جام جهانی۱۹۵۰ برزیل

برزیل نخستین کشوری بود که پس از جنگ دوم جهانی میزبانی جام جهانی را برعهده داشت در کنگره فیفا که در لوکزامبورگ در ماه جولای سال ۱۹۴۶ برگزار شد, برزیل تنها کشوری بود که درخواست میزبانی جام جهانی را که قرار بود سال ۱۹۴۹ برگزار شود, ارائه داد

●اروگوئه میزبان را شوکه کرد

برزیل نخستین کشوری بود که پس از جنگ دوم جهانی میزبانی جام جهانی را برعهده داشت. در کنگره فیفا که در لوکزامبورگ در ماه جولای سال ۱۹۴۶ برگزار شد، برزیل تنها کشوری بود که درخواست میزبانی جام جهانی را که قرار بود سال ۱۹۴۹ برگزار شود، ارائه داد. دلیل اینکه کشوری از آمریکای جنوبی برای این منظور پا پیش نهاد و انتخاب شد، این بود که جنگ در اروپا به تازگی پایان یافته بود و کشورها مشغول بازسازی ویرانی های آن بودند و نیز فیفا مطمئن بود که برزیل میزبان شایسته ای برای این منظور خواهد بود. در کنگره مذکور، فیفا بیانیه دیگری نیز صادر کرد که جام جهانی از سال ۱۹۵۰ با نام جام ژول ریمه برگزار خواهد شد که قبل از آن تحت عنوان مدال ژول ریمه نیز شناخته می شد. دلیل این نامگذاری بیست و پنجمین سالگرد ریاست ژول ریمه در فیفا بود.

جام ۱۹۵۰ با ورود تیم های بریتانیایی به جام جهانی همراه بود. پس از آنکه بریتانیای کبیر در یک بازی دوستانه، شش بر یک منتخب اروپا را شکست داد، انگلستان به عنوان یکی از امیدهای قهرمانی به شمار می رفت. این دوره از رقابت ها برنامه عجیبی داشت. بعضی تیم ها به دلایل مختلف پس از قرعه کشی از جام کنار گذاشته شدند. برای مثال به تیم هندوستان به دلیل اینکه پا برهنه بازی می کرد اجازه حضور در رقابت ها داده نشد و این طور شد که گروه بندی این دور از دو گروه چهارتیمی، یک گروه سه تیمی و یک گروه دو تیمی شکل گرفت. تیم های نخست هر گروه به مرحله نهایی صعود می کردند که پس از انجام بازی ها تیم های اروگوئه و برزیل میزبانی دیدار نهایی را برگزار کردند که در نهایت این اروگوئه بود که دو بر یک پیروز شد و برای دومین بار به مقام قهرمانی دست یافت. یکی از نتایج شگفت آور این جام پیروزی یک بر صفر آمریکا بر انگلستان بود. البته اروگوئه نیز در کمال خوش شانسی در گروهی متشکل از دو تیم قرار گرفت و در تنها بازی گروه هشت بر صفر بولیوی را درهم کوبید. شیافینو ستاره این بازی بود و موفق شد چهارگل به ثمر برساند. سوئد و اسپانیا نیز از تیم های خوب این دوره بودند و در صدر گروه خود قرار گرفتند. این جام تنها دوره ای بود که فینال واقعی در آن وجود نداشت. برزیل در بازی با اروگوئه تنها به یک تساوی احتیاج داشت تا به مقام قهرمانی دست پیدا کند زیرا آنها هفت بر یک سوئد را و شش بر یک اسپانیا را مغلوب کرده بودند. بازی اروگوئه و برزیل رکورد جالب و دست نیافتنی ۲۰۰هزار تماشاگر را به جا گذارد که هیچ یک انتظار شکست تیم کشورشان را نداشتند.