منبع انتقال اطلاعاتی به نام مودم

کلمه مودم از ترکیب دو کلمه مدولاسیون و دمدولاسیون به وجود آمده است و برای انتقال اطلاعات از منبع به مقصد (مثلاً بین دو رایانه) و بالعکس به کار می رود. به عنوان نمونه اگر مودمی که …

کلمه مودم از ترکیب دو کلمه مدولاسیون و دمدولاسیون به وجود آمده است و برای انتقال اطلاعات از منبع به مقصد (مثلاً بین دو رایانه) و بالعکس به کار می رود. به عنوان نمونه اگر مودمی که در رایانه به کار می رود را در نظر بگیریم اطلاعات دیجیتال در رایانه منبع باید توسط مودم به فرم آنالوگ درآمده و سپس از طریق خطوط انتقال برای رایانه دیگر ارسال شود. اطلاعات پس از طی کردن خطوط انتقال زمانی که به رایانه مقصد می رسند باید توسط عمل دمدولاسیون از فرم آنالوگ به فرم دیجیتال برگردانده شوند این عمل دقیقاً اساس کار مودم های امروزی است.مودم های بی سیم اطلاعات را همانند سیگنال رادیویی ارسال و دریافت می کنند. یک فاکس مودم کامپیوتر را قادر می سازد تا اطلاعات را از یک ماشین فاکس بگیرد یا به یک ماشین فاکس دیگر ارسال کند. مودم های اولیه از یک وسیله - ماشین تحریر مانند - استفاده می کردند تا بتوانند یک تلگرام یا تلگراف را ارسال کنند. مودم های دیجیتال به دلیل نیاز به انتقال مقادیر بزرگی از اطلاعات در نیروی هوایی آمریکای شمالی در طول دهه ۵۰ توسعه یافتند. اولین مودم تجاری در سال ۱۹۶۲ ارائه شد. دنیس هایس اولین مودم را برای کامپیوترهای شخصی در سال

۱۹۷۷ اختراع کرد که نشانه ای فوق العاده از آغاز عصر اینترنت و دنیای آنلاین بود.

در ابتدا مودم ها اساساً به منظور ارتباط بین پایانه های اطلاعاتی و یک کامپیوتر میزبان به کار می رفتند. بعدها استفاده از مودم ها تا سطح ارتباط بین چند میزبان در درون یک شبکه توسعه پیدا کرد. این ضرورت که مودم ها بتوانند اطلاعات را سریع تر منتقل کنند منجر به ارائه تکنیک های فشرده سازی به منظور افزایش نرخ انتقال اطلاعات، تکنیک های آشکارسازی و تصحیح خطا به منظور افزایش قابلیت اعتماد آنها نیز شد.

به هر حال ارسال سریع اطلاعات همچنان یک ضرورت بود. از طرفی یک مودم تجاری که اغلب برای کاربردهای تجاری در خطوط تلفن آنالوگ به کار گرفته می شود دارای محدودیت سرعت ۵۶ کیلوبایت در ثانیه برای انتقال اطلاعات است. اولین سرویس های شبکه دیجیتالی مجتمع (ISDN) در سال ۱۹۸۴ معرفی شدند که با مشخصه پهنای باند خود قادر بودند توسط یک تماس تلفنی

۶۴ کیلوبایت اطلاعات دیجیتال را در هر ثانیه انتقال دهند، همچنین می توانیم با استفاده ازیک شبکه ISDN دو کاناله این میزان را تا ۱۲۸ کیلوبایت رسانده و از آنها در سرویس های دیجیتال شامل تلفن های دیجیتال، فاکس، نامه های الکترونیکی، ویدئوی دیجیتال و دسترسی به اینترنت استفاده کنیم.

در اوایل دهه ۹۰ پروتکل خط مشترک دیجیتال (DSL) معرفی شد و در اواخر این دهه نیز مودم های کابلی ارائه شدند. هر کدام یک از اینها دارای یک ماکسیمم نرخ انتقال اطلاعات تا سقف ۵.۱ مگابایت در هر ثانیه هستند. DSL توانست ارتباطات پیوسته دیجیتالی پاند پهن را فراهم سازد که از طریق سیم های مسی استاندارد تلفنی عمل می کرد. این نوع اتصال نیازمند یک مودم DSL است که بتواند اطلاعات ارسالی را به دو بخش (یک باند پایین تر برای مکالمات تلفنی عادی و یک باند بالاتر برای اطلاعات دیجیتال) مجزا از هم تبدیل کند.

رضا جوالچی