علل برداشتن رحم

از علل شایع برداشتن رحم، خونریزی‌های نامنظم رحمی است که در سنین بالای ۴۰ سالگی، بیشتر پیش می‌آید. این بیماری که به دلایل مختلف پیش می‌آید، اغلب با مصرف داروهای مناسب درمان …

از علل شایع برداشتن رحم، خونریزی‌های نامنظم رحمی است که در سنین بالای ۴۰ سالگی، بیشتر پیش می‌آید. این بیماری که به دلایل مختلف پیش می‌آید، اغلب با مصرف داروهای مناسب درمان می‌شود، اما گاهی خونریزی با درمان‌های مرسوم بهبود نمی‌یابد یا به دلیل بیماری‌های دیگری مثل دیابت و فشار خون، امکان درمان دارویی مناسب وجود ندارد و به جراحی متوسل می‌شویم.

از علل دیگر جراحی برداشتن رحم، افتادگی شدید رحم یا مثانه است که با جراحی معمول افتادگی قابل درمان نیست. در این موارد به جز علایم ادراری، بیمار از دردهای شدید لگنی که علت دیگری برای آن یافت نمی‌شود هم شکایت دارد که با این جراحی از شدت دردها کاسته می‌شود.

دردهای لگنی به دلیل وجود واریس یا اختلالات عروقی دیگر در وریدهای لگنی هم ایجاد می‌شود که گاه به دلیل شدت درد و پاسخ نگرفتن از مصرف مسکن‌ها، جراحی برداشتن رحم توصیه می‌شود، البته این روش درمانی چندان مفید نیست.از مشکلات دیگری که منجر به جراحی رحم می‌شود، می‌توان به بدخیمی‌ها یا سرطان‌های رحم، دهانه رحم یا تخمدان‌ها اشاره کرد.

بیماری‌ دیگری که به برداشتن رحم و تخمدان‌ها منجر می‌شود، بیماری اندومتریوز است. در این بیماری بافت داخلی رحم در لگن یا روی تخمدان‌ها، لوله‌ها یا روده‌ها رشد می‌کند و موجب دردهای شدید لگنی بخصوص چند روز قبل از شروع قاعدگی می‌شود.

از علل دیگر، دردهای شدید زمان عادت ماهانه است که به درمان‌های دارویی پاسخ نمی‌دهد و تنها راه باقیمانده جراحی است.

در عفونت‌های لگنی شدید که منجر به ایجاد آبسه در تخمدان می‌شود در مواردی که با آنتی‌بیوتیک نتوان جان بیمار رانجات داد، اقدام به جراحی می‌کنیم.

از بیماری‌های دیگر رحمی می‌توان به آدنومیوز اشاره کرد. در این بیماری خانم میانسال با خونریزی‌های طولانی و درد شدید در دوران قاعدگی مراجعه می‌کند. چنانچه این بیماری تشخیص داده شود، درمان دارویی ندارد و در نهایت تنها راه درمان، جراحی و برداشتن رحم است.

پزشک زنان در موارد اورژانسی مانند خونریزی شدید پس از زایمان نیز مجبور به خارج کردن رحم برای کنترل خونریزی است و هدف نجات جان مادر است.

به سه روش می‌توان رحم را برداشت؛ اول از راه شکم که با برش شکمی انجام می‌شود. دوم از راه واژن که بدون برش شکمی کار انجام می‌شود و روش بسیار خوبی است که میزان عوارض آن از جراحی شکمی کمتر است و سوم روش لاپاراسکوپ (جراحی با حداقل برش) که دربیماران خاص قابل انجام است و مزایای خاص خودش را دارد. بهترین روش، جراحی از طریق واژن است که در صورتی که بیمار شرایط آن را داشته باشد، انجام می‌شود.

دکتر ثریا عالمی

جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان