تارانتینو یا نولان

یک مجله فرانسوی به محبوبیت بی سابقه دو فیلمساز پرداخته است که حالا دیگر سینماگران و حتی بازیگران را نیز پشت سر گذاشته اند

یک مجله فرانسوی به محبوبیت بی‌سابقه دو فیلمساز پرداخته است که حالا دیگر سینماگران و حتی بازیگران را نیز پشت سر گذاشته‌اند.

آیا او محبوب‌ترین مرد سینمای امروز جهان است؟ این سوالی است که کایه دو سینما طرح کرده است. آیا این نابغه جاهل ‌مسلک جلوتر از وودی آلن و اسپیلبرگ و اسکورسیزی مرد اول فیلمسازان دنیاست؟ اگر از منتقدان بپرسید پاسخ‌شان منفی است. آنها اسکورسیزی‌،‌هانکه‌، لینچ و یا وونگ کاروای و حتی کیارستمی‌ را بر تارانتینو ارجح می‌دانند اما عشاق سینما یک صدا او را ستایش می‌کنند. فیلم‌های او همان چیزهایی را به مخاطب می‌دهد که آنها می‌خواهند. هیجان، نوستالژی، فانتزی‌، ارجاعات سینمایی‌، حادثه و شگفتی. فیلم‌هایش نمونه‌های اعلا از پست مدرنیسم هستند.‌(فصل افتتاحیه بیل را بکش و صحنه کاراته مرگبار اوما تورمن با زن گانگستر سیاهپوست آن هم در خانه دلباز و در کنار کودک زن گانگستر به عنوان مانیفست سینمای پست‌مدرن تدریس می‌شود).

عشاق سینما قصه‌های عامه‌پسند و حرامزاده‌های لعنتی را در حد بزرگ‌ترین شاهکارهای تاریخ سینما ستایش می‌کنند. جالب است بدانید که در رای‌گیری هر ۱۰ سال یکبار سایت اند ساند قصه‌های عامه‌پسند در رده ۱۳۷ قرار گرفته است(کلوزآپ عباس کیارستمی‌ مثلا در رتبه ۴۳ قرار دارد‌!) اما برای عشاق سینما این رتبه‌های منتقدان ملاک نیست و تارانتینو مفهوم معاصر سینماست. مرد تیزهوشی که از کارمند یک مغازه کرایه ویدئو در سال ۹۲ با ساخت فیلم سگدانی همه را شیفته خود کرد.

این واقعیتی است که تسلطش بر تاریخ سینما و ژانرهای آن چیز کم سابقه‌ای در تاریخ سینما نبوده است. ژان لوک گدار بین سال‌های ۵۹ تا ۶۵ مجموعه‌ای از بازخوانی‌های شگفتش از ژانرها و فیلم‌های کلاسیک را بدل به شاهکارهایی درخشان کرد(ازنفس‌افتاده، پی‌یرو خله، دسته جدا و...‌) رابرت آلتمن هم در دهه ۷۰ بازیگوشی‌های خود را با ژانرهای سینمایی به نمایش گذاشت اما تارانتینو این بازخوانی را در کنار تمام مزایای کارهای گدار و آلتمن پرهیجان و مطایبه‌آمیز به تصویر می‌کشد و فیلم‌هایش را از آن نمایش‌های خودآگاهانه و روشنفکرانه آلتمن و گدار به آثاری بی‌نهایت سرزنده بدل می‌سازد.

او در مقام محبوب‌ترین فیلمساز معاصر، چهره‌هایی مثل اسکورسیزی و جیمز کامرون یا برادران کوئن را کنار زده اما یک رقیب قدر انگلیسی دارد. کریس نولان که با مجموعه فیلم‌های پرفروشش در یک دهه گذشته و تسلطش بر قرار دادن سیگنال‌های شبه روشنفکرانه در میانه داستان‌های عامه‌پسندش کلی هواخواه و طرفدار دارد که حاضرند شوالیه تاریکی و اینسپشن را در حد آثار عمیق فلسفی ارزیابی کنند. آنها حتی آثار نازل‌تری مثل پرستیژ و شوالیه تاریکی بر‌می‌خیزد را نیز شاهکار قلمداد می‌کنند.

به لحاظ انتقادی وضعیت نولان خیلی از تارانتینو بدتر است. منتقدان هیچ کدام از آثار نولان را شاهکار نمی‌دانند و در فهرست ۵۰۰ فیلم برتر تاریخ سینما در انتخابات ۱۰ سال یک‌بار سایت اند ساند اسمی ‌از هیچ فیلم نولان نیست که خب اینجا هم طرفداران فیلمساز برای آرای منتقدان تره خرد نمی‌کنند!

جالب آنکه به ندرت سینمادوستی پیدا می‌شود که جفت این دو غول را ستایش کند. هواداران‌شان به هم احترام می‌گذارند اما هرگروه، فیلمساز محبوب خود را لایق عنوان بزرگترین فیلمساز معاصر می‌دانند. روز گذشته تارانتینو در اظهار‌نظری دو پهلو بتمن را کلا قهرمان محبوبی ندانست و با اکراه گفت که در میان بازیگران نقش بتمن، مایکل کیتون را ترجیح می‌دهد. یادتان باشد که نولان یک سه‌گانه بتمن مشهور دارد که قهرمان هر سه آنها کریستین بیل است و مایکل کیتون بازیگر بتمن در دو فیلم دهه نودی تیم برتون هستند.

هر دوی این غول‌های محبوب در تدارک ساخت پروژه‌های آینده خود هستند. پروژه‌هایی که مطمئنا پرسروصدا‌تر از فیلم هر فیلمساز دیگری خواهد بود. میزان محبوبیت این دو نفر در تاریخ سینما بی‌نظیر بوده است. شاید فقط در دهه ۲۰ سینما و چارلی چاپلین به عنوان یک سینماگر محبوبیت مشابهی را تجربه کرده باشد. خبرهایی درباره آخرین اظهار‌نظرهای تارانتینو درباره بتمن و کشف یک اسپیلبرگ آسیایی را در صفحه ۸ بخوانید.

کوئنتین تارانتینو در سفری غیرمنتظره به جشنواره فیلم پوسان با بونگ جون-هو فیلمساز کره‌ای دیدار و در مصاحبه‌ای مشترک با او شرکت کرد.

به گزارش خبرآنلاین، تارانتینو روز جمعه در این مصاحبه که در حاشیه جشنواره پوسان انجام شد از بونگ جون-هو به عنوان یکی از خلاق‌ترین فیلمسازان نسل خود یاد کرد. کارگردان و فیلمنامه‌نویس آمریکایی که دو بار برنده اسکار شده، پس از دریافت جایزه‌ای افتخاری در ماکائو چهارشنبه پیش به پوسان رفت تا به گفته خودش با جون-هو گپی بزند.تارانتینو با اشاره به اینکه بدون برنامه‌ریزی قبلی در این جشنواره آسیایی شرکت کرده، گفت: «وقتی اولین بار «میزبان» (The Host) ساخته جون-هو را دیدم، منفجر شدم.» تارانتینو بعدا این فیلم را که تولید سال ۲۰۰۶ است با «خاطرات یک جنایت» (۲۰۰۳)، دیگر فیلم جون-هو در سالن سینمای خود در لس آنجلس به نمایش گذاشت. او گفت: «در میان تمام فیلمسازان ۲۰ سال اخیر، او چیزی دارد که استیون اسپیلبرگ در دهه ۱۹۷۰ داشت. سطحی از سرگرمی و کمدی در فیلم‌های او هست. «میزبان» و «خاطرات یک جنایت» هر دو شاهکار و به شیوه خود فوق‌العاده هستند.»

این دو فیلمساز وجوه مشترک زیادی دارند. هر دو با دیدن فیلم‌های تعریف‌شده در ژانرهای مختلف بزرگ شده‌اند و هر دو این راه را در سینما ادامه داده‌اند. تارانتینو که برای فیلم‌های «داستان عامه‌پسند» و «جانگو آزاد شده» برنده اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی شده، خود را «یک دانشجوی سینما» نامید و گفت: «روزی که فارغ‌التحصیل شوم، روز مرگ من خواهد بود.»تارانتینو با اشاره به اینکه هنوز از استادان فیلمساز مانند سرجو لئونه یاد می‌گیرد، از تلاش برای خلق دوباره ژانر به سبک خود گفت و افزود: «من عاشق سرجو لئونه هستم، اما بعضی فیلم‌ها تولید دوران خود هستند. من می‌کوشم از منظر سال ۲۰۱۳ به این مسئله نگاه کنم.» جون-هو ۴۴ ساله که مانند تارانتینو طرفدار فیلم‌های دهه ۱۹۷۰ است، گفت سعی می‌کند نوعی پیچ و خم کره‌ای به ژانر بدهد.

● اظهار نظر تارانتینو درباره بتمن

کوئنتین تارانتینو کم حاشیه ندارد. این فیلمساز تحسین شده که البته منتقدان بسیار پا به جفتی هم دارد درباره انتخاب‌های عجیب امسالش توضیح داده است. به گزارش کافه سینما او در مصاحبه‌ای با یک روزنامه چاپ فرانسه گفته که فیلم‌های بتمن را دوست ندارد چون کلا این ابرقهرمان را جذاب نمی‌داند! او در مورد حضور بن افلک در این نقش هم می‌گوید: «واقعیتش اصلا نظری ندارم. چرا؟ چون بتمن شخصیت خیلی جذابی نیست. از هیچ جهت. چیز زیادی برای بازی در این نقش وجود ندارد.

فکر می‌کنم بهترین بازی را مایکل کیتون انجام داد و برای بن افلک هم آرزوی موفقیت دارم.

اما می‌دانی چه کسی می‌توانست یک بتمن فوق‌العاده باشد؟ الک بالدوین در دهه ۸۰.» تارانتینو سراغ انتخاب عجیبش که یک شکست تجاری مفتضحانه نیز بود رفت و از وسترن سه بعدی گور وربینسکی حمایت کرد: «۴۵ دقیقه اول عالی است. ۴۵ دقیقه دوم کمی کسل‌کننده است. ایده بدی بود که آدم بدها را به دو گروه تقسیم کند و ساعت‌ها برای توضیح ماجرا وقت لازم بود و برای هیچ کس هم مهم نبود. بعد آن صحنه قطار آمد-باورنکردنی! وقتی دیدمش با خودم فکر کردم این همون فیلمیه که همه می‌گن آشغاله؟ جدا؟»

● کارنامه تارانتینو

سگدانی -۱۹۹۲(۴/۸)

قصه‌های عامه‌پسند-۱۹۹۴(۰/۹)

جکی براون -۱۹۹۷(۵/۷)

بیل را بکش -۲۰۰۳(۱/۸)

بیل را بکش‌۲ -۲۰۰۴(۰/۸)

ضد مرگ -۲۰۰۷(۱/۷)

حرامزاده‌های لعنتی -۲۰۰۹(۳/۸)

جانگو آزاد شده-۲۰۱۲(۵/۸)

● کارنامه کریس نولان

تعقیب -۱۹۹۸(۵/۷)

ممنتو-۲۰۰۰(۶/۸)

بی‌خوابی -۲۰۰۲(۲/۷)

بتمن آغاز می‌کند-۲۰۰۵(۳/۸)

پرستیژ-۲۰۰۶(۴/۸)

شوالیه تاریکی -۲۰۰۹(۰/۹)

اینسپشن -۲۰۱۰(۸/۸)

شوالیه تاریکی بر می‌خیزد-۲۰۱۲(۶/۸)