لیگ یا دیگ

ورزش اول ایران در بحران باشگاهی

ورزش اول ایران این روزها علاوع بر بحران های مدیریتی و بازتاب های ناکامی در المپیک با مساله ای به نام «لیگ برتر» مواجه است.

شیوه مدیریتی حاکم بر فدراسیون کشتی باعث شده است تا بهترین و به واقع بهترین لیگ کشتی جهان با وضعیتی رو به رو شود که تیم ها و باشگاه های داخلی هم رغبت چندانی برای شرکت در این رقابت ها نداشته باشند و یا با تردید و دودلی برای حضور در لیگ برتر کشتی آزاد یا فرنگی ایران اعلام آمادگی کنند.

پیش از روی کارآمدن محمدرضا یزدانی خرم در فدراسیون کشتی، لیگ برتر کشتی آزاد ایران توانسته بود به جولانگاه بزرگان و ستاره های کشتی جهان تبدیل شود و نخبگان کشتی جهان تمایل زیادی جهت حضور در بهترین لیگ کشتی جهان داشتند.

برخی کج اندیشی ها و اعمال سلیقه های شخصی در فدراسیون یزدانی خرم باعث شد تا در اولین قدم پای کشتی گیران خارجی از لیگ برتر کشتی آزاد ایران قطع شود. تصمیم های گاه متزلزل و برگزاری سطح پایین رقابت های لیگ برتر در دو سال گذشته از یک سو و افت فاحش کشتی آزاد و فرنگی ایران در بازیهای المپیک از سوی دیگر باعث شده است تا لیگ برتر سر از یک بحران واقعی در آورد و ورزش اول ایران این روزها برای برگزاری رقابت های باشگاهی، طرفداران چندانی نداشته باشد.سازمان لیگ فدراسیون کشتی که این روزها نتوانسته در موعد مقرر نظر مساعد تیمها و باشگاه ها را برای شرکت در لیگ برتر کشتی آزاد و فرنگی جلب کند بدون توجه به امکان تداخل برنامه های لیگ با برنامه های تیم ملی به تمدید مهلت ثبت نام پرداخته است انگاری که لیگ برتر کتشی آزاد ایران یک دیگ برای آشپزی است و در هر صورت و به هر شکل ممکن این رقابت ها باید برگزار شود!

اهمیت برگزاری لیگ های کشتی بر هیچ کس پوشیده نیست اما نباید به بهانه برگزاری این رقابت ها منافع ملی کشتی را نادیده گرفت و مسایلی را به وجود آورد که در سال های گذشته لطمه های زیادی را به تیم های ملی کشتی وارد کرده است.

استقبال نکردن تیم ها و باشگاه ها از حضور در لیگ برتر کشتی آزاد و فرنگی ایران در حالی است که از محمدرضا یزدانی خرم به عنوان یکی از مدیران ورزشی-صنعتی انتظار می رفت بتواند حداقل زمینه حضور چند باشگاه متمول صنعتی را در لیگ های برتر کشتی آزاد و فرنگی ایران به وجود آورد، انتطاری که در دو سال گذشته راهی به واقعیت نبرده است.

پویا عباسی