روزشمار رابطه ایران و امریکا پس از پیروزی انقلاب

آغاز روابط ایران و امریکا به اوایل قرن ۱۹ برمی گردد آن زمان که دولت امیرکبیر در ایجاد رابطه میان ایران با کشور سومی به جز انگلیس و شوروی پیشقدم شد و اولین رابطه رسمی میان ایران و امریکا با سفارت ساموئل بنجامین در سال ۱۸۸۳م برقرار شد پنج سال بعد از ورود بنجامین حاج حسینقلی خان حاجی واشنگتن سفارت ایران در امریکا دایر شد

آغاز روابط ایران و امریکا به اوایل قرن ۱۹ برمی گردد. آن زمان که دولت امیرکبیر در ایجاد رابطه میان ایران با کشور سومی به جز انگلیس و شوروی پیشقدم شد و اولین رابطه رسمی میان ایران و امریکا با سفارت ساموئل بنجامین در سال ۱۸۸۳م برقرار شد. پنج سال بعد از ورود بنجامین حاج حسینقلی خان (حاجی واشنگتن) سفارت ایران در امریکا دایر شد.

در این برهه زمانی و حتی در دوران جنگ جهانی دوم نوع روابط عمدتاً فرهنگی و تا حدودی اقتصادی بود و اساساً تا سال ۱۳۲۰ مقامات امریکایی به علل مختلف از جمله «دکترین مونروئه» تمایل چندانی به حضور کشورشان در ایران نداشتند. اما از اواسط سال ۱۳۲۰ به دلیل ارزیابی جدید از وضعیت مالی و موقعیت استراتژیک ایران، دولت امریکا نفوذ خود در ایران را بیشتر کرد و برای تقویت موقعیت خود روش های مختلفی را به کار برد که مهم ترین آن کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود. از این تاریخ به بعد نفوذ گسترده امریکا در ایران شروع شد و تا انقلاب ۵۷ تداوم یافت.

اما بعد از سرنگونی شاه و تغییر نظام سیاسی ایران با اشغال سفارت خود روبه رو شد تا آنکه بحران روابط ناشی از گروگانگیری در مسیر خود به انسداد روابط دو کشور انجامید و پس از آن بر سر مسائلی چون استرداد شاه، آزادی گروگان ها، مطالبات مالی، تحریم های اقتصادی، جنگ ایران و عراق، حضور نظامی امریکا در خلیج فارس، ماجرای مک فارلین، قانون داماتو، انتخابات دوم خرداد ۷۶، بحث های هسته یی، حل مشکلات عراق و... همواره زمینه رویارویی میان مقامات دو کشور فراهم بوده است. روزشماری که از نظر مخاطبان خواهد گذشت مروری کوتاه بر تغییر و تحولات روابط ایران و امریکا از پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز است.

▪ ۲۵ بهمن ۱۳۵۷؛ سفارت امریکا به وسیله ۱۵۰ نفر از افراد مسلح منتسب به گروه چپ مورد حمله قرار گرفت. همچنین در این روز امریکا برای لغو خرید اسلحه، از ایران غرامت خواست.

▪ ۲۸ بهمن ۱۳۵۷؛ دولت موقت توسط امریکا به رسمیت شناخته شد.

▪ ۲۹ بهمن ۱۳۵۷؛ اعلام شد که امریکا حاضر است هواپیماهای اف- ۱۴ را از ایران خریداری کند.

▪ اول اسفند ۱۳۵۷؛ کنسولگری امریکا در تبریز به آتش کشیده شد.

▪ ۲ اسفند ۱۳۵۷؛ گروهبان «کنت کراوس» تفنگدار دریایی مامور حفاظت از سفارت امریکا در تهران که به اتهام تیراندازی به سوی ایرانیان بازداشت شده بود، آزاد شد.

▪ ۷ اسفند ۱۳۵۷؛ اعلام شد برای حفظ ثبات و ایجاد حضور نظامی، امریکا قصد دارد به خلیج فارس نیروی نظامی اعزام کند.

▪ ۲۳ اسفند ۱۳۵۷؛ دانشجویان خشمگین مقابل سفارت امریکا تجمع کردند و پرچم این کشور را آتش زدند.

▪ ۹ فروردین ۱۳۵۸؛ سخنگوی سفارت امریکا در تهران اعلام کرد؛ در حال حاضر سفارت امریکا برای متقاضیان سفر به امریکا ویزا صادر نمی کند و برنامه یی نیز برای از سر گرفتن عملیات کنسولی در ایران وجود ندارد.

▪ ۱۱ فروردین ۱۳۵۸؛ ویلیام سولیوان سفیر امریکا در ایران به این کشور فراخوانده شد و چارلز ناس سرپرستی سفارت را عهده دار شد.

▪ ۱۸ فروردین ۱۳۵۸؛ سولیوان سفیر امریکا در تهران که به واشنگتن احضار شده بود، تهران را به مقصد واشنگتن ترک کرد.

▪ ۲۵ فروردین ۱۳۵۸؛ ایران قرارداد آموزش ناویان را با امریکا لغو کرد.

▪ اول اردیبهشت ۱۳۵۸؛ وزارت خارجه امریکا از صدور حکم غیابی اعدام برای شاه مخلوع اظهار تاسف کرد.

▪ چهارم اردیبهشت ۱۳۵۸؛ اداره مهاجرت امریکا اعلام کرد تا دهم شهریور هیچ ایرانی مقیم ایالات متحده که مدت اقامت آنها تمام شده یا برخلاف قوانین اقامت رفتار کرده اند، از این کشور اخراج نخواهند شد.

▪ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۸؛ اعلام شد که بخش کنسولگری امریکا در تهران در طول روزهای جاری کار خود را برای دادن ویزای دانشجویی به داوطلبان از طریق وزارت فرهنگ و آموزش عالی آغاز می کند.

▪ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۸؛ حبیب القانیان سرمایه دار معروف اعدام شد. این مساله واکنش سریع دولت امریکا را در پی داشت.

▪ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۵۸؛ دولت موقت جمهوری اسلامی ایران به رویه سنای امریکا در مقابل ایران شدیداً اعتراض کرد و آن را دخالت آشکار و غیرقابل قبول مقامات حاکم امریکا در امور داخلی ایران دانست.

▪ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۵۸؛ قطعنامه شدیداللحنی توسط سنای امریکا علیه ایران صادر شد.

▪ ۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۸؛ اعلام شد که قرارداد دوجانبه نظامی ایران و امریکا لغو خواهد شد.

▪ اول خرداد ۱۳۵۸؛ در پی کاهش تعداد کارکنان ایرانی سفارت امریکا در تهران، ۱۲۰ تن از کارکنان ایرانی اداره مستشاری امریکا در تهران در مقابل این سفارت دست به تظاهرات زدند.

همچنین در این روز دولت امریکا اظهار امیدواری کرد سوءتفاهمی که در روابط ایران و امریکا پدید آمده است، به زودی از بین برود و عزیمت والتر کاتلر سفیر جدید امریکا در تهران به محل ماموریت وی امکان پذیر شود.

▪ دوم خرداد ۱۳۵۸؛ «کیسینجر» سقوط شاه را بزرگ ترین شکست امریکا پس از جنگ جهانی دوم دانست.

▪ چهارم خرداد ۱۳۵۸؛ برگزاری تظاهرات گسترده ضدامپریالیستی در مقابل سفارت امریکا در تهران.

▪ ۱۶ خرداد ۱۳۵۸؛ دکتر «ابراهیم یزدی» وزیر خارجه ایران اعلام کرد؛ دولت ایران از پذیرش «والتر کاتلر» سفیر پیشنهادی امریکا در تهران خودداری می کند. اگر امریکا علاقه مند است روابط خود را با دولت جمهوری اسلامی ایران بهبود ببخشد، باید سفیری بفرستد که دارای سوابق بهتری از «کاتلر» باشد. وی دارای سوابق دخالت در امور داخلی کشور «زئیر» بوده است.

▪ ۲۸ خرداد ۱۳۵۸؛ وزارت خارجه امریکا اعلام کرد؛ «ناس» کاردار سفارت امریکا در تهران به امریکا فراخوانده شده و به جای وی «بروس لینگن» به عنوان کاردار موقت تعیین و به تهران اعزام شده است.

▪ ۳۱ خرداد ۱۳۵۸؛ امریکا صدور گندم و برنج به ایران را آغاز کرد.

▪ چهارم تیر ۱۳۵۸؛ پس از گذشت ۲۱ سال متن کامل موافقتنامه نظامی ایران و امریکا برای اولین بار انتشار یافت.

▪ ۱۱ تیر ۱۳۵۸؛ دولت ایران به خبرنگار «لس آنجلس تایمز» در تهران دستور داد به دلیل انتشار اخبار تحریف شده خاک ایران را ترک کند.

▪ ۱۹ تیر ۱۳۵۸؛ آژانس ارتباطات بین المللی ایالات متحده امریکا نسبت به قطع روابط دو کشور ایران و امریکا هشدار داد.

▪ اول مرداد ۱۳۵۸؛ وزارت ارشاد ملی به خبرنگار «نیویورک تایمز» دستور داد در اولین فرصت خاک ایران را ترک کند.

▪ ۹ مرداد ۱۳۵۸؛ وزارت دفاع امریکا اعلام کرد مذاکرات ایران و امریکا پیرامون بازخرید ۷۸ جنگنده «اف- ۱۴» و موشک های «فونیکس» آغاز شد.

▪ ۲۰ مرداد ۱۳۵۸؛ قرارداد تسلیحاتی ۹ میلیارد دلاری ایران با امریکا لغو شد.

▪ ۲۴ مرداد ۱۳۵۸؛ یک دادگاه استیناف امریکا به سود دولت ایران رای داد و به شرکت «تلفن و تلگراف بل» اخطار کرد ۳۰ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار پول ایران را پس بدهد.

▪ ۳ شهریور ۱۳۵۸؛ سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام کرد؛ «دکتر ابراهیم یزدی» وزیر خارجه ایران از «اندرو یانگر» نماینده مستعفی امریکا در سازمان ملل متحد برای سفر به ایران دعوت به عمل آورده است.

همچنین در این روز اعلام شد امریکا حاضر است تسلیحاتی را که ایران در دوره شاه مخلوع از امریکا خریده بود، تحویل دهد.

▪ ۴ شهریور ۱۳۵۸؛ «تام» سخنگوی وزارت خارجه امریکا گفت؛ ما اعتقاد داریم برای ثبات منطقه و حفظ آرامش در ایران، این موضوع اهمیت دارد که اعتبار نفوذ حکومت «بازرگان» تقویت شود.

▪ ۱۱ شهریور ۱۳۵۸؛ یک دادگاه امریکایی در پی شکایت شرکت «آی دی ای» مجری پروژه کامپیوتری کردن سازمان تامین اجتماعی میلیون ها ریال اموال دولت ایران را ضبط کرد.

▪ ۱۸ شهریور ۱۳۵۸؛ کنسولگری امریکا در تهران در ساختمان جدید صدور ویزا برای سفر به امریکا را آغاز کرد.

▪ ۲۱ شهریور ۱۳۵۸؛ وزیر خارجه امریکا طی پیامی به «بازرگان» نخست وزیر، رحلت آیت الله طالقانی را تسلیت گفت.

▪ ۲۵ شهریور ۱۳۵۸؛ قانون استخدام افسران و درجه داران امریکایی لغو شد.

▪ ۱۱ مهر ۱۳۵۸؛ «ابراهیم یزدی» وزیر امور خارجه ایران برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل به امریکا سفر و با سایروس ونس همتای امریکایی خود دیدار کرد.

▪ ۲۰ مهر ۱۳۵۸؛ محمدرضا پهلوی به بهانه معالجات پزشکی به نیویورک وارد شد.

▪ اول آبان ۱۳۵۸؛ کارتر به شاه مخلوع پروانه اقامت در امریکا داد.

▪ ۱۰ آبان ۱۳۵۸؛ مهدی بازرگان، ابراهیم یزدی و مصطفی چمران اعضای دولت ضمن شرکت در مراسم سالگرد استقلال الجزایر با برژینسکی مشاور امنیت ملی رئیس جمهور امریکا دیدار کردند.

▪ ۱۱ آبان ۱۳۵۸؛ میلیون ها ایرانی در راهپیمایی عظیم امریکا را به علت پناه دادن به شاه محکوم کردند.

▪ ۱۳ آبان ۱۳۵۸؛ سفارت امریکا در تهران توسط دانشجویان مسلمان «پیرو خط امام» اشغال شد.

▪ ۱۴ آبان ۱۳۵۸؛ رهبر انقلاب در ارتباط با تصرف لانه جاسوسی امریکا در ایران عنوان داشت؛ امروز در ایران باز انقلاب است. انقلابی بزرگ تر از انقلاب اول. در این انقلاب شیطان بزرگ «امریکا» است.

▪ ۱۵ آبان ۱۳۵۸؛ قرارداد ۱۹۵۹ ایران و امریکا لغو شد. این قرارداد همکاری با امریکا را لغو می کرد. همچنین دولت موقت استعفای خود را تقدیم رهبر انقلاب کرد و با قبول استعفای بازرگان، شورای انقلاب مامور اداره کشور شد.

▪ ۱۶ آبان ۱۳۵۸؛ شورای امنیت سازمان ملل خواستار آزادی گروگان های امریکایی شد.

▪ ۱۷ آبان ۱۳۵۸؛ رهبر انقلاب گفت؛ هیچ کس حق ندارد با امریکا مذاکره کند. امریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند. امریکا نمی آید به میدان شما. با قلم می آید به میدان شما. با قوای انتظامی نمی آید اینجا.

همچنین در این روز جیمی کارتر به استناد «قانون کنترل صادرات تسلیحات» صادرات تسلیحات و جنگ افزار نظامی به ایران را ممنوع کرد و این اولین تحریم ایران توسط امریکا بود.

▪ ۲۰ آبان ۱۳۵۸؛ رهبر انقلاب عنوان کرد؛ آقای کارتر ما را از مبارزه نترساند. ما مرد جنگی هستیم و اهل مبارزه. ما ترجیح می دهیم که آبرویمان حفظ شود و شکم مان گرسنه.

▪ ۲۲ آبان ۱۳۵۸؛ دولت امریکا به استناد «قانون گسترش تجارت» واردات نفت از ایران را ممنوع کرد.

▪ ۲۳ آبان ۱۳۵۸؛ با فرمان اجرایی ۱۲۱۷۰، کلیه دارایی های دولت ایران نزد بانک های امریکایی مسدود شد.

▪ ۲۷ آبان ۱۳۵۸؛ رهبر انقلاب؛ با کارتر ملاقات نمی کنم.

▪ ۲۹ آبان ۱۳۵۸؛ امریکا ایران را به به کارگیری راه های دیگری برای حل مشکل گروگانگیری غیر از راه حل صلح آمیز تهدید کرد.

همچنین در این روز ایران برای نشان دادن حسن نیت ۱۰ گروگان سیاهپوست زن و مرد امریکایی را آزاد کرد.

▪ ۳۰ آبان ۱۳۵۸؛ رهبر انقلاب بیان داشت؛ کارتر گاهی ما را از لحاظ نظامی و از جهات اقتصادی می ترساند و خودش هم می داند که این طبل میان تهی است که دارد می زند. نه او عرضه سیاسی دارد و نه از او گوش می کنند.

▪ اول آذر ۱۳۵۸؛ جرج هانس نماینده کنگره امریکا برای حل مساله گروگان ها با صادق قطب زاده وزیر خارجه ایران دیدار کرد.

▪ ۲۴ آذر ۱۳۵۸؛ دیوان بین المللی لاهه در پی شکایت امریکا خواستار آزادی گروگان ها شد.

▪ ۲ بهمن ۱۳۵۸؛ انجمن ایران و امریکا با حکم دادستانی کل انقلاب منحل شد.

▪ ۸ بهمن ۱۳۵۸؛ پنج نفر از گروگان ها به همراه یک وابسته اقتصادی امریکا در تهران بعد از فرار از لانه جاسوسی به سفارت کانادا پناهنده شده و بعد از سه ماه اقامت با گذرنامه کانادایی از تهران گریختند.

▪ ۱۰ بهمن ۱۳۵۸؛ بانک مرکزی ایران ۱۵ شعبه نمایندگی بانک های امریکایی در ایران را تعطیل کرد.

▪ ۲۸ بهمن ۱۳۵۸؛ صادق قطب زاده وزیر امور خارجه ایران و هامیلتون جردن در پاریس پیرامون مساله گروگان ها سه ساعت به طور محرمانه گفت وگو کردند. قطب زاده در این دیدار خواستار کشتن شاه از سوی امریکایی ها شد.

▪ ۱۰ فروردین ۱۳۵۹؛ جیمی کارتر رئیس جمهور امریکا با ارسال پیامی برای رهبر انقلاب به اشتباهات امریکا در قبال ایران اعتراف کرد.

▪ ۱۱ فروردین ۱۳۵۹؛ جیمی کارتر پیامی برای بنی صدر رئیس جمهور ایران فرستاد.

▪ ۱۹ فروردین ۱۳۵۹؛ روابط ایران و امریکا از سوی دولت امریکا قطع شد.

▪ ۲۰ فروردین ۱۳۵۹؛ دولت امریکا صدور ویزا برای ایرانیان متقاضی سفر به امریکا را ممنوع کرد. همچنین در این روز رهبر انقلاب طی پیامی عنوان داشت جیمی کارتر در عمر خود یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است همین قطع رابطه ایران است و ما آن را به فال نیک می گیریم.

▪ ۲۸ فروردین ۱۳۵۹؛ فرمان اجرایی ۱۲۱۱۱، امریکاییان را از هر گونه معامله مالی با ایرانیان منع کرده و هر نوع واردات از ایران و تمامی سفرها به ایران یا از ایران را ممنوع کرد و تمامی تجهیزات خریداری شده یا سفارش داده شده از دولت ایران را توقیف کرد.

▪ ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹؛ حمله نظامی امریکا به ایران به واسطه توفان شن در طبس به شکست انجامید.

▪ ۸ اردیبهشت ۱۳۵۹؛ «سایروس ونس» وزیر خارجه امریکا در اعتراض به عملیات نظامی امریکا در ایران استعفا داد.

▪ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۹؛ حمله هواپیماهای اف- ۱۴ امریکا به یک هواپیمای گشتی ایران در دریای عمان خنثی شد. ۱۰ خرداد تحریم اقتصادی امریکا علیه ایران آغاز شد.

▪ ۲۲ تیر ۱۳۵۹؛ محاکمه «اکسل مانفرد»، «مانال پتر» و «ماریون پتر» سه تبعه خارجی که پس از حمله نظامی امریکا در کویر طبس دستگیر شده بودند، آغاز شد.

▪ ۲۰ مرداد ۱۳۵۹؛ یک مرکز جاسوسی امریکا در خیابان گاندی تهران از سوی سپاه پاسداران کشف شد.

▪ ۱۳ آبان ۱۳۵۹؛ مسوولیت نگهداری گروگان ها به دولت سپرده شد.

▪ ۱۶ آبان ۱۳۵۹؛ رونالد ریگان نامزد حزب جمهوریخواه رئیس جمهور امریکا شد.

▪ ۱۸ آبان ۱۳۵۹؛ نحوه و مشکلات آزادی سپرده های ایران در امریکا از سوی مقامات امریکایی اعلام شد.

▪ ۲۰ آبان ۱۳۵۹؛ مذاکره مقامات الجزایر و امریکا درباره گروگان ها آغاز شد.

▪ اول آذر ۱۳۵۹؛ هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس اعلام کرد امریکا کلیه شرایط ایران را برای آزادی گروگان ها پذیرفته است.

▪ ۱۰ آذر ۱۳۵۹؛ بهزاد نبوی وزیر مشاور در امور اجرایی گفت؛ تا شرایط پیشنهادی ایران کاملاً اجرا نشود گروگان ها آزاد نخواهند شد.

▪ ۲۴ آذر ۱۳۵۹؛ «بنی صدر» رئیس جمهور بیان کرد؛ هر نوع اتحاد بین ایران و امریکا حکم روابط گرگ و میش را خواهد داشت.

▪ ۱۶ دی ۱۳۵۹؛ دولت امریکا اعلام کرد اگر گروگان ها محاکمه شوند ما دست به اقدام خواهیم زد.

▪ ۲۲ دی ۱۳۵۹؛ ریگان رئیس جمهور امریکا گفت؛ رابطه با ایران وقتی ممکن است که افراد میانه روتری در این کشور روی کار آیند.

▪ ۲۷ دی ۱۳۵۹؛ بهزاد نبوی گفت؛ امریکا متعهد شده است سپرده های ایران را که براساس حکم رئیس جمهور امریکا در بانک های امریکایی و شعب اروپایی آنها توقیف شده است قبل از آزادی گروگان ها به حساب بانک مرکزی کشور ثالث واریز کند.

▪ ۳۰ دی ۱۳۵۹؛ امریکا آزادی گروگان ها را با افزودن تبصره یی خارج از قرارداد الجزایر به تعویق انداخت و گروگان ها از فرودگاه مهرآباد مجدداً به بازداشتگاه منتقل شدند.

▪ اول بهمن ۱۳۵۹؛ بانک انگلیسی اعلام کرد؛ دارایی های مسدودشده ایران در امریکا به حساب مخصوص الجزایر واریز شد و گروگان های امریکایی آزاد شدند.

▪ ۱۱ تیر ۱۳۶۰؛ نخستین اجلاس حل اختلاف مالی ایران و امریکا با شرکت ۹ عضو هیات داوری برای رسیدگی به بیش از ۲۲۰۰ مورد دعاوی مالی ناشی از بحران گروگانگیری در لاهه تشکیل شد.

▪ ۲۷ مهر ۱۳۶۰؛ ریگان در مصاحبه یی گفت؛ اگر در ایران ۵۰۰ نفر دستگیر می شدند این انقلاب رخ نمی داد.

▪ ۲۵ دی ۱۳۶۰؛ در اولین درخواست ایران بر ضد امریکا در رابطه با بیانیه الجزایر که به دیوان لاهه تسلیم شد تقاضای دریافت ۱۲ میلیارد دلار پول اسلحه ایران از امریکا مطرح شد.

▪ ۱۲ آبان ۱۳۶۱؛ بهزاد نبوی گفت؛ بیانیه الجزایر بهترین راه حل برای پایان دادن به مساله گروگان ها بود. در مورد اموال ما در امریکا آنچه الان مشخص شده است حدوداً بیشتر از ۳۵ میلیارد دلار مال داشتیم که بعضی از آن منتقل شده و برخی هم هنوز منتقل نشده است. و بعضی ها که اموال نظامی است امریکا تخلف کرده و گفته اموال نظامی را نمی دهد.

▪ ۱۸ آبان ۱۳۶۱؛ ریگان محدودیت های اقتصادی و دیپلماتیک علیه ایران را یک سال دیگر تمدید کرد.

▪ ۲۸ فروردین ۱۳۶۲؛ «برژینسکی» مشاور پیشین امنیت ملی امریکا گفت؛ موقعیت استراتژیکی ایران آنچنان برای غرب اهمیت دارد که امریکا باید به هر ترتیب شده و حتی با اقدام نظامی جلوی اینکه غرب، ایران را از دست بدهد بگیرد.

▪ ۳۰ مرداد ۱۳۶۲؛ وزارت خارجه ایران تشکیل پنج لشگر پیاده امریکا برای استفاده در مناطق کوهستانی ایران را محکوم کرد و آن را دخالت در امور داخلی ایران دانست.

▪ ۲۲ بهمن ۱۳۶۲؛ دو سناتور جمهوریخواه با ارسال نامه یی به ریگان خواستار تعطیلی دفتر حفظ منافع ایران در واشنگتن شدند.

▪ ۵ خرداد ۱۳۶۳؛ «واین برگر» وزیر دفاع امریکا گفت؛ ریسک جنگ بین ایران و ایالات متحده یا کشورهای عربی میانه رو خلیج فارس را باید جدی تلقی کرد.

▪ ۲۳ بهمن ۱۳۶۳؛ امریکا ایران را در صدر لیست حامیان تروریسم قرار داد.

▪ ۳ خرداد ۱۳۶۴؛ رادیو امریکا اعلام کرد؛ ریگان آماده است در صورت کشته شدن یکی از گروگان های جهاد اسلامی در لبنان؛ قم، خارک و بندرعباس را بمباران کند.

▪ اول مرداد ۱۳۶۴؛ جیمی کارتر رئیس جمهور سابق امریکا ضمن دیدار از آنکارا و در جریان مذاکرات خود با مقامات عالی رتبه ترکیه، خواستار میانجیگری آنکارا میان تهران و واشنگتن شد.

▪ ۱۰ شهریور ۱۳۶۴؛ «بنیاد تحقیقاتی هریتیج» در گزارشی در مورد اوضاع ایران خواستار حمله نظامی و عملیات انتقامی علیه ایران شد.

▪ ۲۵ شهریور ۱۳۶۴؛ «ریچارد مورفی» معاون وزیر خارجه امریکا در جلسه کمیسیون روابط خارجی مجلس سنای امریکا تجاوز عراق به ایران را تلویحاً تایید کرد.

▪ ۲۱ دی ۱۳۶۴؛ به گفته یکی از مقامات ارشد دفتر خدمات حقوقی بین المللی ایران، دولت امریکا صندوق های حاوی قطعات یدکی هواپیماهای اف - ۱۴ متعلق به ایران را که در امریکا نگهداری می شود به سرقت برده است.

▪ ۲۲ اسفند ۱۳۶۴؛ یک مقام عالی رتبه در وزارت خارجه امریکا گفت؛ فروش سلاح به عربستان علامت و اخطاری به ایران است که امریکا از دوستان عرب خود در مقابل حمله ایران به آنها حمایت و دفاع خواهد کرد.

▪ ۳ خرداد ۱۳۶۵؛ رئیس جمهوری (مقام معظم رهبری) در خطبه های نماز جمعه تهران گفت؛ من اگر بخواهم یک اسمی روی این سیاست بگذارم، محترمانه تر از این اسم نیست که بگویم سیاست های لات منشانه. دو سه تا حرکت از امریکایی ها همین روزها سرزده که هیچ نام دیگری جز همین تعبیر تطبیق نمی کند. اولاً در یکی از کشورهای آفریقایی، سفیر ما مورد سوءقصد قرار گرفت. از آن زشت تر و پست تر کاری است که اخیراً در امریکا در رابطه با سفیر ما در سازمان ملل انجام دادند که متهم به دزدی از مغازه یی شد. وقتی امریکا و ریگان کارشان به چنین سیاست های پستی رسیده است دیگر ریگان غلط می کند که اسم از حقوق بشر بیاورد.

▪ ۱۴ خرداد ۱۳۶۵؛ سفیر امریکا در کویت ارسال سلاح از امریکا و اسرائیل به ایران را تکذیب کرد و گفت ادامه جنگ ایران و عراق به نفع امریکا نیست.

▪ ۲۱ خرداد ۱۳۶۵؛ هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس گفت؛ اگر امریکا دست از شیطنت بردارد و قانع شود که مثل یک کشور عاقل دنبال روابط صحیح باشد و این را اثبات کند... آن موقع ما می توانیم با امریکا رابط داشته باشیم.

▪ ۴ مرداد ۱۳۶۵؛ امریکا «علیرضا دیهیم» مرد شماره ۳ هیات نمایندگی ایران در سازمان ملل را به اتهام فعالیت های غیرقانونی و مغایر با امنیت ملی امریکا از این کشور اخراج کرد.

▪ ۷ مرداد ۱۳۶۵؛ ایران اخراج «علیرضا دیهیم» دیپلمات ایرانی را شدیداً مورد اعتراض قرار داد.

▪ ۱۲ مرداد ۱۳۶۵؛ رهبر انقلاب در پیام خود در مورد ایام حج عنوان داشت؛ خرید اجناس امریکایی «ترویج باطل» است. انصاف نیست جوانان عزیز ما در جبهه ها جان دهند و جانبازی کنند و عده یی با خرید این کالاها به جنایتکاران جنگی کمک کنند.

▪ ۱۶ مرداد ۱۳۶۵؛ دولت امریکا طی پیامی رادیویی از ایران خواست جنگ خود با عراق را متوقف کند و اعلام کرد رد کردن پیشنهاد صحیح بغداد غم انگیز است.

▪ اول شهریور ۱۳۶۵؛ «چارلز ردمن» سخنگوی معاون وزیر خارجه امریکا به خبرنگاران گفت؛ متاسفانه ایران تصمیم گرفته است درخواست های بین المللی را برای حل این جنگ از طریق مذاکره نادیده بگیرد. وی افزود ما ایرانیان را به پیوستن به عراق در جهت فیصله جنگ از طریق مذاکره دعوت می کنیم.

▪ ۱۰ مهر ۱۳۶۵؛ «جرج شولتز» وزیر خارجه امریکا بیان کرد؛ امریکا تلاش خود را برای توقف صدور اسلحه به ایران افزایش خواهد داد.

▪ ۲۸ مهر ۱۳۶۵؛ تعرفه گمرک سنگین به بسته صادراتی ایران به امریکا وضع شد.

▪ ۱۲ آبان ۱۳۶۵؛ روزنامه «ساندی تایمز» نوشت؛ براساس اظهارات منابع آگاه در تجارت بین المللی اسلحه، مذاکره قابل توجهی میان دیپلمات های امریکایی و نمایندگان ایران در لندن انجام گرفته است. براساس این گزارش، منابعی که بعضی از آنها در صورت حصول توافق میان دو طرف در کار تحویل تسلیحات امریکایی به ایران شرکت خواهند داشت، می گویند امریکا با عرضه قطعات یدکی برای تانک و هواپیما موافقت کرده است.

▪ ۱۳ آبان ۱۳۶۵؛ شبکه تلویزیونی ABC امریکا به نقل از منابع دولتی اعلام کرد؛ رابرت مک فارلین اخیراً به منظور ارائه پیشنهاد فروش قطعات یدکی تسلیحات امریکایی به ایران یک ماموریت سری به تهران انجام داده است. ماموریت مزبور توسط مسوولان شورای امنیت ملی در کاخ سفید سازماندهی شده و تعداد کمی از اعضای دولت از آن آگاهی داشته اند.

▪ ۱۴ آبان ۱۳۶۵؛ هاشمی رفسنجانی گفت؛ امام فرمودند با امریکایی ها ملاقات نکنید و پیام شان را هم نگیرید. در این روز همچنین پنج نفر با پاسپورت ایرلندی به عنوان خدمه هواپیما وارد ایران شدند و به مقامات امنیتی فرودگاه گفتند که امریکایی اند و حامل پیام ویژه یی برای مقامات ایرانی از سوی ریگان هستند. امریکایی ها پنج روز در ایران تحت نظر بودند و بدون آنکه مقامات آنها را بپذیرند، از ایران اخراج شدند.

▪ ۱۷ آبان ۱۳۶۵؛ به گزارش واشنگتن پست و به نقل از منابع ضداطلاعات امریکا بیش از یک سال است که «مک فارلین» و «سرهنگ نورث» از اعضای شورای امنیت ملی و چند تن دیگر مذاکراتی با ایران و میانجی های متفاوت در شهرهای اروپایی و تهران داشته اند. همچنین در این روز مک فارلین گفت؛ هم اکنون در شرایط سختی هستم که نمی توانم در مورد سفر به ایران اظهار نظر کنم.

▪ ۲۱ آبان ۱۳۶۵؛ «جان پونیت دکستر» مشاور امنیت ملی ریگان گفت؛ فرستادگان دولت امریکا توانستند با برخی از مقامات خمینی به کار بپردازند اما برخی دیگر این تماس ها را فاش ساختند و برنامه تماس ها متوقف شد.

▪ ۲۴ آبان ۱۳۶۵؛ «رابرت مک فارلین» اعلام کرد؛ برنامه ماموریت مخفی وی به ایران در اواخر سال گذشته مسیحی و از طریق یک میانجی در لندن ترتیب داده شده بود. وی گفت؛ نشانه هایی که از سوی دولت ایران در سازمان ملل و به طور رسمی بیان شد بیانگر این است که آنها از گفت وگوهای سیاسی با ما که وعده هایی در مورد آن داده شده است، استقبال می کنند.

همچنین در این روز ریگان اعلام کرد؛ در جریان مذاکرات محرمانه یی که ما داشتیم من اجازه انتقال مقدار کوچکی از تسلیحات دفاعی و قطعات یدکی برای سیستم دفاعی ایران را دادم و هدف این بود که به ایران علامت دهیم که امریکا آماده است تا خصومت بین ما (ایران و امریکا) جای خود را به یک روابط و مناسبات جدید دهد.

▪ ۲۶ آبان ۱۳۶۵؛ هشت نماینده محلی از وزیر امور خارجه در مورد مساله ارتباط با امریکا طرح سوال کردند.

▪ ۲۷ آبان ۱۳۶۵؛ «لاری اسپکیز» سخنگوی کاخ سفید گفت؛ امریکا محموله سلاح دیگری به ایران ارسال نخواهد کرد.

▪ ۵ آذر ۱۳۶۵؛ در پی فاش شدن سفر مک فارلین به تهران مشاور امنیت ریگان و معاون وی برکنار شدند.

▪ ۸ بهمن ۱۳۶۵؛ ریگان گفت؛ ماجرای ایران بزرگ ترین شکست دوران ریاست جمهوری من بود و مسوولیت کامل پیامدهای آن را بر عهده می گیریم.

▪ ۹ اسفند ۱۳۶۵؛ کمیسیون تاور (مامور رسیدگی به بحران سفر مک فارلین) ماجرای مک فارلین را اشتباه قطعی خواند.

▪ ۱۲ اسفند ۱۳۶۵؛ مک فارلین گفت؛ این احساسی که به کشورش لطمه زده است او را واداشت که خودکشی کند.

▪ ۱۴ اسفند ۱۳۶۵؛ ریگان گفت؛ تلاش پنهانی برای معامله با ایران و ارسال اسلحه به ایران اشتباه بوده است.

▪ ۵ مهر ۱۳۶۶؛ سیدمهدی هاشمی که پس از افشا شدن سفر مک فارلین به ایران دستگیر شده بود به جرم برخی اقدامات در گذشته اعدام شد.

▪ ۸ مهر ۱۳۶۶؛ سنای امریکا با تحریم کالاهای صادراتی ایران موافقت کرد.

▪ ۱۶ مهر ۱۳۶۶؛ حمله امریکا به چند قایق گشتی سپاه پاسداران و شهید و زخمی شدن تعدادی از آنها و به اسارت گرفتن عده یی دیگر.

▪ ۲۷ مهر ۱۳۶۶؛ رئیس جمهوری (مقام معظم رهبری) گفت؛ حمله امریکا را قطعاً تلافی می کنیم. در این روز همچنین کشتی های امریکایی به سکوهای نفتی ایران حمله کردند.

▪ ۴ آبان ۱۳۶۶؛ ریگان ورود کالاهای ایرانی به امریکا را ممنوع و صادرات به ایران را محدودتر کرد.

▪ ۱۱ آبان ۱۳۶۶؛ یک مقام ارشد وزارت خارجه امریکا اعلام کرد؛ امریکا حاضر به مذاکره با ایران است.

▪ ۱۳ آبان ۱۳۶۶؛ امریکا اعلام کرد؛ ایران دو درخواست امریکا جهت برقراری تماس با این کشور را نادیده گرفته است.

▪ ۳۰ فروردین ۱۳۶۷؛ ایران رسماً علیه حملات امریکا به خلیج فارس به سازمان ملل شکایت کرد.

▪ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۶۷؛ وزارت خارجه امریکا به بازرگانان و دیپلمات های امریکایی در اقصی نقاط دنیا در مورد عملیات نظامی احتمالی علیه آنها به دنبال عملیات نظامی اخیر امریکا در خلیج فارس هشدار داد.

▪ ۱۲ تیر ۱۳۶۷؛ یک فروند هواپیمای مسافربری ایران ایر بر فراز خلیج فارس هدف حمله ناوگان متجاوز نیروی دریایی امریکا قرار گرفت و با تمامی سرنشینان در آب های خلیج فارس سقوط کرد.

▪ ۳۰ تیر ۱۳۶۷؛ رهبر انقلاب در پیامی به مناسبت پذیرش قطعنامه ۵۹۸ گفت؛ اینجانب به نظامی های امریکایی و اروپایی اخطار می کنم تا دیر نشده و در باتلاق مرگ فرو نرفته اند از خلیج فارس خارج شوند. همیشه این گونه نیست که هواپیماهای مسافربری ما توسط ناوهای شما سرنگون شود که ممکن است فرزندان انقلاب ناوهای جنگی شما را به قعر آب های خلیج فارس بفرستند.

▪ ۱۲ شهریور ۱۳۶۷؛ میرحسین موسوی نخست وزیر گفت؛ تا زمانی که امریکا موضع خصمانه خود را تغییر ندهد روابط ایران و امریکا از سر گرفته نخواهد شد.

▪ ۱۹ آبان ۱۳۶۷؛ ریگان تحریم های تجاری علیه ایران و نیکاراگوئه را تمدید کرد.

▪ ۲۹ آبان ۱۳۶۷؛ رهبر انقلاب گفت؛ رابطه ایران و امریکا رابطه گرگ و میش است و بین این دو آشتی نیست.

▪ ۸ آذر ۱۳۶۷؛ «جیمی کارتر» رئیس جمهور پیشین امریکا در نامه یی به هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس خواستار آزادی گروگان های امریکایی در لبنان و تجدید روابط ایران و امریکا شد.

▪ ۲۷ تیر ۱۳۶۸؛ امریکا پس از یک سال سکوت درباره سرنگون شدن هواپیمای ایران در یک عقب نشینی آشکار مجبور به پرداخت غرامت به خانواده های شهدای هواپیمای ایرباس شد.

▪ ۲۲ شهریور ۱۳۶۸؛ سپاه پاسداران در برابر نامه جمعی از نمایندگان کنگره امریکا با انتشار اعلامیه یی ضمن محکوم کردن این توطئه جدید آمادگی پاسداران و بسیجیان را برای پاسخگویی به یاوه سرایی های دشمنان اسلام اعلام کرد.

▪ ۱۶ آبان ۱۳۶۸؛ جیمی کارتر رئیس جمهور اسبق امریکا به همکاری عربستان در حمله نظامی امریکا به طبس اعتراف کرد.

▪ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۹؛ اعلام شد نمایندگان ایران و امریکا دور دوم گفت وگوهای خود را درباره حل و فصل برخی اختلاف های مالی بین دو کشور در لاهه آغاز کردند.

▪ ۲۶ خرداد ۱۳۶۹؛ در اولین توافق عمده ایران و امریکا در لاهه ایران با پرداخت ۶۰۰ میلیون دلار خسارت به شرکت نفتی «آموکو» موافقت کرد.

▪ ۲۳ آبان ۱۳۶۹؛ امریکا حالت فوق العاده در رابطه با ایران را که از سال ۱۹۷۹ تصویب کرده بود، تمدید کرد.

▪ ۱۹ اسفند ۱۳۶۹؛ جرج بوش رئیس جمهور امریکا اعلام کرد با پایان جنگ خلیج فارس امریکا خواهان روابط با ایران است.

▪ ۲۵ اسفند ۱۳۶۹؛ واشنگتن پست فاش کرد؛ بوش در یک پیام محرمانه برای مقامات ایرانی خواهان مذاکره مستقیم با ایران شده است.

▪ ۱۵ فروردین ۱۳۷۰؛ نمایندگان ایران و امریکا در هلند برای گفت وگو درباره اختلافات مالی میان دو کشور با هم گفت وگو کردند.

▪ ۴ خرداد ۱۳۷۰؛ اعتراض ایران به امریکا برای حمله به یک شناور ایرانی و اظهار بی اطلاعی واشنگتن.

▪ اول مرداد ۱۳۷۰؛ امریکا به بهانه ادامه تحریم ها مانع از فروش هواپیماهای مسافربری انگلیس به ایران شد.

▪ ۲۵ آبان ۱۳۷۰؛ دادگاه داوری حل اختلافات مالی ایران و امریکا در لاهه، امریکا را به پرداخت ۲۵۰ میلیون دلار به ایران محکوم کرد.

▪ ۳ آذر ۱۳۷۰؛ امریکا از کلیه کشورهای دارای تکنولوژی های هسته یی خواست از هر گونه همکاری اتمی حتی تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی با ایران خودداری کنند.

▪ ۲۲ اسفند ۱۳۷۰؛ بوش با تاکید بر اهمیت نقش ایران در منطقه، ایران را به مذاکره با امریکا دعوت کرد.

▪ ۲۲ فروردین ۱۳۷۱؛ جرج بوش گفت؛ کمک واشنگتن به بغداد در جنگ هشت ساله با ایران فقط برای مقابله با ایران بوده است نه حمایت از یک رژیم مشروع و دموکراتیک.

▪ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۱؛ «دیوان داوری لاهه» توقیف اموال ایران در امریکا را غیرقانونی دانست.

▪ ۲۷ خرداد ۱۳۷۱؛ جرج بوش گفت آزادی دو گروگان آلمانی در لبنان یکی از بزرگ ترین موانع بر سر راه بهبود روابط میان ایران و امریکا را برخواهد داشت.

▪ ۷ تیر ۱۳۷۱؛ «واشنگتن تایمز» از قول یک تاجر و جاسوس پیشین اسرائیلی نوشت وی رئیس جمهور امریکا را در مذاکرات پاریس برای آزادسازی گروگان های امریکایی در قبال تحویل اسلحه به ایران دیده است.

▪ ۲۱ تیر ۱۳۷۱؛ کتابخانه عمومی شهر نیویورک که یکی از پنج کتابخانه بزرگ تحقیقات جهان به شمار می رود آمادگی خود را برای همکاری با مراکز فرهنگی و آموزشی ایران اعلام کرد.

▪ ۱۷ مرداد ۱۳۷۱؛ اعلام شد صادرات برنج و ذرت امریکایی به ایران توسط بخش خصوصی آغاز شد.

▪ ۱۹ مهر ۱۳۷۱؛ امریکا نگرانی خود درباره فروش احتمالی رآکتور اتمی به ایران را بار دیگر به اطلاع مقامات روس رساند.

▪ ۲۶ مهر ۱۳۷۱؛ به نوشته کیهان چاپ لندن کمال خرازی نماینده ایران در سازمان ملل در ماه ژوئن گذشته در شورای روابط خارجی امریکا حضور یافت و درباره سیاست خارجی ایران برای اعضای شورا توضیحاتی داد.

▪ ۲۹ آبان ۱۳۷۱؛ آغاز مذاکرات امریکا و کشورهای صنعتی غرب برای تشدید مقررات کنترل صادرات کالا و تکنولوژی پیشرفته به ایران.

▪ ۱۱ بهمن ۱۳۷۱؛ هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور اعلام کرد؛ در شرایط فعلی برقراری رابطه با امریکا با اصول و اهداف ما در تضاد است.

▪ اول فروردین ۱۳۷۲؛ «رابرت گیتس» گفت هیچ اطلاعی از دخالت مستقیم ایران در بمبگذاری مرکز تجارت جهانی نیویورک و ترور یکی از کارمندان سیا ندارد.

▪ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۲؛ در پی دستگیری حسین شاهرودی عضو هیات ایرانی شرکت کننده در اجلاس «صندوق بین المللی پول» توسط پلیس امریکا، رئیس قوه قضائیه و ۱۵۰ نماینده مجلس به این عمل اعتراض کردند و سفیر سوئیس به عنوان حافظ منافع امریکا در ایران به وزارت خارجه احضار شد.

▪ ۹ خرداد ۱۳۷۲؛ «وان کریستوفر» اعلام کرد؛ امریکا برای منزوی کردن ایران تلاش و سعی می کند روسیه و چین را راضی کند قراردادهای فروش اسلحه به ایران را لغو کنند و ژاپن و آلمان و انگلیس را متقاعد کند وام های خود به ایران را قطع کنند.

▪ ۷ مرداد ۱۳۷۲؛ معاون وزیر امور خارجه امریکا اعلام کرد؛ واشنگتن تنها با مسوولان دولت ایران گفت وگو خواهد کرد و ما خواهان تحریم و منزوی کردن ایران نیستیم و تنها خواهان تغییر روش این کشور هستیم.

▪ ۲۰ شهریور ۱۳۷۲؛ امریکا بانک جهانی را مجبور به قطع وام به ایران کرد.

▪ ۲۲ فروردین ۱۳۷۳؛ کمال خرازی نماینده ایران در سازمان ملل گفت؛ ایران در شرایط کنونی حاضر نیست باب مذاکره را با امریکا باز کند.

▪ ۲۴ خرداد ۱۳۷۳؛ ایران نسبت به تخلفات و اقدامات کشتی های امریکایی و هلی کوپترهای جنگی این کشور در رهگیری و ایجاد مزاحمت برای شناورها و هلی کوپترهای ایرانی در آب های عمان و خلیج فارس در نامه یی به دبیرکل سازمان ملل اعتراض کرد.

▪ ۱۱ تیر ۱۳۷۳؛ رجایی خراسانی گفت؛ این سوال مطرح است که چطور امکان دارد با کشوری که رابطه سیاسی نداریم و این همه شعار علیه اش سر می دهید تا این مقدار رابطه تجاری داشته باشیم.

▪ ۲۰ شهریور ۱۳۷۳؛ رئیس دفتر هماهنگی مقابله با تروریسم امریکا گفت؛ به نظر می رسد بمبگذاری های اخیر در بوئنوس آیرس، لندن و پاناما توسط تروریست های تحت الحمایه ایران انجام گرفته است.

▪ ۵ بهمن ۱۳۷۳؛ ادعای دخالت ایران در سرنگونی هواپیمای مسافربری امریکایی بر فراز اسکاتلند از سوی محمدی سخنگوی وزارت امور خارجه تکذیب شد.

▪ ۶ بهمن ۱۳۷۳؛ امریکا و انگلیس دخالت ایران در انفجار هواپیمای «پان امریکن» بر فراز لاکربی را رد کردند.

▪ ۲۴ اسفند ۱۳۷۳؛ رادیو دولتی امریکا اعلام کرد دستورالعمل کلینتون در مورد منع معامله شرکت های نفتی امریکایی با ایران از نیمه شب گذشته به اجرا گذاشته شد.

▪ ۲۵ اسفند ۱۳۷۴؛ سخنگوی وزارت امور خارجه ایران دستورالعمل کلینتون را پراهمیت دانست.

▪ ۱۵ فروردین ۱۳۷۳؛ روسیه تقاضای امریکا را برای لغو معامله یک میلیارد دلاری فروش رآکتور هسته یی به ایران رد کرد.

▪ ۲۶ فروردین ۱۳۷۴؛ نماینده ایران در سازمان ملل بیانیه هاشمی رفسنجانی را در اختیار پطروس غالی دبیر کل سازمان ملل قرار داد. در این بیانیه آمده است ایران امروز آماده است هر زمان که صلاح بداند به روابط اقتصادی موجود خاتمه داده و برنامه سازندگی خود را با تمام قوا ادامه بدهد.

▪ ۱۰ اردیبهشت۱۳۷۴؛ کلینتون در کنگره یهودیان امریکا اعلام کرد قصد دارد روابط تجاری امریکا با ایران را قطع کند.

▪ ۱۳ اردیبهشت ۱۳۷۴؛ کشورهای مهم صنعتی از جمله اروپایی ها و کانادا طرح تحریم امریکا علیه ایران را رد کردند.

▪ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۴؛ دستورالعمل اجرایی کلینتون برای منع کامل تجارت و سرمایه گذاری در ایران اعلام شد.

▪ ۱۲ تیر ۱۳۷۴؛ هاشمی رفسنجانی در مصاحبه با سی ان ان گفت؛ من تحریم امریکا را منطقی نمی دانم. بهتر بود نوعی روابط اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور وجود داشت. شاید در آینده ایران و امریکا بتوانند در مواردی روابط بهتری داشته باشند.

▪ ۱۵ مرداد ۱۳۷۵؛ کلینتون متن قانونی را که مجازات های اقتصادی علیه ایران و لیبی را تشدید و بر مجازات های مالی علیه شرکت های خارجی سرمایه گذاری در بخش های نفت و گاز این دو کشور تاکید می کند امضا کرد. کلینتون بعد از امضای لایحه «داماتو» گفت امیدوارم این لایحه بتواند منابع مالی کشورهای حامی تروریسم را محدود کند.

▪ ۱۶ مرداد ۱۳۷۵؛ سخنگوی وزارت خارجه ایران اعلام کرد این لایحه با مقررات تجارت آزاد بین المللی ناسازگار است. همچنین محافل اقتصادی و نفتی امریکا اعلام کردند این لایحه تحریم علیه ایران و لیبی تنها به ضرر امریکا است.

▪ ۲۱ آذر ۱۳۷۵؛ دکتر حسن روحانی نایب رئیس مجلس در مادرید گفت واشنگتن پیشنهادهای متعددی را برای مذاکره با ایران داده است.

▪ ۳۰ بهمن ۱۳۷۵؛ یک دیپلمات بلندپایه قطر گفت؛ قطر به دنبال میانجیگری بین امریکا و ایران است. امیر قطر نامه یی مبنی بر عادی سازی روابط تسلیم ایران و کاخ سفید کرده است. قائم مقام سفیر امریکا در دوحه گفت؛ ما نیاز به میانجیگری نداریم زیرا با ایرانی ها در لاهه و سازمان ملل و از طریق سفارت سوئیس ارتباط داریم.

▪ ۵ خرداد ۱۳۷۶؛ بعد از انتخاب شدن سیدمحمد خاتمی به عنوان رئیس جمهور سخنگوی وزارت خارجه امریکا گفت واشنگتن خواهان آن است که پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران تغییراتی در سیاست خارجی آن کشور پدید آید و همچنین کنت کتزمن، ریچارد مورفی و پاتریک کلاوسون اعلام کردند زمان ازسرگیری مذاکره و گفت وگو میان ایران و امریکا فرا رسیده است.

▪ ۷ خرداد ۱۳۷۶؛ روسای جمهور امریکا و فرانسه در پاریس اعلام کردند در پی انتخاب یک رئیس جمهور جدید در ایران سیاست انتظار و امید را در پیش خواهند گرفت.

▪ ۱۱ مرداد ۱۳۷۶؛ برژینسکی مشاور ارشد سیاست خارجی امریکا گفت؛ امریکا باید در قبال ایران موضع انعطاف پذیرتری در پیش بگیرد و در گشایش روابط پیشدستی کند.

▪ ۵ مهر ۱۳۷۶؛ خرازی وزیر امور خارجه در گفت وگو با سی ان ان امریکا گفت بهبود روابط ایران و امریکا بستگی به رفتار امریکا دارد و اکنون نوبت امریکاست که اقدامی کند.

▪ ۸ مهر ۱۳۷۶؛ در پی امضای قرارداد توسعه میدان گازی پارس جنوبی با کنسرسیومی متشکل از شرکت های فرانسوی، روسی و مالزیایی، کریستوفر بوش اعلام کرد امریکا قانون تحریم ایران را در مورد این کنسرسیوم اعمال خواهد کرد.

▪ ۲۳ آذر ۱۳۷۶؛ خاتمی رئیس جمهوری در گفت وگوی مطبوعاتی، رادیویی و تلویزیونی گفت؛ من مراتب احترام خود را به ملت و مردم امریکا اعلام می کنم و امیدوارم با مردم امریکا در آینده نزدیک سخن بگویم ولی از بدیهیاتی که سیاستمداران امریکا طی ۵۰ سال گذشته در حق ما روا داشته اند، متاسفم.

▪ ۲۶ آذر ۱۳۷۶؛ کلینتون گفت من از اظهارات آقای خاتمی دلگرم و تشویق شدم و چنین مواضعی مورد استقبال ماست و گفت وگو با ایران برای من نسبت به خیلی از مسائل ارجح است.

▪ ۱۸ دی ۱۳۷۶؛ خاتمی در گفت وگو با سی ان ان نسبت به مهم ترین مسائل فیمابین ایران و امریکا اعلام موضع کرد. وی در بخشی از گفت وگوی خود گفت بحث میان تمدن ها و ملت ها با رابطه سیاسی متفاوت است. در رابطه سیاسی باید عواملی را که منجر به قطع رابطه شده است در نظر گرفت و آنها را رفع کنیم. میان ما و دولت امریکا دیوار بزرگی از بی اعتمادی است که ریشه در رفتارهای نادرست امریکا دارد.

▪ ۱۹ دی ۱۳۷۶؛ سخنگوی وزارت خارجه امریکا گفت ما لحن آقای خاتمی در این مصاحبه و ادامه آن از سوی ایران و احترامی که آقای خاتمی برای تمدن امریکا قائل شد و سخنان ایشان را شایان تقدیر می دانیم. در عین حال مقامات امریکایی اعلام کردند سخنان آقای خاتمی مثبت بود اما کافی نیست و گفت وگو باید بین دولت ها باشد.

▪ ۲۵ دی ۱۳۷۶؛ مادلین آلبرایت گفت؛ انتخاب خاتمی موجب وسوسه و تحریک ما برای نزدیکی به ایران شده است.

▪ ۲۷ دی ۱۳۷۶؛ مقام رهبری عنوان داشتند اشتباه است اگر کسی تصور کند مذاکره با امریکا موجب از بین رفتن محاصره اقتصادی و قانون داماتو خواهد شد. هدف تبلیغات امریکایی از بین بردن قبح مذاکره و رابطه با امریکا و تبدیل آن به امری عادی و معمولی است. مذاکره هیچ فایده قابل ذکری برای ملت ایران ندارد. البته ضررهایی دارد. ناطق نوری رئیس مجلس هم هرگونه مذاکره با امریکا را رد کرد.

▪ ۱۱ بهمن ۱۳۷۶؛ کلینتون در پیامی به مناسبت عید فطر اظهار امیدواری کرد هر چه زودتر شاهد روابط ایران و امریکا باشد.

▪ ۲۹ بهمن ۱۳۷۶؛ نخستین سفر یک کاروان ورزشی امریکا پس از سقوط رژیم شاه در ایران که طی آن تیم پنج نفره کشتی امریکا برای شرکت در مسابقات جام تختی وارد ایران شد.

▪ ۱۴ اسفند ۱۳۷۶؛ شبکه تلویزیونی سی ان ان امریکا هدف سفر پنج کشتی گیر را جبران سیاست به وسیله ورزش دانست.

▪ ۱۷ اسفند ۱۳۷۶؛ مادلین آلبرایت گفت؛ در ایران علائمی از فضای باز سیاسی و کاهش مقابله با دنیا دیده می شود و امریکا از این تحولات استقبال می کند.

▪ اول فروردین ۱۳۷۷؛ بیل کلینتون رئیس جمهور امریکا فرا رسیدن عید نوروز را به ایرانیان و امریکاییان ایرانی تبار تبریک گفت.

▪ ۱۵ فروردین ۱۳۷۷؛ دولت امریکا به ایران پیشنهاد کرد به طور مستقیم اداره حفاظت از منافع خود را در ایران برعهده گیرد.

▪ ۶ اردیبهشت ۱۳۷۷؛ ریچارد مورفی مشاور ارشد خاورمیانه شورای روابط خارجی امریکا گفت؛ واشنگتن علامت های سیاسی به ایران می دهد.

▪ ۳۰ شهریور ۱۳۷۷؛ سیدمحمد خاتمی رئیس جمهوری ایران در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل حضور یافت. این اولین حضور مقامات رسمی ایرانی پس از ۱۲ سال در نیویورک بود. وی در این اجلاس از لزوم مفاهمه و گفت وگو سخن گفت و پیشنهاد کرد سال ۲۰۰۱ به نام سال گفت وگوی تمدن ها نامیده شود. این پیشنهاد با اجماع جهانی روبه رو شد. هرچند خاتمی در جلسه افتتاحیه مجمع عمومی که کلینتون سخنرانی می کرد حضور نیافت اما کلینتون در زمان سخنرانی او در مجمع حاضر شد. بعد از این سفر مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه امریکا رسماً از ایران به خاطر نقش امریکا در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ عذرخواهی کرد.

▪ شهریور ۱۳۸۰؛ خاتمی دومین بار عازم نیویورک شد و در مجمع عمومی سازمان ملل در مورد گفت وگوی تمدن ها سخن گفت.

▪ بهمن ۱۳۸۱؛ بوش با متهم ساختن ایران، عراق و کره شمالی به محورهای شرارت یک بار دیگر ایران را به راس برنامه های سیاست خارجی امریکا تبدیل کرد.

▪ خرداد ۱۳۸۲؛ تام گولدیمن سفیر وقت سوئیس در تهران به واشنگتن رفت. ظاهراً وی حامل پیشنهادی از طرف رژیم ایران برای حل تمامی مسائل موجود بین ایران و امریکا و یک معامله بزرگ بین دو کشور بود.

پروژه معامله بزرگ سر و صداهای زیادی را به پا کرد و عنوان می شد این مذاکرات با طراحی صادق خرازی و تریتا پارسی و باب نی به اجرا درآمده است.

تریتا پارسی در اوایل سال ۸۵ نسخه یی از این پیشنهاد را در اختیار خبرنگاران قرار داد و موضوع را علنی کرد.

▪ خرداد ۱۳۸۲؛ عنوان شد خلیل زاد نماینده کاخ سفید به محمدجواد ظریف نماینده ایران در سازمان ملل گوشزد کرده که طبق اطلاعات امریکا قرار است به زودی یک عملیات تروریستی توسط سازمان القاعده در منطقه خاورمیانه انجام شود.

▪ ۲۶ مهر ۱۳۸۴؛ احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران برای شرکت در شصتمین اجلاس عمومی سازمان ملل عازم نیویورک شد. در این اجلاس وی بر برپایی آرامش و صلح پایدار فقط بر مبنای عدالت و معنویت تاکید کرد.

▪ ۸ اردیبهشت ۱۳۸۵؛ احمدی نژاد رئیس جمهوری در نامه یی به بوش ضمن تحلیل وضعیت فعلی جهان و ریشه های بروز مشکلات موجود راهکارهای برون رفت از وضعیت شکننده را ارائه کرد.

▪ ۲۸ مهرماه ۱۳۸۵؛ احمدی نژاد برای دومین بار برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک شد. در این اجلاس وی از گسترش بی رویه سلاح های اتمی و شیمیایی انتقاد کرد.

▪ ۷ خرداد ۱۳۸۶؛ دور اول مذاکرات ایران و امریکا پس از ۳۰ سال سردی روابط دیپلماتیک میان دو کشور با محوریت عراق برگزار شد. در این مذاکره سفرای امریکا و ایران در بغداد به منظور بررسی خشونت ها در عراق به مذاکره نشستند.

در این ماه همچنین کنگره امریکا در بیانیه یی حمایت خود را از هاله اسفندیاری و دو زندانی ایرانی و امریکایی دیگر اعلام کرد.

▪ ۲ مرداد ۱۳۸۶؛ دور دوم مذاکرات بین ایران و امریکا پیرامون عراق برگزار شد.

▪ ۱۵ مرداد ۱۳۸۶؛ دور سوم مذاکرات بین ایران و امریکا پیرامون عراق برگزار شد.

در این ماه همچنین جمعی از اعضای کنگره امریکا علیه ایران به بانک جهانی نامه یی نوشتند.

▪ ۳ مهر ۱۳۸۶؛ احمدی نژاد رئیس جمهوری برای سومین بار در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل حضور یافت. در این اجلاس بر ناکارآمدی ساختار و قوانین سازمان ملل برای حل مسائل مبتلابه جهان و ضرورت بازنگری در آن تاکید کرد. این سفر حاشیه های زیادی داشت از جمله درخواست رئیس جمهور برای بازدید از محل حادثه ۱۱ سپتامبر و سخنرانی ایشان در دانشگاه کلمبیا.

▪ بهمن ۱۳۸۶؛ نیروهای امریکایی مستقر در عراق به ساختمانی متعلق به ایران در اربیل عراق حمله کردند و پنج دیپلمات ایرانی را ربودند.

▪ تیر ۱۳۸۷؛ طرح تشدید تحریم ها علیه ایران در کنگره امریکا تصویب شد.

▪ شهریور ۱۳۸۷؛ گزارش کمیته تحقیقاتی امریکا علیه برنامه هسته یی ایران تصویب شد.

▪ ۲ مهر ۱۳۸۷؛ احمدی نژاد برای چهارمین بار در اجلاس مجمع جهانی سازمان ملل حضور یافت. در این ماه همچنین کنگره امریکا تقاضای مذاکره با مجلس ایران را مطرح کرد.

▪ ۱۶ آبان ۱۳۸۷؛ احمدی نژاد یک روز پس از پیروزی اوباما در انتخابات ریاست جمهوری امریکا در نامه یی پیروزی او را تبریک گفت.

▪ ۱۸ آبان ۱۳۸۷؛ اوباما در اولین کنفرانس مطبوعاتی اش گفت؛ نامه رئیس جمهور ایران را بررسی کرده و به طور شایسته به آن پاسخ خواهد داد.

▪ ۲۶ آبان ۱۳۸۷؛ روسای هفت دانشگاه امریکا به دعوت دانشگاه صنعتی شریف برای سفری پنج روزه وارد ایران شدند و با محمد زاهدی وزیر علوم ایران دیدار کردند.

▪ ۲۷ آبان ۱۳۸۷؛ قشقاوی سخنگوی وزارت خارجه ایران اعلام کرد ایران پیشنهاد ترکیه برای میانجیگری در روابط ایران و امریکا را رد کرده است.

▪ ۱۳ بهمن ۱۳۸۷؛ واشنگتن تایمز گزارش داد «ویلیام پری» سال گذشته یک رشته دیدارهایی با مجتبی ثمره هاشمی از مشاوران بسیار نزدیک محمود احمدی نژاد داشته است که هدف آن بحث درباره برنامه اتمی ایران بوده است. وزیر اطلاعات ایران در واکنش به این خبر از موضع گیری روشن خودداری کرد و فقط گفت مذاکره یی رسمی میان دو کشور انجام نشده است.

▪ ۲۲ اسفند ۱۳۸۷؛ احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در اجلاس اکو در تهران رسماً ایده میانجیگری ترکیه را رد کرد.

▪ اول فروردین ۱۳۸۸؛ باراک اوباما رئیس جمهوری امریکا در یک پیام بی سابقه ویدئویی خطاب به مردم و رهبران ایران نوروز را تبریک گفت و خواستار پایان یافتن خصومت ۳۰ساله و بهبود روابط ایران و امریکا شد.

▪ ۲ فروردین ۱۳۸۸؛ مقام معظم رهبری در یک سخنرانی عمومی در مشهد به پیام اوباما واکنش نشان داد و گفت نشانه یی از تغییر در رفتار امریکا ندیده است و خطاب به رئیس جمهور امریکا گفتند؛ شما تغییر کنید، ما هم رفتارمان را تغییر خواهیم داد.

▪ ۷ فروردین ۱۳۸۸؛ هاشمی رفسنجانی در خطبه های نماز جمعه تهران گفت؛ اظهارات رئیس جمهوری جدید امریکا جنبه تبلیغاتی داشت و مانند دم خروسی بود که از زیر ردا بیرون آمده باشد.

▪ اوایل خرداد ۱۳۸۸؛ هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا به سفارتخانه های این کشور در سراسر جهان اجازه داد از دیپلمات های ایرانی برای شرکت در مراسم روز ملی امریکا که همه ساله چهارم ژوئیه سالگرد استقلال این کشور در بریتانیا برگزار می شود، دعوت کنند.

▪ ۱۹ خرداد ۱۳۸۸؛ وزارت خارجه ایران اعلام کرد در صورتی که سفارتخانه های امریکا در کشورهای مختلف از نمایندگان سیاسی ایران برای شرکت در مراسم سالگرد استقلال این کشور دعوت به عمل آورند این دعوت را بررسی خواهد کرد.

▪ ۱۹ تیر ۱۳۸۸؛ سفیر ایران در عراق از آزاد شدن پنج دیپلمات ربوده شده این کشور در عراق خبر داد.

▪ ۹ مهر ۱۳۸۸؛ ویلیام برنز معاون وزیر امور خارجه امریکا و سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در حاشیه مذاکرات ایران و گروه ۱«۵ در ژنو به صورت دوجانبه گفت وگو کردند. ملاقاتی در این سطح از سال ۵۹ بین مقامات دو کشور بی سابقه بود.

گردآوری و تنظیم؛ فاطمه استیری