از اوستا

روان جهان به شما گله می دارد،
برای چه مرا آفریدی؟
که مرا به کالبد هستی در آورد؟
خشم و زور ودست یازی و
سنگدلی و گستاخی،
مرا فراگرفته است.
مرا جز تو پشتی و پناهی نیست،
رهاننده ی …

روان جهان به شما گله می دارد،

برای چه مرا آفریدی؟

که مرا به کالبد هستی در آورد؟

خشم و زور ودست یازی و

سنگدلی و گستاخی،

مرا فراگرفته است.

مرا جز تو پشتی و پناهی نیست،

رهاننده ی نیکی که مرا براهاند،

به من بنمای.

گات ۲۹/۱

طاهره جلالی فر