اپیکوریسم، اخلاق اپیکوری

اپیکور، از فیلسوفان یونان باستان ، که آموزش های او بنام اپیکوریسم معروف است. نمایندگان این مکتب فکری در غرب لوکرز و هوراز هستند و در ایران، فیلسوف برجسته و دانشمند گرامی و …

اپیکور، از فیلسوفان یونان باستان ، که آموزش های او بنام اپیکوریسم معروف است. نمایندگان این مکتب فکری در غرب لوکرز و هوراز هستند و در ایران، فیلسوف برجسته و دانشمند گرامی و آزاده خیام نیشابوری است.

در مکتب اپیکور، شناخت، طبیعت و چیزها به خودی خود هیچ معنا و اهمیتی ندارند، بلکه در خدمت احساس و دریافت های لذت جویانه و خوشی طلبانه یا دردآور انسان می باشند، احساس هایی که آخرین سنجه و ملاک خوبی و بدی می باشند. تنها و یگانه هدف طبیعی انسان در تامین خوش بختی و رسیدن به آن حالتی است که خوشی و لذت را تضمین نماید. اصل بر این است که هماهنگی و هارمونی در وجود انسان با داشتن و برخورداری از خرد ممکن و میسر است. بی غمی و آرامش Atarax حالت تزلزل ناپذیر یک خردمند است که بر کنترل شهوت های خود آگاه و تواناست. خردمندی که همچون خدایی است در میان انسانها. از پیش شرط های خوش بختی این است که انسان از وحشت دین و مذهب، خرافات و ترس از مرگ رهانیده گردد. ׳

مطابق اخلاق اپیکوری، نباید بدنبال هر خوشی و لذتی بود و یا تسکین هر دردی را خواست. باید از خوشی های دون و پست چشم پوشید تا به خوشی های برتر دست یافت. خوشی های روحی، بالاترین خوشی ها هستند. خردمند برای رسیدن به مرحله بی غمی یا آرامش باید خود را از گرفتاری های سیاسی و اجتماعی دور نگه دارد. حکومت فقط مسئول امنیت جامعه و تامین عدالت است. مردم عادی را باید با تنبیه و مجازات رهبری نمود. دوستی، عشق به هم نوعان و مهربانی نسبت به زیردستان در سر لوحه این مکتب فکری نگاشته شده است.