كارت هوشمندی كه سوخت

فرآیند آماده سازی و واگذاری كارت هوشمند سوخت, طولانی و پرحرف و حدیث بود اما در نهایت محصولی به دست مردم رسید كه در پشت صحنه خود واجد فواید و مزایای بسیاری برای سامانه های اطلاعاتی, برنامه ریزی و آماری كشور است

فرآیند آماده‌سازی و واگذاری كارت هوشمند سوخت، طولانی و پرحرف و حدیث بود؛ اما در نهایت محصولی به دست مردم رسید كه در پشت صحنه خود واجد فواید و مزایای بسیاری برای سامانه‌های اطلاعاتی، برنامه‌ریزی و آماری كشور است. مثلا حالا دیگر مسوولان باید بدانند فلان خودرو كجاست و پایگاه‌های داده‌ای نهادهایی همچون راهنمایی و رانندگی، ثبت اسناد و از این دست را می‌توان با اجرای همین یك پروژه به روز و الكترونیكی كرد . اما آنجا كه كار به مردم به عنوان كاربران كارت هوشمند سوخت و سایر خدمات الكترونیكی برمی‌گردد، شاهد دوراندیشی، نظم عملیاتی و فرهنگ‌سازی مناسبی نبودیم.

واقعیت این است كه این پروژه عظیم می‌توانست در سطح جامعه موجد و محرك رویكردی همه‌جانبه به استفاده از خدمات الكترونیكی شود. اما به چند دلیل ساده كه شاید ناشی از نبود دوراندیشی یا نگاه سطحی به مقوله خدمات الكترونیكی باشد، این فرصت از دست رفت، هر چند نهادهای متولی و استراتژیست‌های توسعه IT كشور نیز در این پروژه دخیل بوده‌اند. به چند فرصت از دست رفته در این فرآیند توجه كنید.

كارت هوشمند سوخت، سخت به دست مردم رسید.این موضوع را می‌توان بررسی كرد تا معلوم شود ماندن در صف‌های طولانی، اعصاب خردكن و فرساینده و یا پاسكاری شدن از این مركز پستی به دیگری، برای دریافت كارتی كه باید حلال مشكلات و اولین نماینده همه‌گیر خدمات الكترونیكی باشد، چه اثر روانی روی دریافت‌كنندگان آن گذاشته است.

كارت هوشمند می‌توانست تسهیل‌كننده فرآیند دریافت سوخت باشد. اما در عمل چه شد؟ فقط دو مرحله دیگر به فرایند سوخت‌گیری اضافه شد. باید پیاده شوید، كارت را در دستگاه بگذارید (یك مرحله) سوخت‌گیری كنید و كارت را بردارید (مرحله دوم) تازه این هراس را هم خواهید داشت كه كارت‌تان را در دستگاه جا بگذارید.

كارت سوخت از سوی دیگر از ابتدا با این اضطراب همراه بوده كه به وسیله آن "محدودیت" در دریافت سوخت ایجاد خواهد شد. این محدودیت برای جامعه ناآگاه به مزایای كارت سوخت تنها یك نگرانی به بار آورد و دیگر هیچ.

كارت هوشمند سوخت می‌بایست خدمات الكترونیكی هوشمند بدهد و امور را ساده كند. مثلا پرداخت هزینه سوخت را می‌شد با سازوكاری از طریق همین كارت‌ها به انجام رساند كه این، می‌شد بزرگ‌ترین فرهنگ‌سازی برای استفاده از خدمات پول الكترونیكی یا كارت اعتباری. اما در عمل چنین نشد.

جالب‌تر از همه اینكه این كارت" هوشمند" را درون پاكت‌نامه‌ای " بی‌هوش" تحویل مردم دادند و بوالعجب كه برای دریافت دوباره این"‌هوشمند" نیازمند نگهداری آن كاغذ پاره "بی‌هوش" هستیم.در صورتی كه می‌شد این اطلاعات را درون همان كارت ذخیره كرد. این یعنی دردسر و نگرانی تازه برای شهروندانی كه باید یك پاكت‌نامه را درون گاوصندوقی، جایی، نگاه دارند.

به هر حال كارت سوخت فرصتی بود كه می‌شد از آن در جهت فرهنگ‌سازی e –Services استفاده كرد، اما این فرصت، سوخت.