ماتسوشیتا

زندگی ماتسوشیتا مانند زندگی افسانه ای پریان بود كه به حقیقت می پیوست در حقیقت زندگی وی شبیه به قطار تندرو شهر بازی بود كه با سرعت به قله می رسید و با شتاب در سرازیری قرار می گرفت

كونوسوكی ماتسوشیتا در سال ۱۸۹۴ در دهكده‌ای در كشور ژاپن به نام واسامورا به دنیا آمد. ماتسوشیتا فرزند كوچك خانواده ده نفری خود بود. بر پایه معیار‌های ژاپنی آغاز سده بیستم، افراد خانواده ماتسوشیتا را می‌توان خانواده مرفه به شمار آورد اما در سال ۱۸۹۹ به دلیل ورشكستگی پدر، اوضاع اقتصادی خانواده فروپاشید و مرحله جدیدی از زندگی برای ماتسوشیتا و خانواده اش آغاز شد. ترك محل سكونت، دوری از خانواده، ترك تحصیل، پرداختن به كار سخت، مصائبی بود كه ورشكستگی پدر برای او به ارمغان آورد. به دلیل فقر و بیماری و نداری، ماتسوشیتا در ۲۷ سالگی خود، تمام اعضای خانواده خود را از دست داده بود. این سالها همراه با ابتلاء وی به نوعی بیماری ریوی بود كه تا پایان عمرش گریبان گیر او بود. او در سال ۱۹۱۷، در حالی كه در شغل خود موفق بود شركت محل كار خود را ترك كرد و تصمیم گرفت از آن به بعد برای خود كار كند. او از یك دوران كودكی سخت، یك دوره شاگردی، كارآموزی فرهیخته گردید و به راهی تازه گام نهاد.

ماتسوشیتا در سال ۱۹۱۷ با ۱۰۰ ین پس انداز خود و چهار نفر دستیار، كسب و كار خود را آغاز كرد. این مبلغ برابر ۵ ماه حقوق وی بود. كارخانه ماتسوشیتا در درون خانه‌ای اجاره‌ای دو اتاقه وی برپا گردید. همه سطح موجود برای كاركردن ۵/۱۴ متر مربع بود. در آن زمان كاركنان كارخانه ماتسوشیتا نه تجربه كاری داشتند و نه صاحب منابع مالی و پیوند و ارتباطات بودند. در این زمان ماتسوشیتا كار خود را با تولید یك محصول و آن هم نوعی سرپیچ اغاز كرد عناصر چهارگانه خلاقیت، خطرپذیری، سخت كوشی، فروتنی و شیوه‌های جدید مدیریتی ماتسوشیتا باعث شد كه در طی ۷۲ سال از تأسیس كارخانه ماتسوشیتا، محصولات این كارخانه (پاناسونیك) برای تمام مردم دنیا شناخته شده باشد و كمتر سازمانی در طول عمر خود به موفقیت‌هایی كه كارخانه ماتسوشیتا دست یافت، دست یافته باشد. در این سالها، او نه تنها شرافت و بزرگی خانواده را باز گرداند، بلكه جلال و شكوه اقتصادی و اجتماعی گذشته را پشت سر گذاشت. ثروت او چنان فزون شد كه مقایسه دارایی‌های وی با پدر یا پدربزرگ وی بی‌معنی بود.

زندگی ماتسوشیتا مانند زندگی افسانه‌ای پریان بود كه به حقیقت می‌پیوست. در حقیقت زندگی وی شبیه به قطار تندرو شهر بازی بود كه با سرعت به قله می‌رسید و با شتاب در سرازیری قرار می‌گرفت. كودك تهی دست سالهای ۱۸۹۹ به جایگاهی رسید كه در پایان عمر خدمات نیكوكارانه وی بالغ بر ۲۷۶ میلیون دلار شد. چندین كتاب در مورد مدیریت و سرشت آدمی به نگارش درآورد كه سرلوحه برنامه مدیران شد.

تأسیس مؤسسه صلح و شادمانی، تأسیس دانشگاه مدیریت و حكومت ماتسوشیتا، پدیدآوردن جایزه ژاپن، از جمله كارهای برجسته وی در دهه پایانی عمرش است. دریافت دكترای افتخاری از دانشگاه واسدا، دریافت نشان شهر لوس آنجلس، دریافت نشان از سوی دولت هلند از جمله دستاورد‌های اوست. كونوسكی ماتسوشیتا در ساعت ۱۰ با مداد ۲۷ آوریل ۱۹۸۹ در بیمارستان درگذشت.

منبع : سایت «راهكار مدیریت»

نویسنده: سهراب برفروشان و مجید محمدبیگی

منبع: كاتر، جان. ۱۳۸۱. رهبری كارآفرین: ماتسوشیتا درخشانترین كارآفرین سده بیستم.ترجمه محمدعلی طوسی. تهران: مركز آموزش مدیریت دولتی.