نگاهی ویژه به اوقات فراغت

تابستانی دیگر گذشت و دوره ای دیگر از برنامه ها و طرح های ویژه اوقات فراغت به پایان رسید.این که این برنامه ها و طرح ها تا چه میزان پاسخ گوی ساعت ها اوقات آزاد کودکان، نوجوانان و …

تابستانی دیگر گذشت و دوره ای دیگر از برنامه ها و طرح های ویژه اوقات فراغت به پایان رسید.این که این برنامه ها و طرح ها تا چه میزان پاسخ گوی ساعت ها اوقات آزاد کودکان، نوجوانان و جوانان دختر و پسر بوده است، نکته ای است که کمتر به آن توجه می شود، البته دور از انصاف است که تاثیرگذاری نسبی این گونه برنامه ها و دوره ها را در روند شکل گیری شخصیت فردی و اجتماعی نسل آینده جامعه نادیده بگیریم و از کنار آن به سادگی بگذریم.نگاهی اجمالی به برنامه های ارائه شده ویژه اوقات فراغت، واقعیت غیر قابل انکاری را نیز آشکارتر می سازد.کمبود بودجه و نبود امکانات مقوله ای است که هر سال و هم زمان با پایان سال تحصیلی و آغاز دوره اوقات فراغت دانش آموزان از سوی برخی از متولیان امور فرهنگی - آموزشی مطرح می شود که متاسفانه کمتر مورد توجه قرار می گیرد.در حالی که می توان با مروری بر عملکرد گذشته و حال مراکز متولی ارائه خدمات و امکانات در طول تابستان، نسبت به بودجه نویسی و چگونگی تخصیص آن اقدام کرد.

این واقعیت را نمی توان انکار کرد که روند کنونی تخصیص بودجه فعالیت های فرهنگی- آموزشی، طی تابستان چندان متناسب با نسبت جمعیت ساکن در شهر، امکانات و موقعیت جغرافیایی و اقتصادی و نیازمندی های هزاران دانش آموز دخترو پسر نیست!آیا تاکنون پس از پایان دوره اوقات فراغت دانش آموزان و همچنین برنامه های ارائه شده از سوی مراکز مختلف فرهنگی، نسبت به ارزشیابی آن ها نظرسنجی شده است.در این نکته شکی نیست که استعدادهای نهفته ای در شهر تنها به دلیل نبود زمینه کافی ظهور و بروز و وجود فقر فرهنگی (البته در برخی مناطق) و اقتصادی گمنام و ناشناخته باقی مانده اند و تنها با یک برنامه جامع و کاربردی می توان به تدریج فرصت ظهور آنان را مهیا کرد.