عاشورای سبز دانیال آلمانی

دانیل وسپرگ، جوانی خوش پوش با ظاهری آراسته است که در ایران متولد شده، ولی از همان کودکی به آلمان منتقل و تحت سرپرستی پدرخوانده‌ای که سال‌هاست از دنیا رفته بزرگ شده است. همه …

دانیل وسپرگ، جوانی خوش پوش با ظاهری آراسته است که در ایران متولد شده، ولی از همان کودکی به آلمان منتقل و تحت سرپرستی پدرخوانده‌ای که سال‌هاست از دنیا رفته بزرگ شده است. همه چیز آرام است تا او خواب عجیبی می‌بیند و این خواب الهام‌گونه همه فکر و ذهنش را به خود مشغول می‌کند. به همین دلیل با کشیشی مشورت می‌کند و به توصیه او برای یافتن پدر و مادرش راهی ایران می‌شود. این خلاصه کوتاهی از داستان سریال «سفر سبز» است که در محرم سال ۸۱ از شبکه سه پخش شد و ماجراهای این پسر چشم‌رنگی با بازی پارسا پیروزفر بینندگان زیادی را به خود جلب کرد. سفر سبز محرم امسال هم از شبکه سه باز پخش شد.

مضامین مذهبی در اغلب سریال‌های ایرانی به نوعی مورد استقبال قرار می‌گیرند، ولی آنچه سفر سبز را از سایر سریال‌‌های مذهبی جدا کرد این بود که فضای مذهبی در این سریال در روزهای ماه محرم بین اسلام و مسیحیت تقسیم شده بود. حسین لطیفی، کارگردان سفر سبز در این سریال با تأکید بر مفاهیم و زبان مشترک این دو مذهب، مفاهیمی را دستمایه داستان سریال کرده بود که از خلال آن وحدانیت ادیان به مخاطب منتقل می‌شد. حال و هوای روزهای عزاداری ماه محرم، تکیه‌ها و دسته‌های سینه‌زنی‌ در خلال ماجرای اصلی داستان خیلی زیرکانه به نمایش در آمده بود. این فضا تا آنجا پیش رفت که سفر سبز به مجموعه‌ای تبدیل شد که توانست با بیانی روان و جذاب از همدلی پیروان ادیان الهی بگوید و ارتباط محبت‌آمیز آنها را به‌ تصویر بکشد و دست آخر ماجرای تحول درونی شخصیت اصلی خود را به سمت دین کامل‌تر بیان کند. قصه سفر سبز نیز آنقدر کشش‌ دارد که لازم نبود ماجراهای عشقی داستان آن به تنهایی بار جذابیت را به دوش بکشد.‌

جدای از بازی و حس گرفتن‌های یکنواخت، سردی و انعطاف‌ناپذیری چهره پارسا پیروزفر (دانیال) شرایط را ابتدا برای عدم موفقیت او به عنوان قهرمان داستان فراهم کرده بود، اما همین موضوع به باور پذیری نقش او به عنوان جوانی که در یک کشور اروپایی بزرگ شده است، کمک زیادی می‌کرد. دانیال در پی هویت گمشده‌اش از آلمان به کشورش بازمی‌گردد و بازی خنثی و نداشتن اوج و فرود حسی پیروزفر از نقاط قوت بازی او به شمار می‌آید. نکته دیگری که به محبوبیت این سریال کمک می‌کرد، بازی جذاب و حرفه‌ای امین تارخ بود. او با بازی در سریال‌های مناسبتی همچون‌«معصومیت از دست رفته»، «اغما» و... نشان داده است بخوبی از پس نقش‌های عرفانی و مذهبی بر می‌آید. او چهره آرام و شفافی دارد و بازی او در سریال سفر سبز و راز و نیازهای منحصر به فردش با خدا نیز از نقاط قوت این سریال محسوب می‌شد.‌ در صحنه پایانی سفر سبز نیز دانیل پس از درگیری‌ها و ماجراهایی که برایش پیش می‌آید به دنبال تکامل روحی و اعتقادات مذهبی‌اش، شبح مادرش را میان جمعیت عزاداران حسینی می‌بیند. این صحنه، سفر سبز دانیال را کامل می‌کند.