دیوار موش داره، موش هم گوش داره

همه ما انسان‌ها در زندگی خود رازهای کوچک یا بزرگی داریم که بنا به دلایل خاصی مایل نیستیم تا سایرین از آنها باخبر شوند، اما گاهی ممکن است به یکی از دوستان یا نزدیکان اعتماد کرده …

همه ما انسان‌ها در زندگی خود رازهای کوچک یا بزرگی داریم که بنا به دلایل خاصی مایل نیستیم تا سایرین از آنها باخبر شوند، اما گاهی ممکن است به یکی از دوستان یا نزدیکان اعتماد کرده و رازمان را با وی در میان بگذاریم تا به اصطلاح سبک شویم یا از آن شخص مشاوره بگیریم. اما مشکل از آنجا پیدا می‌شود که دوستان شما رازتان را مخفی نگه نمی‌دارند و نزد دیگران برملا می‌کنند. سوال اساسی و مهم این است که چرا ما نمی‌توانیم رازدار باشیم؟

روان‌شناسان و متخصصان پنج عامل را مشخص کرده‌اند که باعث می‌شود انسان‌ها نتوانند اسرار خود و دیگران را نگه دارند:

۱) عدم مدیریت عواطف و احساسات: کسانی که توان مدیریت احساسات و عواطف خود را دارند و می‌توانند کنترل‌شان کنند، با هر دلیل و بهانه‌ای افسارشان را به دست احساسات‌شان نمی‌دهند و به افشای رازهای خود و سایرین نمی‌پردازند و افرادی رازدار تلقی می‌شوند.

۲) پرحرفی: پرحرفی یکی از عللی است که انسان‌ها را وادار می‌کند که اسرار خود و دیگران را فاش کنند. درواقع فرد پرحرف برای ارضای میل سخن گفتن خود، از هر دری صحبت می‌کند و در میان سخنانش چه از روی عمد و چه غیر عمد، اسرار و رازها را فاش می‌کند.

۳) احساس دوستی و صمیمیت بیش از اندازه: احساس نزدیکی و صمیمیت زیاد نسبت به سایرین سبب می‌شود به اصطلاح نخود در دهان‌مان خیس نخورد. برخی می‌اندیشند که صمیمیت با دیگران به معنای بی‌مرز بودن و دانستن همه زیر و بم زندگی‌شان است و در حین صمیمیت نابجا، اسرار نهانی خود و دیگران را به اسم صمیمیت و نزدیکی بازگو می‌کنند.

۴) حسادت و نیاز به جلب‌توجه (خودنمایی): خودنمایی در فرد سبب می‌شود بر رازدارنبودن شخص تاثیر بسزایی بگذارد. در این موقعیت، شخص به دلیل احساس ناخوشایندی که نسبت به دیگران و دنیای پیرامونش دارد وبرای جبران حس حقارت دست به افشای اسرار دیگران می‌زند تا از این طریق خود را خوب جلوه دهد.

۵) جنسیت زن: جنسیت نقش بسزایی در رازداری فرد دارد. در مقایسه بین زنان و مردان در زمینه رازداری، به‌دلیل آنکه عواطف و احساسات در زنان پررنگ و فعال‌تر است و زنان کنترل کمتری بر این حوزه دارند، در نتیجه نسبت به مردان رازدار نیستند. طبق آخرین نتایج یک نظرسنجی معتبر، زنان حداکثر تا ۳۴ ساعت قادرند که یک راز را نگه دارند و پس از آن زمان راز را به فرد دیگری می‌گویند.

چه کنیم تا رازدار باشیم؟

اگر از آن دسته افرادی هستیم که به «دهن‌لقی» مشهوریم و قادر نیستیم که رازی را نگه داریم، برای تقویت رازداری در خود در درجه اول باید بتوانیم بر احساسات و عواطف‌مان کنترل داشته باشیم و از راز به‌عنوان ابزاری برای جلب‌توجه و موضوع گفت‌وگو استفاده نکنیم و در درجه دوم هم این جمله را که «خیانت در امانت را پیشه نکنید»، سرلوحه تمرین روزانه‌تان قرار دهید، چراکه راز، سخنی است که به امانت در نزد ما گذاشته می‌شود و همان‌طور که فرد امین در امانت، خیانت را پیشه نمی‌کند، ما هم باید امانتدار رازهای خود و دیگران باشیم و راز را مانند یک شی گرانبها در صندوقچه به امانت بگذاریم.

آنچه بسیار مهم تلقی می‌شود، آن است که تا زمانی که ما قادر به نگهداری رازهای خود نیستیم، نباید این انتظار را از دیگران داشته باشیم تا رازدار ما باشند، پس بهتر است اول خودتان پیش‌قدم شوید.