که بدون تلا ش برای تغییر مدیریت در جهان امکان ساختن ایران وجود ندارد

با شروع سال نوآوری و شکوفایی ریاست محترم جمهوری در توصیفی رهنمودهایی بیان داشتند. ایران دو ماموریت دارد اول شناخت ایران اسلا‌می و دیگری تغییر مدیریت جهان است چرا که بدون تلا‌ش برای تغییر مدیریت در جهان امکان ساختن ایران وجود ندارد.

ایشان در فراز دیگری از همین سخنان بیان می‌دارند:

می‌خواهند به برخی کشورها از جمله ایران حمله کنند و به همین دلیل ما باید تلا‌ش کنیم مدیریت سیاسی موجود در جهان تغییر کند. اگر بخواهیم این دو ماموریت را انجام دهیم نیازمند روحیه تلا‌ش، جهاد و ایثارگری هستیم. ملت ایران به تاسی از جانبازان و ایثارگران و خط ولا‌یت ایستاده است و تا محو مدیریت فاسد جهان از پای نخواهد نشست. تنها مدیریتی که می‌تواند از عزت ملت‌ها صیانت کند، مدیریت الهی، امامت و ولا‌یت است. ‌

ایشان در سخنرانی فوق به ۴ دلیل برای اثبات ضرورت تغییر مدیریت جهان بسنده نمودند. ‌

۱) تامین عزت ملت‌ها توسط مدیریت الهی و لا‌غیره

۲) فساد موجود در مدیریت جهان و نظام سلطه ‌

۳) دشمنی و حمله آنان به ایران ‌

۴) ایران وقتی ساخته می‌شود که جهان ساخته شود

در تحلیل و نتیجه‌گیری از رویکرد فوق چند نکته حائز اهمیت بسیار است: ‌

اولا‌، روایی طرح آرمانی فوق از نقطه نظر آموزه‌های درون دینی با مشکل روبه‌رو است. به این ترتیب که

۱ ) مدیریت جهان، حد اعلا‌ی جهاد ابتدایی است و به استناد احکام موجود علمای بزرگ تنها در صلا‌حیت پیامبر(ص) و حداکثر معصوم(ع) است که آن نیز به ندرت با شرایط خاص همراه خواهد شد.

۲ ) اصولا‌ تغییر مدیریت جهان جایگزین مدیریت الهی یا به معنای بازگرداندن حاکمیت کلیسا بر اروپا و سایرنقاط جهان است و یا امتداد سیطره ایران به آن نقاط می‌باشد که در هر دو صورت تحمیل و سلب اختیار و آزادی مردمان محسوب می‌شود و مخالف آموزه‌های صریح قرآن است و خداوند برای پیامبر خویش نیز چنین وظیفه‌ای تعیین نکرده است.

‌۳ ) تغییر مدیریت جهان توسط یک کشور و یا یک آیین و تمدن، به معنای جنگ بی‌پایان خواهد بود ومی‌تواند به جنگ جهانی چهارم که نابودی بسیاری از ابنابشر را در پی خواهد داشت و احیانا از نوع اتمی نیز خواهد بود، منجر گردد.

۴ ) از نظر اجرایی ایران در موقعیت مناسبی از جهت مدیریتی تکنولوژی، رسانه‌ای، تراز شهروندی مردمان، سطح درآمدها و مقبولیت بین‌المللی و منطقه‌ای نیست تا بتواند بدون بحران و فشار بر مردم به شایستگی و آسانی مسائل داخلی را حل کند لذا طرح چنین ادعاها و اهدافی متاسفانه صرفا می‌تواند موجبات تمسخر گوینده را فراهم کند و هیچ دستاورد عملی دیگری در پی نخواهد داشت.

۵ ) دولت ایران از طرف مردم ایران، اعم از مسلمان و غیرمسلمان ماموریت فوق را نداشته و ندارد و تحمیل هزینه‌های سیاست خارجی بابت رویکرد فوقبه کشور فاقد مشروعیت و مجوز می‌باشد. حتی در حال حاضر نیز دیپلماسی پرهزینه کشور برای مردم محل سوال و تردید است.

۶ ) راه تغییر مدیریت جهان، از کنش صلح و سازنده دولت‌ها و تمدن‌ها با یکدیگر عبور می‌کند و در مدیریت جهان تنها کشورهای قدرتمند اقتصادی و علمی هستند که به تناسب نقش خویش تاثیرگذارند.

۷ ) دوری از واقعیات و پیگیری توهمات همواره یکی از آسیب‌های جدید مدیران عالی و سیاستمداران برای رسیدن به اهداف است، لذا با ترک ایده‌آلیسم و روی آوردن به واقع‌گرایی بجاست به تحلیل سیاست‌های بی‌پاسخ خارجی پرداخت و از گذشته‌ها عبرت گرفت و راه صحیح را بدون تعصب پذیرفت. پارادایم‌های سیاست خارجی جمهوری اسلا‌می شامل ارتباط با ملت‌ها به جای ارتباط با دولت‌ها، صدور انقلا‌ب، حمایت از مستضعفان جهان و گرایش نگاه به شرق بی‌اغراق هیچیک برای کشور ما موثر نبوده است و در عمل نتوانسته منافع ملی را تامین کند. در حال حاضر پارادایم جدید تغییر مدیریت سیاسی جهان نیز با کمی تغییر صورت حامل همان روندها و پیام‌های گذشته می‌باشد. پیام‌هایی که با هویت صلح‌طلب خویشتن‌دار و تعالی‌جوی جمهوری اسلا‌می کاملا‌ مغایر است.

۸ ) از ریاست‌های جمهور محترم انتظار می‌رود در طول دوران تصدی خویش به عنوان <دولت‌نمایندگی> به تعهدات خویش مبنی بر آبادانی و رشد اقتصادی کشور و برقراری عدالت و آزادی برای مردمان خویش عمل نمایند و کشور را از خطرات جنگ و فقر دور نگهدارند.

دولت‌ها نباید تصور کنند از طرف خداوند ماموریت نجات کره زمین را دارند که اگر چنین شود نظم انسانی جهان به هم می‌خورد ولی اگر هر یک از آنها حاکمان خوبی در حوزه کشورهای خود باشند وضع دنیا کاملا‌ متفاوت خواهد بود و خواست احیانا الهام شده فوق محقق خواهد شد و اگر واقعا به امام زمان معتقدیم و خود را دوستدار او می‌دانیم تقدم در امر او یقینا پذیرفته نخواهد بود. ‌ با توجه به مباحث فوق، به نظر می‌رسد به جای انتخاب شعارهای کلی و احساس‌برانگیز که کشور را به ناکجاآباد‌ها هدایت می‌کند و البته مفری برای گریز از مسوولیت‌های عینی دولت است؛ باید با وضع هدف‌های عینی و قابل دسترسی گام به گام مملکت را به فردایی بهتر و با مردمی شایسته‌تر هدایت نمود. با این رویکرد ماموریت یگانه دولت اسلا‌می منتخب یک ملت می‌تواند به گسترش علوم و فنون و آبادانی سرزمین و شادمانی مردمان همان سرزمین محدود باشد. تنها به این ترتیب است که نقش الگویی کشور با از بین بردن هزینه‌های ممکن به اثبات خواهد رسید.